Blazon: herb Hunyadi przedstawiał kruka trzymającego w dziobie złoty pierścień.
Rodzina Hunyadi była jedną z najpotężniejszych rodzin szlacheckich w Królestwie Węgier w XV wieku. Najbardziej znanym członekiem rodziny, był Maciej Korwin, był królem Węgier od 1458 roku do 1490 roku i królem Czech (rządzącym na Morawach, Dolnych Łużycach, Górnych Łużycach i na Śląsku) od 1469 roku do 1490 roku, I księciem Austrii od 1487 roku do 1490 roku. Miał nieślubnego syna, Jana Korwina, który rządził Księstwem opawskim w latach 1485-1501 i pięcioma innymi księstwami śląskimi, w tym Bytomiem, Głubczycami, Wodzisławem Śląskim, Raciborzem i Toszkiem w latach 1485-1490.
Rodzina panowała w Królestwie Węgier i Chorwacji w latach 1458-1490, w Królestwie Czech (Morawy, Łużyce Dolne, Łużyce Górne, Śląsk) w latach 1469-1490 i w Księstwie Austrii w latach 1487-1490 i Księstwie Styrii.
Tytuły: Król Węgier, Król Czech, Król Chorwacji, Książę Austrii, Książę bytomski, Książę Głubczyc, Książę Liptó, Książę Wodzisławaia Śląskiego, Książę raciborski, Książę Slawonii, Książę toszecki, Książę opawski, Wieczny hrabia Beszterce.
herby rodu Corvinus-Hunyadi
Założyciel rodziny, był Voyk, który w 1409 roku otrzymał zamek Hunyad (w dzisiejszym Hunedoara w Rumunii) wraz z czterema jego krewnymi, w tym dwom braciom: Magosa i Radola, ich kuzyna lub wuja, także Radola, oraz syna Voyka, Johna, przyszłego regenta Węgier otrzymanego od Zygmunta Luksemburczyka, króla Węgier. Pochodzenie etniczne Voyka i jego rodziny jest przedmiotem debaty naukowej. Niektórzy współcześni historycy opisują go jako wołoskiego, rumuńskiego, kolanowego lub bojarskiego z Wołoszczyzny lub Siedmiogrodu. Inni opisują go jako szlachcica kumańskiego lub słowiańskiego. Według XV-wiecznego historyka Johannesa de Thurocza, Voyk przeniósł się z Wołoszczyzny do Transylwanii. Najstarszy syn Voyka, John Hunyadi, był często wymieniany przez współczesnych jako "Wołoch". Voyk zmarł przed 12 lutego 1419 roku.
John Hunyadi, utalentowany dowódca wojskowy, stał się pierwszym członkiem rodziny, który uzyskał status "prawdziwego barona królestwa". W 1439 roku został mianowany Banem Severina, a w 1441 roku wojewodą Transylwanii. W 1452 roku otrzymał także tytuł Wiecznego hrabiego Beszterce, otrzymując tym samym pierwszy tytuł dziedziczny utworzony w Królestwie Węgier. Sława i szczęście Johna Hunyadiego doprowadziły do wyboru jego syna, Macieja Korwina, w 1458 roku na króla Węgier. Matthias rządził Morawami, Śląskiem, Austrią i innymi sąsiednimi regionami. Próbował zabezpieczyć dziedziczną linię sukcesji dla swojego syna, Jana Korwina, który po śmierci Macieja w 1490 roku nie udało się całości ziem Macieja, a jedynie Księstwo głogowskie, wraz z innymi rodzinnymi domenami na Węgrzech. Jedyny syn Jana, Krzysztof Korwin, był ostatnim męskim członkiem rodziny. Zmarł w wieku sześciu lat w 1505 roku. Jego siostra Elżbieta zmarła w dzieciństwie.
Syn Voyka, John Hunyadi, w młodości nosił przydomek "Olah", co znaczy "Wołos", i może to sugerować, że był on Rumunem. Dworski historyk wnuka króla Macieja Korwina, Antonio Bonfini, wyraźnie stwierdził, że Jan "urodził się ojcu wołoskiemu". Święty cesarz rzymski Fryderyk III wiedział również, że król Maciej został "urodzony ojcu wołoskiemu", a wenecki historyk, Sebastiano Baduario, nazwał Rumunów ludem króla Macieja.
Historycy XV i XVI wieku, którzy byli albo przeciwko rodzinie, albo na jej korzyść, pisali różne raporty o statusie rodziny przed dotacją króla Zygmunta. Jan Długosz opisał Johna Hunyadi jako "człowieka nieznanego pochodzenia", a także jest wymieniany jako "Wołoch z urodzenia, nie bardzo urodzony" jak pisał Aeneasa Silviusa Piccolomini. Z drugiej strony Johannes de Thurocz powiedział, że John Hunyadi "pochodził ze szlachetnej i znanej rasy Wołoszczyzny".
Johannes de Thurocz napisał również, że król Zygmunt, zafascynowany sławą Voyka, "zabrał go z Wołoszczyzny do własnego królestwa i tam go osiedlił", sugerując, że Voyk przeniósł się ze swojej ojczyzny wołoskiej do Królestwa Węgier. Późny XV-wieczny historyk Philippe de Commines odnosił się do syna Voyka, Johna, jako "Białego rycerza Wołoszczyzny". Zgodnie z tymi źródłami Pál Engel, András Kubinyi i inni współcześni historycy napisali, że rodzina Hunyadi wywodzi się od bojarów wołoskich (szlachcica).
Według innego poglądu na pochodzenie rodziny, o którym opowiadają historycy Camil Mureşanu i Ion-Aurel Pop, Voyk nie wyemigrował z Wołoszczyzny, ale urodził się w rodzinie rumuńskich szlachety i pochodził z regionu Hátszeg lub Hunyad. Mówią, że dziadek Voyka mógł być człowiekiem o imieniu "Costea", o którym mowa w przywileju królewskim z 1360 roku, i który spłodził syna o imieniu Serbe (imię ojca Voyka). Zgodnie z kartą Costea i Serbe wspólnie utworzyli dwie wioski w regionie Hátszeg. Historyk Dezső Dümmerth przedstawia trzeci wywód przodków Hunyadi. Powiedział, że Voyk był rumuńskim z rodów kumańskich, jednym z bojarów Wołoskich. Przypisuje kumańskie i tatarskie pochodzenie bojarom wołoskich. Inny historyk, Miklós Molnár, akceptuje wołoskie pochodzenie rodziny, ale przedstawia również czwartą tezę pochodzenia rodziny. Pisał, że mogą być pochodzenia słowiańskiego. Ani Paul Lendvai, ani András Boros-Kazai nie wykluczyli możliwości, że Hunyadis jest pochodzenia słowiańskiego.
Szybki awans Johna Hunyadiego, który zadziwił współczesnych i dał początek legendom o jego pochodzeniu. Według jednej z tych historii, szczegółowo opisywanych przez XVI-wiecznego historyka Gáspára Heltai, John Hunyadi był nieślubnym synem króla Zygmunta z kobietą o imieniu Elizabeth, która była córką "bogatego bojara" z Morzsiny w Hrabstwie Hunyad. Z drugiej strony Antonio Bonfini napisał, że matka Johna Hunyadiego była nienazwaną Greczynką, która była spokrewniona z bizantyjskimi cesarzami.
Pojawiły się kolejne legendy o rzekomym rumuńskim pochodzeniu rodziny. Antonio Bonfini napisał, że John Hunyadi "prześledził jego krewnych w rzymskiej rodzinie Corvini". Ta historia jest związana z herbem Hunyadis, który przedstawia kruka po łacinie, ze złotym pierścieniem w dziobie. Monety wybite dla Władysława I, księcia Wołoszczyzny w 1365 roku przedstawiają ptaka podobnego do kruka. Opierając się na tym podobieństwie, Zsuzsa Teke i niektórzy inni historycy nie wykluczali możliwości, że Hunyadis byli spokrewnieni z Basarabami, panującą dynastią Wołoszczyzny. Inny historyk, Péter E. Kovács, napisał, że ta teoria wymaga dalszej weryfikacji.
Żródła:
Hunyadi family w "Wikipedia" tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk