.jpg)
Gerberga Liudolfing (urodzona między 914 a 925 roku, zmarła 5 lub 14 maja zapewne w 984 roku) herb
Córka Henryka I "Ptasznika" Liudolfinga, króla Niemiec i Matyldy "Świętej, Westfalskiej" z Ringelheim, córki Teodoryka (Dietricha), hrabiego Westfalii, hrabiego Ringelheim.
Regentka Francji w 954 roku i od 10 września 954 roku do 956 roku.
W 929 roku poślubiła Giselberta Pépinnide-Caroling-Reginar Brabanckiego (urodzony między 880 a 895 rokiem, zginął w Renie, 2 października 939 roku), książę Lotaryngii. W 939 roku poślubiła Ludwika IV "Zamorskiego" Pépinnide-Caroling (urodzony 10 września 921 roku, zmarł w Reims, 10 września 954 roku), króla Zachodnch Franków.
Geberga była drugim dzieckiem Henryka "Ptasznika" z jego drugiego małżeństwa z Matyldą. Starszy od niej był późniejszy cesarz Otton I. O jej dzieciństwie nie zachowały się żadne informacje. Opisywano ją jako osobę wykształconą. Z tego powodu należy przypuszczać, że wychowywała się w klasztorze.
W 929 roku jej pierwszym mężem został Giselbert z Lotaryngii. Henryk "Ptasznik" chciał w ten sposób związać swojego zięcia z państwem wschodniofrankijskim. Źródło z XI wieku Translatios Servatii twierdzi, że za jej przyczyną mąż poparł bunt księcia bawarskiego Henryka przeciw Ottonowi I. Gizelbert miał w poparciu buntowników własny interes, gdyż dążył do niezależności Lotaryngii i zapewne samodzielnie podjął decyzję o przystąpieniu do walki z władcą Niemiec. W jej trakcie zachorował i zmarł. Z tego związku pochodzili:
Henryk (urodzony około 932 roku, zmarł przed 944 rokiem),
Jadwiga (Hadwig) (zmarła młodo),
Alberada (urodzona około 930 roku, zmarła ?), żona Renaulda, hrabiego Reims,
Gerberga (urodzona około 925 roku, zmarła po 978 roku), żona: Alberta I "Pobożnego" (urodzony między 931 a 934 rokiem, zmarł 8 września 987 roku), hrabiego Vermandois,
Wiltrude (urodzona około 937 roku, zmarła około 944 roku), żona: Bertholda (urodzony około 900 roku, zmarł 23 listopada 947 roku), księcia Bawarii.
Otton I planował wydać Gerbergę lub jej córkę za księcia bawarskiego. Księżna zwróciła się o opiekę do brata Henryka. Zdystansowała się również od polityki zmarłego męża. Gerberga poślubiła pod koniec 939 roku króla Francji Ludwika IV "Zamorskiego", który uzyskał w ten sposób prawa do Lotaryngii i wzmocnił własną pozycję wobec swojego politycznego przeciwnika Hugona I "Wielkiego", którego żoną była siostra Gerbergi Jadwiga Saska. Imię najstarszego syna Ludwika i Gerbergi Lotara świadczyło o pretensjach do Lotaryngii. Król Francji musiał jednak w 942 roku zrzec się tej krainy wobec przewagi militarnej Ottona I. Nie wiadomo czy stało się to pod wpływem Gerbergi. Zapewne przeważyły jednak względy wewnętrzne i chęć rozerwania sojuszu pomiędzy Ottonem I i Hugonem "Wielkim".
W 945 roku Ludwik "Zamorski" został uwięziony przez Hugona, który zażądał, w zamian za jego uwolnienie, najstarszego syna Lotara jako zakładnika. W tej sytuacji Gerberga objęła regencję. Udało jej się doprowadzić do uwolnienia męża, dając jako zakładnika młodszego syna Karola. Przekonała także Ludwika "Zamorskiego" do zawarcia sojuszu ze swoim bratem Ottonem I. Pomiędzy 946 a 950 rokiem obaj władcy spotkali się pięciokrotnie. Podczas Wielkanocy 950 roku Gerberga gościła u brata w Akwizgranie. Poparcie Ottona I i pośrednictwo jego siostry umożliwiło zawarcie w 953 roku pokoju pomiędzy Ludwikiem a Hugonem.
Z tego związku pochodzili:
Lotar III [IV] (urodzony w 941 roku, zmarł 2 marca 986 roku), król Francji, po nim potomstwo,
Matylda (urodzona pod koniec 943 roku, zmarła po 26 listopada 981 roku), żona: Konrad I "Spokojny" (urodzony około 925 roku, zmarł 19 października 993 roku), król Burgundii,
Karol (urodzony w styczniu 945 roku, zmarł przed 953 rokiem),
córka (urodzona na początku 948 roku, zmarła ?),
Ludwik (urodzony w grudniu 948 roku, zmarł przed 10 września 954 rokiem),
Karol (urodzony w 953 roku, zmarł po 991 roku), książę Dolnej Lotaryngii, po nim potomstwo,
Henryk (urodzony w lecie 953 roku, zmarł wkrótce po chrzcie).
Ludwik IV 10 września 954 roku spadł z konia i zmarł w wyniku odniesionych ran. Gerberga po raz drugi została regentką w imieniu 13-letniego syna. Udało jej się doprowadzić do jego wyboru na króla. Dzięki wsparciu Ottona I "Wielkiego" (brata matki) i staraniom samej Gerbergi oraz na króla Francji wybrany został Lotar. Tym razem zwróciła się o pomoc do Hugona Wielkiego obawiając się, że pomoc brata uzależni rządzone przez nią państwo od potężniejszego sąsiada, który w zamian za to wymusił na królowej przyznanie władzy w Akwitanii i Burgundii.
W okresie małoletniości Lotara władzę regencyjną sprawowali do 956 roku królowa-wdowa Gerberga i jej brat, arcybiskup Kolonii Brunon.
Po śmierci Hugona "Wielkiego" w 956 roku Gerberga i jej siostra Jadwiga stanęły na czele dwóch najpotężniejszych rodzin w państwie i działały w interesie swoich synów. Na tym etapie Gerberga uzyskała wsparcie braci Ottona I oraz arcybiskupa Kolonii i księcia Lotaryngii Brunona. W ten sposób udało jej się zachować status quo i przekazać władzę synowi Lotarowi.
Do końca życia była osobą wielce znaczącą w państwie i zapewniał mocny wpływ ludolfiński na politykę królestwa. W 951 roku została opatką klasztoru Notre-Dame w Laon, a w 959 roku przełożoną w klasztorze Notre-Dame w Soissons, co było tradycyjnym stanowiskiem dla wdów królewskich, pozostała jednak aktywna politycznie.
W 961 roku troszczyła się o wybór nowego arcybiskupa Reims. W 965 roku uczestniczyła w Hoftagu w Kolonii, na którym postanowiono o małżeństwie jej syna Lotara z Emmą, córką króla włoskiego Lotara II i Adelajdy Burgundzkiej, która była także pasierbicą cesarza Ottona I.
Zmarła w maju zapewne w 984 roku.
Żródła:
Gerberga Saska w "Wikipedia"
Gerberga Saksońska w "Kobiety u władzy" autor: Sebastian M. Kotlarz
02-10-2020
30-05-2020
18-05-2020
29-04-2020