Karol II (X) Robertyng-Capet-Bourbon-Vendôme-La Marche (urodzony w La Ferte-sous-Jouarre, 22 grudnia 1523 roku, zmarł w Fontenay-le-Comte, 9 maja 1590 roku) herb
Syn Karola IV "Wspaniałomyślnego" Robertyng-Capet-Bourbon-Vendôme, księcia de Vendôme i Franciszki Robertyng-Capet-Valois-Alençon, księżnej de Beaumont, córki René Robertyng-Capet-Valois-Alençon, księcia d'Alençon, hrabiego de Perche.
Opat de Notre-Dame du Tronchet od 1556 roku do 1558 roku, opat Saint-Ouen de Rouen od 1550 roku do 9 maja 1590 roku, opat d'Ourscamps od 1556 roku do 9 maja 1590 roku, opat Saint-Pierre de Jumieges od 1574 roku, opat Saint-Pierre de Corbie od 1558 roku do 1580 roku, opat Vendôme, La Couture, Signy, Orcamp, Montebourg, Valemont, Perseigne, opat Saint-Germer des Prés od 1562 roku do 9 maja 1590 roku, opat Châteliers, Froidmont, Saint-Etienne de Dijon, Saint-Lucien de Beauvais, opat Saint-Michel-en-l'Herm, opat de Saint-Méen od 1567 roku do 1573 roku, opat de Saint-Wandrille de Fontenelle od 1569 roku do 1578 roku, opat de Bourgueil od 1583 roku do 1587 roku, biskup Nevers jako Karol de Bourbon od 5 lipca 1540 roku do 5 maja 1546 roku, biskup Saintes jako Karol de Bourbon od 23 stycznia 1544 roku do 19 marca 1550 roku, biskup Carcassonne jako Karol de Bourbon od 9 marca 1550 roku do 15 grudnia 1553 roku i od 4 października 1565 roku do 1567 roku, arcybiskup-metropolita i książę de Rouen i prymas Normandii i par Francji jako Karol de Bourbon od 3 października 1550 roku, biskup Nantes od 1550 roku do 1554 roku, papieski legat w Awinion od 1565 roku do 1590 roku, administrator apostolski Beauvais jako Karol de Bourbon od 26 sierpnia 1569 roku do 24 sierpnia 1575 roku, kardynał-diakon jako Karol II de Bourbon od 9 stycznia 1548 roku, generał-porucznik Paryża i Île-de-France w 1551 roku, kardynał Saint-Sisto pro illa vice jako Karol II de Bourbon od 25 lutego 1549 roku do 15 stycznia 1561 roku, kardynał San Crisogono jako Karol II de Bourbon od 15 stycznia 1561 roku do 9 maja 1590 roku, "król" Francji jako Karol X od 21 listopada 1589 roku do 9 maja 1590 roku, I komandor Zakonu Świętego Ducha od 31 grudnia 1578 roku do 9 maja 1590 roku.
9 stycznia 1548 roku podniesiony do godności kardynała, a 25 lutego 1549 roku otrzymał tytuł kardynała-diakona Katedry z San Sisto w Rzymie. Konsekrowany przrez biskupa Guillaume Ruzé, arcybiskupa Pierre de Villars (II) i kardynała Louisa II de Guise de Lorraine. Uczestniczył w konklawe w latach 1549-1550, które wybrało papieża Juliusza III. Brał udział w pierwszym konklawe w 1555 roku, w którym został wybrany papież Marcellus II. Brał udział w drugim konklawe w 1555 roku, w którym został wybrany papież Paweł IV. Przewodniczył Zgromadzeniu Ogólnemu Duchowieństwa Francji w Melun, 1580 roku.
Kiedy książę Alençon i Anjou zmarł bezdzietnie w 1584 roku i gdy król Francji Henryk III nie miał potomka, było jasne, że dom Walezjuszy dobiegnie końca wraz ze śmiercią króla, a następstwo tronu francuskiego przypadnie dla domu Bourbona-Vendôme, który pochodził od Ludwika IX. Jednak starszą linią rodu Bourbon był potomek Antoine, syn Henryk "Bearneńczyk", był protestantem. Liga Katolicka, wykluczyła wszystkich protestantów z sukcesji, i wyłoniła na swojego kandydata Charlesa de Bourbon. Po zabójstwie króla, Charles de Mayenne - w Soisson 3 października 1611 roku Liga ogłosiła Bourbona-Vendôme królem, który ma przyjąć imię Karol X. Był to jedyny sposób by Lotaryńczycy mogli znaleźć własnego kandydata do tronu, gdyż kandydatura Henryka IV była wykluczona, z uwagi na jego wiarę protestancką.
W tajnym traktacie Joinville z 31 grudnia 1584 roku został namaszczony przez przywódców ligi i przedstawiciela króla Filipa II Hiszpańskiego.
Henryk III 23 grudnia 1588 roku uwięził Karola w zamku Blois, potem w Tours. Później został przeworzony z jednego zamku do drugiego, prawdopodobnie w celu zapobieżenia ucieczki. Jego więzienie uznano za zbyt blisko terytorium katolickiego, więc ponownie został przeniesiony, tym razem do Fontenay-le-Comte. Po śmierci Henryka III w 1589 roku Liga ogłosiła króla Karola, podczas gdy wciąż był więźniem i na zamku Chinon. 5 marca 1590 roku parlament uznał Karola X za prawdziwego i prawowitego króla Francji. W tym też czasie, nawet mówiono o uzyskaniu papieskiego zwolnienia ze ślubów zakonnych i pozwolił Karolowi poślubić wdowę po księciu de Guise.
Dla upamiętnienia ogłoszenia Karola X królem Francji Liga Katolicka wydała monety w jego imieniu obowiązujące od 2 sierpnia 1589 roku bite do jego śmierci przez 15 mennic, w tym Paryża.
Wydaje się, że kardynał był daleki od zatwierdzenia poczynań Ligii Katolickiej, która w jego imieniu dokonywała poczynań zmierzających do jego koronacji, skierował list do Henryka IV uznając go za swojego prawowitego króla i jednocześnie zrzekł się tytułów królewskich na jego rzecz. W 1594 roku, w rok po objęciu tronu Henryka IV, ten sam parlament, który ogłosił Karola X, wydał kolejny uroczysty akt, w którym nakazano usunąć jego imię ze wszystkich rejestrów i aktów publicznych, w których został zarejestrowany.
Zmarł w zamku Fontenay-le-Comte. Pochowany w klasztorze kartuzów w Gaillon, który założył. W 1764 roku pożar zniszczył klasztor i chociaż jego prochy zostały ponownie pochowane w Gaillon, po odbudowie klasztoru został ponownie zniszczony podczas rewolucji francuskiej. Jego marmurowa płyta grobowa znajduje się obecnie w kościele Saint-Georges de Aubevoye.
Gdy hrabia d'Artois wstąpił na tron francuski w 1824 roku, ostatecznie zademonstrował brak legitymacji Karola de Bourbona do tytułu króla Francji i nazywał się Karolem X.
Kiedy był klerykiem w Meaux, miał nieślubnego syna:
Nicolasa Poulain.
Żródła:
BOURBON-VENDÔME, Charles II de w "The Cardinals of the Holy Roman Church" tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk
Charles de Bourbon w "Geni" tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk
Charles Cardinal Bourbon de Vendôme w "Catholic hierarchy" tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk
Charles de Bourbon-Vendôme w "Wikipedia"
04-11-2020