Karol Pépinnide-Caroling (urodzony w Laon, w Picardii we Francji, w 953 roku, zmarł w Orleanie, 12 czerwca 991 roku) herb

Syn Ludwika IV "Zamorskiego" Pépinnide-Caroling, króla Francji i Gerbergi Liudolfing, regentki Francji, córki Henryka I "Ptasznika" Liudolfing, króla Niemiec.

Książę Dolnej Lotaryngii od 2 maja 977 roku do 12 czerwca 991 roku, pretendent do tronu Zachodnich Franków od 22 maja 987 roku do 12 czerwca 991 roku.

Około 973 roku poślubił Agnes=Adelais Pépinnide-Caroling-Herbertianie [Herbertides] de Vermandois (urodzona około 950 roku, zmarła w 983 roku), córkę Roberta [Rodbert] Pépinnide-Caroling-Herbertianie [Herbertides] de Vermandois, hrabiego de Meaux i de Troyes i Adélaide-Wera Pépinnide-Caroling-Gevaudun (Bosonide) de Bourgogne, hrabiny de Chalon-sur-Saône, hrabiny de Beaume, hrabiny de Troyes, córki Gilberta Pépinnide-Caroling-Gevaudun (Bosonide), księcia Burgundii. Około 975 roku poślubił Adelajdę N. (zmarła po 989 roku). Po 979 roku poślubił Bonne Adélaide d'Ardennes Wigerichids (urodzona w Ardennes, Champagne-Ardenne, około 962 roku, zmarła Ardennes, Champagne-Ardenne, w 990 roku), córka Godfryda I "the Captive" Wigerichids, hrabiego d'Ardennes i Matilda Saskiej, hrabiny Flandrii, córki Hermana I, księcia Saksonii.

Flodoard odnotowuje narodziny bliźniaków "królowej Gerberga" w 953 roku: "jeden Karol, drugi Henryk, ale Henry wkrótce potem zmarł" ("Un Karolus, alter Heinricus, sed Henricus mox post baptismum defunctus est"). Cesarz Otto mianował go w Diedenhofen księciem Dolnej Lotaryngii 2 maja w 977 roku.

Urodził się jako syn Ludwika IV "Zamorskiego" króla Franków i jego żony Gerberga z Niemiec (umiera w więzieniu w Orleanie 12 czerwca 991 roku, i pochowany zostaje w 1001 roku w Maastricht, w katedrze Św. Servatius).

Flodoard odnotowuje wojnę między "Karolum regis filium fratrem" a "Godefridum atque Arnulfum, Lotharienses comites" w 975 roku. Wygnany z dworu frankońskiego w Laon, po oskarżeniu królowej Emmy o cudzołóstwo z biskupem Adalbero, szukał schronienia na dworze cesarza Ottona II, który w maju 977 roku w Diedenhofen mianował go księciem Dolnej Lotharingii. Gesta Episcoporum Cameracensium odnotowuje, że "Karolum ducem, regis Lotharii fratrem" otrzymał od cesarza Ottona Lotharingię.

Podczas kampanii cesarza Ottona przeciwko swojemu bratu królowi Lotarowi, książę Karol zdobył Laon w 978 roku i został ogłoszony królem Franków przez Dietricha biskupa Metzu. Zasadził się na tronie francuskim po śmierci swojego brata w 986 roku i jego siostrzeńca w 987 roku.

W zdobytym Laonie w [maj] 988 roku, a później w Reims został koronowany w na przełomie sierpnia i września 989 roku dzięki swemu siostrzeńcowi arcybiskupowi Reims. Nastepnie został schwytany w Laon 30 marca 991 roku wraz z żoną i dziećmi i przewieziony do Senlis. Bogatsze zapiski, o uwięzieniu podaje "Karolum… cum uxore Adelaide et filio Ludovico, et filiabus duabus, quarum altera Gerberga, altera Adelaidis dicebatur, necnon et Arnulfo nepote". Stamtąd zostali przewiezieni na polecenie króla Francji Hugona "Capeta" do Orleanu, gdzie zmarł.

"Otto… rex" podarował w Quedlinburgu majątek "Vvalbisci in comitatu Karoli comitis" na mocy aktu prawnego z dnia 6 stycznia 992 roku. Zakłada się, że odnosi się to do Karola byłego księcia Lotaryngii, ponieważ żaden inny hrabia Karol, w tym czasie nie został zidentyfikowany w Niemczech. Jeśli to prawda, statut pokazuje, że Karol był nadal uznawany w Niemczech za księcia Lotaryngii, nawet po schwytaniu go przez Francuzów, chociaż było to raczej tytuł "dux".

Nekrolog z Liege Saint-Lambert odnotowuje śmierć w karcie "X Kal Jul" "Karoli ducis". Sigebert podaje, że "Karolus dux" zmarł w 991 roku, a "Otto filius eius" objął księstwo Lotaryngii.

W 970 roku poślubił Adelais de Troyes, córkę Roberta, hrabiego de Troyes i jego żony Adelais [de Bourgogne]. Historia Francorum Senonensis odnosi się do żony "Karolusa" jako "filiam Herberti comitis Trecarum". Zakładając narodziny najstarszego syna pary w 970 roku, nie mogło to odnosić się do Hériberta, syna Roberta, którego narodziny datuje się na około 950 roku. Jest również mało prawdopodobne, aby był to Héribert [II] hrabia de Vermandois, ojciec Roberta, który nie był hrabią de Troyes. Settipani sugeruje, że tekst Historia musi być w błędzie, a jej ojcem był Robert hrabia de Troyes. Nie byłby to jedyny błąd w tym źródle, gdyż Historia odnosi się również do "Karolus, frater eius [= Hludovicus], filius Hlotharii regis", rejestrując swoją "sukcesję" w 987 roku.

Chronico Richardi Pictavensis nazywa również "Carolus uxore sua… filia Herberti Comitis Trecarum", przypuszczalnie na podstawie tego samego źródła, co Historia. Jej imię zostało zapisane przez Richera, który stwierdza, że "Karolum… cum uxore Adelaide et filio Ludovico, et filiabus duabus, quarum altera Gerberga, altera Adelaidis dicebatur, necnon et Arnulfo nepote" zostali uwięzieni przez króla Francji Hugona "Capeta". Orderic Vitalis łączy te dwa zestawy odniesień, odnotowując, że Karol został uwięziony z żoną, która była córką Hériberta, hrabiego de Troyes. Ciekawy zwrot w tym pozornie prostym wyjaśnieniu dostarcza inny fragment w Richer, który lekceważąco odnosi się do małżeństwa Karola z "uxorem de militari ordine sibi imparem". Trudno sobie wyobrazić, że opis ten pasuje do pochodzenia Vermandois od Karolingów, znanej żony Karola. Dlatego też Ferdynand Lot zaproponował, aby tekst oznaczał, że Karol był dwukrotnie żonaty. Jeśli takie drugie małżeństwo miało miejsce, musiało to nastąpić w szczytowym momencie sporu między Karolem a jego bratem królem Lotharem około 975. W tym czasie Karol kwestionował władzę swego brata do rządzenia i trudno sobie wyobrazić, że osłabiłby swoją pozycję, zawierając nierówne małżeństwo.

Na podstawie dotychczas konsultowanych źródeł pierwotnych uważa się, że nie ma wystarczających podstaw do stwierdzenia, że książę Karol ożenił się dwukrotnie. Komentarz Richera można przypuszczalnie wytłumaczyć jego osobistą niechęcią do rodziny Vermandois. Książę Karol i jego żona mieli sześcioro dzieci.

Według Christiana Settipaniego ożenił się po raz pierwszy około 970 roku, z córką Roberta de Vermandois, hrabiego de Meaux i de Troyes, z którą miał:

Otton (urodzony w 970 roku, zmarł w 1012 roku), książę Dolnej Lotaryngii.

Około 975 roku ożenił się ponownie z Adelajdą, z niejasnym pochodzeniem córki wasala Hugona "Capeta". Z tego drugiego małżeństwa miał:

Adelaida,

Gerberge, hrabina Brukseli, poślubiła Lamberta I, hrabiego Louvain, przodka książąt Brabancji,

Louis, prawdopodobnie został uwolniony, a Eudes I z Blois rozważał możliwość umieszczenia go tronie Franków; według Karla-Ferdynanda Wernera był hrabią w Cesarstwie i zmarł jako mnich w Saint-Pierre-le-Vif (Sens) około 1023 roku, zmarł bezpotomnie,

Charles (urodzony w 989 roku, zmarł młodo), udało mu się uciec z niewoli i być może powierzono go opiece starszego brata Ottona, zmarł bezpotomnie.

Mógł też być ojcem:

Ermengardy, żony Alberta I z Namur, ale według Christiana Settipaniego i Hervé Pinoteau ten ostatni byłby córką Otton.

Przypisywano by mu także trzecią żonę: to Bonne d'Ardennes (zmarła w 1008 roku), córka Godefroi, hrabiego de Verdun i Mathilde de Saxe.

Ludwik VIII jest pierwszym królem Francji, pochodzącym od Karola z Dolnej Lotaryngii i łączącym w krew Hugona "Capeta". Rzeczywiście, jeśli wszystkie żony królów Kapetyngów, z wyjątkiem Anny z Kijowa, pochodziły od Karola "Wielkiego", Isabelle de Hainaut, żona Filipa Augusta, wywodzą się od księcia Karola z Dolnej Lotaryngii. To podwójne pochodzenie od Karolingów i Kapetyngów, pozwoliło niektórym średniowiecznym autorom, takim jak Gilles de Paris, na podkreślenie tytułu królewskiego dla dynastii Karolingów wraz z jego synem Ludwikiem VIII. Imię Karol było powszechnie używane przez Kapetynów.


Żródła:

CHARLES w "Medievan Lands" tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk


CHARLES w "Medievan Lands" tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk


Charles de Basse-Lotharingie w "Wikipedia" tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk


Charles de France w "Geni" tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk

02-10-2020