
Ludwik III Pépinnide-Caroling (urodzony około 863 roku, zmarł w Saint-Denis, 5 sierpnia 882 roku) herb
Syn Ludwika II "Jąkały" Pépinnide-Caroling, króla Neustrii, króla Zachodnich Franków, cesarza rzymskiego i Ansgardy Ardouin Burgundzkiej, córki Harduina Ardouin, hrabiego Burgundii.
Król Zachodnich Franków od 10 kwietnia 879 roku do 5 sierpnia 882 roku.
Brat Karlomana II i Karola III "Prostaka".
Był przewidziany przez ojca na jedynego dziedzica, ale po jego śmierci akcja części możnych pod przewodnictwem kanclerza Gauzlina z St-Denis (wspieranych zbrojnie przez Ludwika III "Młodszego") doprowadziła do objęcia przezeń tronu wspólnie z młodszym bratem Karlomanem. We wrześniu 879 roku Ludwik został koronowany w opactwie Ferrieres.
W układzie z Ribemont z 880 roku został zmuszony do zrzeczenia się zachodniej Lotaryngii na rzecz Ludwika "Młodszego" (wytyczona wówczas granica przetrwała do XIV wieku).
Wobec uzurpacji Bosona w 879 roku, który ogłosił się królem w Burgundii, współpracował z bratem Karlomanem, Karolem III "Otyłym" i Ludwikiem "Młodszym", nie zdołał jednak przywrócić karolińskiej zwierzchności nad Burgundią. Latem 880 roku Karloman II i Ludwik III maszerowali przeciwko niemu i zdobyli Mâcon i północną część królestwa Boso. Połączyli siły z siłami swojego kuzyna Karola "Grubego", rządząc następnie Francją Wschodnią i Królestwem Włoch, i bezskutecznie oblegali Vienne od sierpnia do listopada. W 881 roku Ludwik III odniósł doniosłe zwycięstwo przeciwko najeźdźcom Wikingów, których inwazje trwały od panowania jego dziadka, w bitwie pod Saucourt-en-Vimeu.
W wyniku podziału kraju w Amiens, w marcu 880 roku objął władzę w północnej części państwa zachodnio-frankońskiego - zwaną Neustria, jednak wobec młodego wieku obu królów faktyczną władzę w całym kraju sprawował Hugo Opat.
Ludwik zerwał z prowadzoną przez poprzedników polityką wypłacania okupów dla Normanów, w 881 roku pokonał ich pod Saucourt-en-Vimeu, gdzie wyróżnił się odwagą.
Zmarł w wieku około 18 lat w Saint-Denis, w wyniku wypadku podczas walk przeciwko kolejnemu najazdowi normańskiemu. Wspinając się na konia, by ścigać dziewczynę, która uciekała w poszukiwaniu schronienia w domu jej ojca, uderzył głową w nadproże niskich drzwi i upadł, rozbijając czaszkę. Ponieważ nie miał dzieci, jego brat Karloman II został jedynym królem Zachodnich Franków, a zwycięzca Saucourt został pochowany w królewskim mauzoleum bazyliki Saint Denis.
Żródła:
"Słownik władców świata" - Małgorzata Hertmanowicz-Brzoza i Kamil Stepan, Kraków 2005
Louis III of France w "Wikipedia" tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk
31-05-2020