
Ludwik Robertyng-Capet of France (urodzony między 21 a 24 lutego 1244 roku, zmarł 11 stycznia 1260 roku) herb
Najstarszy syn Ludwika IX "Świetego" Robertyng-Capet, króla Francji, hrabiego de Carcassonne, de Bezieres, de Nimes, de Perche, de Mâcon i de Boulogne i Małgorzaty Berenger Guilhemid-Sunifred z Urgel Prowansalskiej, córki Rajmunda Berengara IV z Urgel, hrabiego Prowansji, Barcelony i de Forcalquier.
Regent Francji od 27 listopada 1252 roku do 10 lipca 1254 roku.
W 1248 roku Król Ludwik i królowa Małgorzata udali się do Egiptu, aby wziąć udział w VII krucjacie. Podczas ich nieobecności jego babka, Blanka Kastylijska, została regentka. Jednakże, kiedy zmarła w 1252 roku, rodzice nadal przebywali na krucjacie, związku z czym ośmioletni Louis został mianowany regentem. W rzeczywistości nie rządził krajem; Prawdziwa władza była w rękach królewskiej rady, prowadzonej przez jego wujów Alfonsa i Karola. Mimo to, królewskie decyzje zostały zapisane pod jego imieniem, a korespondencja skierowana była do niego osobiście.
Podstawą ustalenia jego rządy były podyktowane na zasadach primogenitury, prawie w tym czasie obowiązującym w prawie francuskim: "...w przypadku braku pisemnych instrukcji przeciwnych, najstarszy syn króla automatycznie zostaje regentem podczas nieobecności króla". Ta regencja skończyła się, gdy Ludwik IX powrócił do Paryża w 1254 roku.
W następnych latach Ludwik kształcił się na swoją przyszłą rolę króla. Pierre de Fontaines, poświęcił w książce "Conseil a un ami to Prince Louis", opisał życie księcia poddczas pobierania nauk. 20 sierpnia 1255 roku został zaręczony z córką Alfonsa X, Berengarią, która była spadkobierczynią Kastylii. Jednak wkrótce po zaręczynach urodził się Ferdinand de la Cerda, zastępując swoją siostrę.
Ludwik i jego młodszy brat Filip byli świadkami przysięgi potwierdzającej traktat paryski z 1259 roku, który miał zakończyć konflikt terytorialny między Anglią i Francją trwający od 1180 roku. Traktat ten wymagał, aby Henryk III król Anglii składał hołd lenny królowi Ludwika IX, co zrobił w następnym roku.
Ludwik zachorował po Bożym Narodzeniu w 1259 roku i zmarł krótko po Nowym Roku, w wieku piętnastu lat, miesiąc przed swoimi szesnastymi urodzinami. Teolog Vincent z Beauvais napisał "consolatio" dla Ludwika IX, który już w tym czasie był uważany za chrześcijańskie władcę. Młodszy brat Ludwika zastąpił swojego brata, a po śmierci Ludwika IX w 1270 roku został władcą jako Filip III.
Ludwik został pochowany w opactwie Royaumont. Nie został pochowany w królewskiej krypcie w Saint-Denis, ponieważ dekret Ludwika IX zastrzega tę kryptę dla koronowanych głów. Niemniej jednak ciało Ludwika przeniesiono tam w 1817 roku.
Żródła:
Louis of France (1244-1260) w "Wikipedia" tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk
29-06-2024