
Napoléon VI Louis Jérôme Victor Emmanuel Léopold Marie Bonaparte (urodzony w Brukseli, 23 stycznia 1914 roku, zmarł w Prangins, 3 maja 1997 roku) herb
Jedyny syn Napoléona V Bonaparte, głowy rodu Bonaparte, pretendenta do tronu Cesarstwa Francuzów i tytularnego cesarza Francuzów i Clémentine Albertine Marie Léopoldine Wettin von Saxe-Coburg-Gotha, córki Leopolda II Wettin von Saxe-Coburg-Gotha, króla Belgii.
Głowa rodu Bonapartych i bonapartystowski pretendent do tronu Cesarstwa Francuzów i tytularny cesarz Francuzów od 3 maja 1926 roku do 3 maja 1997 roku.
16 sierpnia 1949 roku w Linieres-Bouton we Francji poślubił Alix Marie Joséphine Thérese Henriette de Foresta (urodzona w Marsylii, 4 kwietnia 1926 roku), córkę Albéric hrabiego de Foresta i Genevievy Yvonne Berthe Hélene Fredet, córki Pierre Jude Jean Marie Henri Fredet.
W 1886 roku pozbawiony przez prawo III Republiki o banicji dla wszystkich pretendentów do tronu wstępu na teren Francji książę Napoleon spędził dzieciństwo i młodość w Anglii, Belgii i Szwajcarii. Studiował prawo i nauki polityczne i społeczne na uniwersytetach w Lozannie i Louvain.
W chwili wybuchu wojny w 1939 roku zgłosił się jako ochotnik do armii francuskiej, ale premier Édouard Daladier zakazał go przyjąć. Napoleon wstąpił wtedy pod pseudonimem Blanchard do Legii Cudzoziemskiej i brał udział w walkach w Afryce Północnej. Po demobilizacji w 1941 roku powrócił do Francji i przyłączył się, nadal pod pseudonimem, do Ruchu Oporu (Résistance).
W 1942 roku próbował przekraczając Pireneje przedostać się przez Hiszpanię do Portugalii i stamtąd do wojsk generała de Gaulle'a w Wielkiej Brytanii, ale został schwytany przez Niemców i osadzony w twierdzy koło Bordeaux. Uwolniony dzięki interwencji króla Włoch Wiktora Emanuela III przyłączył się znowu do podziemia pod nazwiskiem Louis Monnier i brał udział w czynnej walce zbrojnej z najeźdźcą, przy czym został ciężko ranny w 1944 roku. Po powrocie de Gaulle'a do Francji generał nadał Napoleonowi Krzyż Kawalerski Legii Honorowej (w późniejszych latach książę został komandorem tego orderu) i zezwolił na pobyt we Francji. Do chwili zniesienia prawa o banicji pretendentów 24 czerwca 1950 roku książę Napoleon mieszkał we Francji pod nazwiskiem hrabiego Montfort.
W 1949 poślubił księżną Alix de Foresta z arystokracji francuskiej i został ojcem czwórki dzieci.
Książę Napoleon interesował się alpinizmem, sportami zimowymi, automobilizmem i nurkowaniem i brał udział w ekspedycjach naukowych i sportowych na Saharę, do Konga i Afryki Równikowej. W 1979 roku podarował państwu francuskiemu zbiory pamiątek i manuskryptów odziedziczonych po Napoleonie I, Napoleonie III i Napoleonie IV.
Żródła:
Napoleon Ludwik Hieronim Bonaparte w "Wikipedii"
Louis, Prince Napoleon w "Geni"; tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk
20-03-2022