
Robert II "Mądry, Pobożny" Robertyng-Capet (urodzony w Orleanie, 27 marca 972 roku, zmarł na zamku w Melun, 20 lipca 1031 roku) herb
Syn Hugona II "Kapet" Robertyng, hrabiego Paryża, Orleanu, Senlis, Dreux, Troyes, d'Autun, d'Auxerre, de Sens, de Chalon, de Mâcon, opata de Saint-Denis, de Saint-Germain-des-Prés, de Marmoutier, de Saint-Martin de Tours, de Carmery, de Villeloin, księcia Franków, regenta Francji, króla Franków, króla Francji i Adelajdy Mérovingienne-Guilhemide-Ramnulfids z Poitiers, królowej-współwładczyni Francji, córki Wilhelma III "Jasnowłosego" Mérovingienne-Guilhemide-Ramnulfids z Poitiers, księcia Akwitanii, hrabiego Poitiers, hrabiego d'Auvergne, opata Saint-Hilaire de Poitiers.
Koregent Francji od 25 grudnia 987 roku do 24 października 996 roku, król Francji od 24 października 996 roku do 20 lipca 1031 roku, książę Burgundii od listopada 1005 roku do stycznia 1016 roku.
Poślubił w 988 roku przed 1 kwietnia (oddalona w 991 lub 992 roku) Rozalę (Zuzannę) Anscarids (Anscarii)-d´Ivrea -de Mâcon-Bourgogne [Unrochides-Ivrea-de Mâcon] Italską (urodzona około 950 roku, zmarła w Gandawie, 13 grudnia 1003 roku lub [26 stycznia lub 7 lutego 1003 roku, lub w 1009? roku]), seniorę de Montreuil, córkę Berengara II Anscarids (Anscarii)-d´Ivrea-de Mâcon-Bourgogne [Unrochides-Ivrea-de Mâcon], hrabiego Mediolanu, margrabiego d'Ivrea, króla Italii i Willi Bosonids Toskańskiej, córki Bosona VI Bosonids, hrabiego d'Avignon i Vaison, hrabiego d'Arles, margrabiego Toskanii. Poślubił między schyłkiem 996 a początkiem 997 roku (oddalona we wrześniu 1001 roku) Bertę Welf Burgundzką (urodzona w latach 964-965 lub też nieco później, około 968 roku, zmarła 16 stycznia po 1010 roku, prawdopodobnie około 1024 roku), córkę Konrada II "Spokojnego" Welfa, króla Burgundii i Matyldy karoling, córki króla Ludwika IV "Zamorskiego" Pépinnide-Caroling, króla Zachodnich Franków. Poślubił między wrześniem 1001 a 25 sierpnia 1003 roku Konstacje Bosonids z Arles (urodzona w Arles, między 987 a 989 rokiem, zmarła na zamku w Melun, 22 lub 25 lipca 1034 roku), córkę Wilhelma I (II) "Wyzwoliciela" Bosonids, hrabiego Arles i Prowansji i Adelajdy Ingelger-Anjou (Gâtinais-Anjou), córki Fulka II "Dobrego" Ingelger-Anjou (Gâtinais-Anjou), hrabiego Andegawenii.
Zwany był również MĄDRYM.
Urodził się w Orleanie, zapewne w 972 roku, jako że liczył 15 lat w momencie koronacji. W opracowaniach pojawia się dzień 27 marca jako data dzienna narodzin Roberta II, niekiedy wszakże opatrzona znakiem zapytania. Starannie wykształcony pod kierunkiem Gerberta z Aurillac (późniejszego arcybiskupa Reiras i papieża Sylwestra II.
25 grudnia 987 roku został obwołany współwładcą ojca i 1 kwietnia następnego roku ukoronowany w orleańskiej katedrze św. Krzyża przez arcybiskupa Adalberona. Wkrótce, od 992 roku uczestniczył w rządach, wspierając ojca w zmaganiach z opozycją możnowładczą. Utrzymywał kontakt ze zwolennikami reformy kluniackiej. Po objęciu tronu dążył do opanowania ziem burgundzkich.
Żonaty trzykrotnie: od 988 roku z Rozalą, córką króla Berengara, wdową po hrabim Flandrii, którą wkrótce oddalił; z Bertą Burgundzką, oddaloną pod presją kleru; z Konstancją z Arles, z którą miał trzech synów. Pierwsza żona wniosła mu w posagu Montreuil-sur-Mer, które zatrzymał także po jej oddaleniu.
Wbrew opiniom doradców i biskupów odsunął swą żonę Rosale i w 997 roku poślubił Bertę z Burgundii (siostrę Konrada "Spokojnego"), licząc na przyłączenie Królestwa Burgundii po bezpotomnej śmierci jej brata Rudolfa III "Próżniaka".
Odtrącenie Rosali i zbyt bliskie pokrewieństwo między małżonkami spowodowały ekskomunikę papieża Grzegorza V.
Próby negocjacji z papieżem, także po wyborze Sylwestra II, nie przyniosły rezultatów - ekskomunika została uchylona dopiero po rozwodzie z Bertą w 1004 roku.
Po wyczerpujących wojnach i zabiegach dyplomatycznych w latach 1002-1015, po długich walkach pokonał Ottona Wilhelma, uzurpatora księstwa Burgundii, i przyłączył tę ziemię do domeny kapetyńskiej. W 1016 roku syn króla Henryk został księciem Burgundii.
Przyłączył ponadto do domeny królewskiej hrabstwa Dreux i Melun. Spór z hrabią Blois Odonem II zakończył się niekorzystnie dla Roberta - Odon zajął Troyes, Szampanię i Brie, zagrażając w ten sposób domenie królewskiej.
Po śmierci ojca 24 października 996 roku wstąpił na tron. Próby opanowania Lotaryngii nie przyniosły rezultatów. W 1017 roku koronował pierworodnego syna Hugona, a po jego śmierci w 1025 roku Henryka (I).
Po śmierci cesarza Henryka II w 1024 roku odmówił przyjęcia korony włoskiej, bezskutecznie wspierając starania o nią księcia Wilhelma V Akwitańskiego.
Intrygi jego ostatniej żony Konstancji z Arles (matki jego 3 synów), faworyzującej najmłodszego syna Roberta (wbrew forsowanej przez króla zasadzie primogenitury), doprowadziły w 1029/1030 roku do poważnych konfliktów pomiędzy królem i jego skłóconymi synami, które omal nie przerodziły się w wojnę domową.
Za jego rządów doszło we Francji do spalenia na stosie pierwszych heretyków. Kronikarze podkreślają dzielność Roberta, jego uczoność i pobożność, choć ta nie uchroniła go przed konfliktem z klerem, spowodowanym problemami małżeńskimi.
Zmarł wskutek "gorączki" 20 lipca 1031 roku na zamku w Melun i spoczął w bazylice opactwa benedyktynów w podparyskim Saint-Denis.
Żródła:
"Słownik władców Europy średniowiecznej" - pod redakcją Józef Dobosza i Macieja Serwańskiego
"Słownik władców świata" - Małgorzata Hertmanowicz-Brzoza i Kamil Stepan, Kraków 2005
"KAPETYNGOWIE"- autor: Przemysław Jaworski - 2018
01-01-2024
30-05-2020