Suger (urodzony w Chennevieres-les-Louvres, około 1081 roku, zmarł w Saint-Denis, 13 stycznia 1151 roku)
Francuski kronikarz i historyk, opat i prawdopodobnie autor projektu bazyliki Saint-Denis.
Regent Francji od 8 czerwca 1147 roku 11 listopada 1149 roku.
Pochodzenie Sugera ulega wątpliwościom wśród historyków: według Régine Pernoud i Jacques Heers, był syn pańszczyźnianego chłopa przywiązanego do ziemi. Według historyka Jeana Dufour - Suger pochodził z dość zamożnej rodziny, prawdopodobnie z Minores, z ziemi w Chennevieres-les-Louvres, położonej 18 km od Saint-Denis (może tu się urodził). Suger pochodzi z rodziny która była prawdopodobnie związana z rodem rycerskim "Orphelin" z Annet-sur-Marne. Nekrolog opactwa podaje nazwisko ojca, Helinand (Helinandus), którego bratem był Raoul (Radulphus), a siostrą Emeline (Emmelina). Badania wykazały, że wuj Sugera, był jednym z sekretarzem z otoczenia opata Saint-Denis, Yves I (urodzony w 1072 roku, zmarł między 1093 a 1094 rokiem), który był ojcem chrzestnym Sugera. To może wyjaśnia wybór ojca chrzestneg Sugera, który chrześnika po śmierci żony, w 1091 roku, umieścił opactwie Saint-Denis. To właśnie w tym okresie, po raz pierwszy spotkał księcia Ludwika, późniejszego króla Ludwika VI, który przybył do opactwa Saint-Denis na kilka miesięcy w okresie 1091-1092 roku.
Studiował przez dziesięć lat w Zakonie Estrées nim został mnichem. Około 1081 roku wstąpił do zakonu benedyktynów. Do 1104 roku odbywał nowicjat w klasztorze Saint-Denis de l'Estrée (gdzie spotkał się z późniejszym królem Francji Ludwikiem VI). W latach 1104-1106 przebywał w opactwie St Benoît-sur-Loire. W 1106 roku został sekretarzem opata Saint-Denis i wszedł do rady Poitiers, a w następnym w roku następnym, opactwa of La Charité-sur-Loire, gdzie bronił Opactwa przed obliczem papieżem Paschalisem II, po przedstawieniu roszczeń biskupa Paryża. W 1107 roku wziął udział w konferencji w Chalons. Do 1109 roku został proboszczem w Berneval i Toury w Normandii.
W 1109 roku, Suger, w wieku 28 lat, został mianowany przez opata Adama z Toury proboszczem opactwa Saint-Denis i od razu podjął regulacje swoich posiadłości w Beauce. Rozpoczął obronę przed atakami Hugh III de Puiset, którego zamek położony był blisko de Toury. Suger wystąpić o interwencję u króla Ludwika VI na spotkaniu w Melun, które odbyło się 12 marca 1111 roku. Na tym spotkaniu byli obecni: arcybiskup Sens Daimbert, biskup Yves i kanclerz Kapituły Katedralnej Matki Bożej w Chartres, opat de Saint-Pere i de Saint-Jean-en-Vallée, biskup Orleanu Jan II, Stephen de Garland przeor kościoła Saint-Aignan w Orleanie, opat Saint-Denis. Suger poprosił króla o obronę Toury. Na polecenie króla powołano w Compiegne, w czerwcu 1111 roku, zespół sądowy, który miał rozpatrzyć skargę Sugera. Ostatecznie król zajął zamek Toury. Aktem sporządzonym w 1118 roku, król nakazał opatowi Saint-Denis zorganizować obronę ziemi. Akt ten wykazał, iż król używa opactwa do obrony swojej domeny i zagwarantował prawa opactwa Saint-Denis do tego terenu. W 1112 roku był świadkiem umowy przekazania Moissy-Cramayel między królem Ludwikiem VI a Hugues du Puiset. Ten ostatni raz zbuntował się przeciwko królowi, a Suger zdołała odeprzeć jego ataki na Toury. Król osobiście przybył i przy pomocy wojsk zgromadzonych przez Sugera w lecie 1112 roku zdobył zamek. Następnie nakazał zniszczyć zamek a Hugues du Puiset wtrącił do więzienia. W tym też czasie był obecny na Soborze Laterańskim w 1112 roku zwołanym przez papieża Paschalis II, który anulował prawa inwestytury cesarza.
W 1114 roku Suger podpisał akt opata Adama, w którym wystepuje jako subdiakon w Saint-Denis de l'Estrée. Od 1118 roku Suger wchodzi do królewskiej świty.
W 1118 roku na wniosek króla Ludwika VI, Suger został ambasadorem na dworze papieża Gelazego II w Maguelone. Zimą 1121 roku, po śmierci papieża Galezego II, Surger wraz z opatem Saint-Germain-des-Prés Hugh IV Saint-Denis (1116-1146) przebywał na dworze jego następcy Kaliksta II aż do 27 stycznia 1122 roku.
Po powrocie do Francji 19 lutego 1122 roku został mianowany opatem Saint-Denis. Po początkowym sprzeciwie króla, ostatecznie Suger 11 marca 1122 roku został wyświęcony i konsekrowany w niedzielę na opata Saint-Denis. W połowie marca, król udzielił potwierdzenie wyboru i przywilejów przyznanych byłemu opatowi Adamowi.
W latach 1127-1137 przeprowadził reorganizację i reformę opactwa. W 1137 roku towarzyszył przyszłemu królowi Ludwikowi VII w jego podróży do Akwitanii zakończonej ślubem z Eleonorą Akwitańską. Jakkolwiek nie był zwolennikiem drugiej krucjaty, podczas jej trwania pełnił funkcję jednego z regentów królestwa (1147-1149). Będąc architektem królewskiego małżeństwa, stanowczo sprzeciwiał się rozwodowi z Eleonorą Akwitańską.
Suger cieszył się przyjaźnią i zaufaniem zarówno Ludwika VI jak i Ludwika VII. Doradzał królom w sprawach taktyki postępowania z buntami mieszczan, był zwolennikiem umacniania władzy królewskiej poprzez pozyskiwanie wsparcia mieszczan nadając miastom przywileje królewskie. Równocześnie był zwolennikiem wytępienia rycerzy-rozbójników. Był także jednym z autorów reformy sądowniczej we Francji - w celu wzmocnienia władzy królewskiej nadał sądom królewskim znaczenie najwyższej instancji.
Jako opat Saint-Denis, Suger przyczynił się do wzrostu znaczenia i bogactwa opactwa. Za jego rządów wzniesiono obecny budynek bazyliki, jeden z pierwszych przykładów nowego stylu w architekturze - gotyku.
Główną pasją Sugera było kronikarstwo. Zostawił szereg dzieł:
Vita Ludovici regis - panegiryk poświęconemu Ludwikowi VI "Grubemu",
Historia gloriosi regis Ludovici - historia panowania Ludwika VII niedokończona, pisanie przerwała śmierć Sugera,
Liber de rebus in administratione sua gestis - o budowie bazyliki, historii opactwa i zawartości skarbca,
Libellus de consecratione ecclesiae S. Dionysii - traktuje o budowie bazyliki oraz o jej poświęceniu. Dzieła Sugera były inspiracją dla jego następców, zakonnych autorów szeregu półoficjalnych średniowiecznych kronik francuskich,
Manuskrypt nr 543 - najstarszy w historii Francji.
Zmarł 13 stycznia 1151 roku. Został pochowany zgodnie z jego życzeniem, przy wejściu do klasztoru. W 1259 roku jego grób został przeniesiony kilka metrów dalej
22 październik 1793 roku przeprowadzono ekshumację. Okazało się, że nie znaleziono kości opata. Nagrobek Sugera nie został znaleziony.
Żródła:
Suger w "Wikipedia" tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk
Suger de Saint-Denis w "Wikipedia" tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk