Wilhelm "o Białych Dłoniach, Białoręki" Tyobald [DeChampagne-Blois] Szampański (urodzony w Brosse, w 1135 roku, zmarł w Laon, 7 września 1202 roku) herb

Najmłodszy syn Thibauta II (IV) "Wielkiego" Tyobald [DeChampagne-Blois], hrabiego de Blois, de Troyes i Mathildy von Sponheim of Carinthia, córki Engelberta II, hrabiego von Sponheim, margrabiego Istria, księcia Karyntii.

Biskup Chartres od 13 stycznia 1165 roku do 8 sierpnia 1176 roku, arcybiskup Sens od 21 grudnia 1168 roku do 8 sierpnia 1176 roku, arcybiskup Reims od 8 sierpnia 1176 roku do 7 września 1202 roku, kardynał-prezbiter Katedry Santa Sabina w Rzymie od marca 1179 roku do 7 września 1202 roku, regent Francji od 24 czerwca 1190 roku do 27 grudnia 1191 roku.

Miał trzech starszych braci: Henryka I "Szczodrego", hrabiego Szampanii, Tybalda V "Dobrego", hrabiego Blois, i Stefana I, hrabiego Sancerre i pięć sióstr: Adelę, regentka Francji, żona króla Francji Ludwika VII "Młodego" Robertung-Capet, Izabellę, żona Rogera III de Hauteville, księcia Apulii (syna Rogera II de Hauteville króla Sycylii) i Wilhelma Goudeta IV, Marię, żona Odona II, księcia Burgundii, Agnieszkę, żona Renalda II, hrabiego Bar, Małgorzatę, opatka Fontevraud, Matyldę, żona Rotrou III de Perche.

Jako najmłodszy z rodzeństwa Wilhelm został przeznaczony do kariery duchownej. Z tego względu nie uczestniczył w podziale ojcowizny po śmierci Tybalda II w 1152 roku. Początki edukacji rozpczął pod kierunkiem Bernarda de Clairvaux, przyszłego świętego. Później studiował w Paryżu pod kierunkiem Pietro Lombardo. Karierę kościelną rozpoczął od kanoni w Saint-Quiriace de Provins. Później został proboszczem Katedry w Soissons. Następnie został proboszczem Katedry w Troyes. W latach 1163-1165 był dziekanem Katedry w Meaux.

13 stycznia 1165 roku w jednomyślnym głosowaniu Kapituły został wybrany na biskup Chartres, które administrował do 8 sierpnia 1176 roku. Otrzymał diakonaturę wraz z Hugues de Toucy, arcybiskupa Sensu, ale nie został konsekrowany na biskupa. W 1166 roku uczestniczył w radzie Kapituły w Beauvais. Następnie od 1166 roku administratrował w Pawii (?). W 1168 roku został wybrany przez Kapitułę Katedralną na metropolitę Sens. 21 grudnia 1168 roku przez Maurice'a de Silly, biskupa Paryża został konsekrowany. Zachował ją, dopóki nie został wybrany na arcybiskupa Reims. Na zlecenie papieża Aleksandra III, złożył na Anglię interdykcję, na mocy bulli papieskiej z 14 maja 1172 roku potwierdzonej we Frascati. W 1176 roku przeniesiony do metropolii Reims. 8 sierpnia 1176 roku został konsekrowany. Jako pierwszy z arcybiskupów był parem Francji.

W marcu 1179 roku papież Aleksander III na konsystorzu mianował go kardynałem-prezbiterem Katedry Santa Sabina w Rzymie. Subskrybowane bullą papieska wydana w dniach 8 i 10 kwietnia 1179 roku, 1 października i 11 grudnia 1184 roku, i 23 grudnia 1201 oraz 1 stycznia 1202 roku. W bulli papież Aleksander III przyznał mu i jego następcą wyjątkowy przywilej koronowania królów Francji. Na mocy papieskiej bulli w 1190 roku został opiekunem swego bratanka Filipa-Augusta, którego koronował w 1179 roku na króla Francji. Ponadto został ministrem stanu Francji, legatem papieża Aleksandra III w Anglii przed królem Henrykiem II.

W 1190 roku został protoprezbiterem Świętego Kolegium.

Wyjeżdżał do Anglii, dwukrotnie w 1178 i 1180 roku z pielgrzymką do grobu świetego Thomas Becket.

W 1181 roku nie brał udziału w wyborach papieskich, w których wybrano papieżem Lucjusza III. W 1182 roku zatwierdził wielką kartę, zwaną "kartą Willelma", która była przeznaczona dla obywateli Reims i pozostawała ono w mocy od ponad pięciu wieków. Wydał także prawo Beaumonta, które uwolniło m.in. mieszkańców całej społeczności od subwencji dla Pana. Uczestniczył w konklawe w 1185 roku, na którym wybrano papieża Urban III. Archiprezbiterem patriarchalnej bazyliki Watykanu został w 1185 roku. W 1187 roku uczestniczył w dwóch wyborach papieskich, podczas których wybrano papieża Grzegorza VIII, a po śmierci którego wybrano papieża Klemensa III. Uczestniczył również w wyborach papieskich w 1191 roku, w których wybrano papieża Celestyna III.

W 1191 roku został kardynałem-protonariuszem. W 1193 roku ogłosił nieważność małżeństwa króla Filipa Augustego z Ingeborga Duńską, za co został upomniany przez papieża Celestynę III. Uczestniczył w wyborach papieskich w 1198 roku, w których wybrano papieża Innocentego III, którego został legatem w Kolonii i we Francji.

7 września 1202 roku w Laon zmarł. Został Pochowany przed głównym ołtarzem Katedry metropolitalnej Sainte-Marie, w Reims.


Żródła:

Wilhelm o Białych Dłoniach w "Wikipedia"


CHAMPAGNE, Guillaume de w "The Cardinals of the Holy Roman Church" tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk


"KRÓLOWE I KRÓLOWIE WIELKIEJ BRYTANII - od Edgara do Elżbiety II - wszyscy władcy Wielkiej Brytanii" - autor: Przemysław Jaworski - Przemysław Jaworski i Wydawnictwo Novae Res, 2018.

22-05-2023

13-05-2023