Robertynowie - dynastia frankijska, prawdopodobnie saskiego po­chodzenia. Jej protoplastą był Robert "Mocny" (zmarł w 866 roku), hrabia Andegawenii i książę Francji (dux Francorum), który wsławił się w walce z Normanami. Jego syn Odo, również zasłużony w wojnach przeciw Nor­manom (obrona Paryża w latach 885-887), został wybrany po śmierci Karola "Grubego" w 888 roku na króla zachodnio-frankijskiego. Od 893 roku musiał jednak walczyć o tron z Karolingiem Karolem "Prostakiem", ustanawiając go w końcu swym dziedzicem. W 922 roku dynastia Robertynów powróciła na tron po obaleniu przez możnych Karola "Prostaka" i wyborze brata Odona, Roberta. Ten ostatni zginął w bitwie w 923 roku, lecz tron frankijski objął jego zięć Raul.

Najpotężniejszym przedstawicielem rodu Robertynów był Hugo "Wielki" (zmarł w 956 roku), który nigdy nie przyjął korony królewskiej. Opierając swą pozycję na rozległych posiadłościach w Neustrii, starał się wpływać na wydarzenia poprzez mianowanych przed siebie władców. Doprowadził do wyboru syna Karola "Prostaka", Ludwika IV "Zamorskiego", pró­bując manipulować nowo wybranym władcą. Po śmierci Ludwika, Hugo "Wielki" przyczynił się do osa­dzenia na tronie Lotara. Następcą Hugona został je­go syn Hugo "Kapet", który w 987 roku przyjął koronę królewską, zapoczątkowując panowanie dynastii Kapetyngów. Boczna linia Robertynów panowała też w części Burgundii (późniejsze Franche-Comté) w latach 956-1002. Po śmierci jej ostatniego przedstawiciela, Henryka "Wielkiego", król Francji Robert "Pobożny" przejął kontrolę nad tym terytorium. Robertynowie są faktycznie przodkami w prostej linii dynastii Kapetyngów.


Żródła:

"Słownik dynastii Europy" - pod redakcją Józefa Dobosza i Macieja Serwańskiego; Wydawnictwo Poznańskie; Poznań 1999

14-07-2022