Joanna "Święta" Robertyng-Capet-Valois Francuska (urodzona w Nogent-le-Roi, 23 kwietnia 1464 roku, zmarla w Bourges, 4 lutego 1505 roku) herb
Druga córka Ludwika XI Robertyng-Capet-Valois, króla Francji i Karoliny Sabaudzkiej, córki Ludwika I, księcia Sabaudii.
Księżna du Berry od 7 kwietnia 1498 roku do 4 lutego 1505 roku.
28 października 1473 roku (per procuro), 8 września 1476 roku (pro futuro) w Chateau de Montrichard poślubiła (rozwiodła sie 17 grudnia 1498 roku) Ludwika XII "Orleańskiego" Robertyng-Capet-Valois-d'Orleans (urodzony w Blois, 27 czerwca 1462 roku, zmarł w Paryżu, 1 stycznia 1515 roku) króla Francji, ksiecia Orleanu i Para Francji, ksiecia Mediolanu, króla Neapolu.
Znana jako Jeanne de France, Joanna de Valois lub Joanna de Berry.
Urodziła się 23 kwietnia 1464 roku w Nogent-le-Roi jako druga córka króla Francji - Ludwika XI i jego drugiej żony - Karoliny Sabaudzkiej. Król spodziewał się syna a nie ułomnej córki, nie mogąc znieść jej widoku, odesłał ją do krewnych. Nie lubiana i pogardzana, znosiła udrękę z heroiczną cierpliwością i pokorą, wyróżniając się od najmłodszych lat szczególnym nabożeństwem do Matki Bożej i Aniołów.
19 maja 1464 roku podpisano kontrakt małżeński. W wieku 12 lat poślubiła kuzyna swojego ojca - 14 letniego Ludwika, księcia Orleanu (późniejszego króla Francji - Ludwika XII). Była jego żoną przez 22 lata, znosząc kaprysy i jego niechęć do niej. Królową Francji została, 7 kwietnia 1498 roku kiedy umarł brat męża - Karol VIII, dzięki małżeństwu z Joanną i tron otrzymał jej mąż Ludwik.
Już w grudniu 1498 roku doprowadził do nieważnienia małżeństwa twierdząc, że był do niego przymuszony i nadał Joannie księstwo Berry. Po rozwodzie Ludwik poślubił wdowę po poprzednim królu Annę księżną Bretanii i aby Francja mogła zatrzymać księstwo Bretanii.
Rządziła bardzo mądrze, troszcząc się o sprawiedliwość na swojej ziemi, a mieszkańcy mogli przekonać się o jej dobroci szczególnie podczas trwającej dwa lata epidemii dżumy, którą przezwyciężono przede wszystkim dzięki Soiności księżnej oraz jej znakomitym umiejętnościom organizacyjnym. Pobożność Joanny koncentrowała się wokół osoby Matki Bożej, która już w dzieciństwie miała się królowej objawić i zapowiedzieć, że władczyni jeszcze przed Śmiercią założy nowy zakon kontemplacyjny, który przyniesie Jezusowi Chrystusowi wiele radości. I tak też się stało; w roku 1502 bullą Er quae ten sam papież, który wcześniej anulował jej małżeństwo z królem Francji Ludwikiem XII, zaaprobował regułę Żeńskiego Zakonu Maryi Dziewicy, czyli sióstr anuncjatek, którego celem było naśladowanie dziesięciu cnót Najświętszej Maryi Panny (czystości, roztropności, pokory, wiary, chwały, posłuszeństwa, ubóstwa, cierpliwości, miłości, współczucia) i wyznaczył na pierwszą przełożoną jego założycielkę. W trzy lata później, 4 lutego 1505 roku, księżna Berry odeszła do Pana.
Wraz ze swoim spowiednikiem, franciszkaninem ojecem Gilbertem Nicolasem (błogosławiony Gabriel Maria), założyła zakon kontemplacyjny - "Sióstr od Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny" czyli anuncjatki, w Bourges. Błogosławiony Gilbert napisał "Regułę dziesięciu cnót Najświętszej Maryi Panny" opartą na Ewangelii. Św. Joanna ułożyła zaś "Koronkę dziesięciu cnót ewangelicznych", opartą na różańcowych rozważaniach cnót Matki Bożej, a mającą codziennie przypominać siostrom reguły ich zakonnego życia. 12 lutego 1502 roku papież Aleksander VI zatwierdził regułę i nowy zakon, a ojca Gilberta mianował wizytatorem generalnym nowej wspólnoty. W święto Zesłania Ducha Świętego w 1504 roku matka Joanna złożyła profesję na regułę swojego zakonu. Pierwsze nowicjuszki złożyły swoje śluby 9 listopada tego samego roku. Zakon został obdarzony licznymi duchowymi łaskami, przywilejami i odpustami.
Zmarła w 1505. Nie wyszła ponownie za mąż i nie miała żadnych dzieci, mimo wszystko nie chowała urazy do swojego byłego męża i do końca życia modliła się za niego (Ludwik XII był trzykrotnie żonaty, ale nie miał męskich potomków).
Pochowana w Bourges w klasztornej kaplicy. Jej grób zbeszcześcili, a ciało spalili hugenoci w maju 1572 roku. W XVII wieku było ponad pięćdziesiąt klasztorów anuncjatek, ale rewolucja francuska zniszczyła prawie wszystkie.
Joanna de Valois została beatyfikowana 21 kwietnia 1742 roku przez papieża Benedykt XIV, a 28 maja 1950 roku (445 lat po swojej śmierci) została kanonizowana przez Piusa XII.
W ikonografii Joanna przedstawiana jest najczęściej w zakonnym habicie którego kolory oznaczają: szary - pokutę i ubóstwo, czerwony - mękę Chrystusa, miłość i radość, biały - czystość Maryi), z krzyżem i różańcem w ręku oraz z małym Jezusem, niosącym koszyk, jak również z chlebem i kielichem wina.
Wspomnienie liturgiczne świętej Joanny - 4 lutego.
Modlitwa:
Boże, Ty w świętej Joannie, księżnej, dałeś nam heroiczny wzór świętości małżeńskiej i życia poświęconego Tobie; spraw, abyśmy we wszystkich trudnościach życia trwali w Twojej służbie i kroczyli w świetle Twojego oblicza. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.
Żródła:
Św. Joanna de Valois OAnnM "ŚWIĘCI PAŃSCY"
"Święci władcy - leksykon" - Jerzy Adam Świdziński
Joanna de Valois "w Wikipedii"
18-10-2020
02-10-2020