Augusta Wiktoria Oldenburg-Schleswig-Holstein-Sonderburg-Augustenburg (urodzona w pałacu w Dolzig (obecnie Dłużek Lubuski), 22 października 1858 roku, zmarła w willi Haus Doorn (Huis Doorn) w Doorn, w Holandii, 11 kwietnia 1921 roku) herb
Najstarsza córka Fryderyka VII Oldenburg-Schleswig-Holstein-Sonderburg-Augustenburg tytularnego księcia Szlezwiku i Holsztynie i Adelajdy zu Hohenlohe-Langenburg, córki Ernesta I Chrystiana Karola. IV ksiecia Hohenlohe-Langenburg.
Poślubiła 27 lutego 1888 roku w zamku berlińskim Wilhelma II Hohenzollerna (urodzony w pałacu na Unter den Linden naprzeciwko Arsenału (Cekhauzu) w Berlinie, 27 stycznia 1859, zmarł w willi Haus Doorn (Huis Doorn) w Doorn w Holandii, 4 czerwiec 1941) cesarza niemieckiego, króla Prus i wielkiego księcia poznańskiego.
We wsi Dłużek koło Lubuska, na zamku zbudowanym w XVII wieku, a usytuowanym na skraju parku krajobrazowego urodziła się 22 października 1858 roku, przyszła żona ostatniego cesarza Niemiec Wilhelma II. i na chrzcie otrzymała imiona AUGUSTA WIKTORIA FRYDERYKA LUDWIKA FEODORA JENNY. Przyszła cesarzowa wychowywana była zgodnie z pruską tradycją nakazującą bezwzględne posłuszeństwo woli ojca i męża oraz całkowite poświęcenie się rodzinie i gdzie swoje dzieciństwo spędziła. Takiej też została poddana edukacji, opartej o nauki religijne, naukę języka francuskiego, gry na fortepianie, naukę śpiewu i tańca, a nade wszystko wiele czasu poświęcała nauce zarządzania domem i wychowywania dzieci. Wiktoria była bardzo inteligentną, oczytaną i ciekawą świata młodą panną z wyższych sfer. Próbowała rozwijać swoje zainteresowania w kierunku nauk przyrodniczych.
Augusta była nazywana przez rodzinę "Doną". Nie była specjalnie urodziwa ani inteligentna. Nie wywierała też wpływu na politykę męża. Przed jej małżeństwem i kilka lat po nim Augusta nie cieszyła się sympatią niektórych członków rodziny Wilhelma, np. swojej szwagierki księżnej Charlotty, która uważała ją za parweniuszkę, córkę księcia, który nie posiadał własnego państwa. Augusta była jednak osobą o silnej osobowości i wysokim poczuciu własnej wartości. Nie miała dobrych relacji ze swoją teściową, która początkowo uważała, że Augusta pomoże jej naprawić popsute relacje z synem. Wiktoria była również rozczarowana, że funkcja przewodniczącej Czerwonego Krzyża przypadła jej synowej, osobie bez doświadczenia w pielęgniarstwie i działalności charytatywnej, oraz pozbawionej chęci udziału w tych przedsięwzięciach. Inaczej na ten temat pisała w swoich pamiętnikach jedyna córka Augusty, księżna Wiktoria Ludwika, która uważała, że matka uwielbiała pracę charytatywną.
Bardzo chorowita, Augusta znajdowała przyjemność w docinaniu teściowej różnymi drobnymi nieprzyjemnościami. Uwielbiała zwłaszcza informować Wiktorię, że jej córka, Wiktoria Ludwika, nie została nazwana na jej cześć. Sama Wiktoria Ludwika w swoich wspomnieniach napisała jednak, że pierwsze imię otrzymała zarówno po babce jak i prababce.
Swojego męża, późniejszego cesarza Niemiec Wilhelma II, poznała na polowaniu w Przemkowie.
W wyniku konfliktu prusko-austriackiego w 1864 roku, ojciec Wiktorii pozbawiony został tronu, a księstwo weszło w skład monarchii pruskiej. Małżeństwo to, zawarte 27 lutego 1881 roku w Berlinie miało zakończyć konflikt pomiędzy panującymi dynastiami. Jako cesarzowa, Wiktoria dwukrotnie odwiedzała dom rodzinny w Dłużku. Urodziła siedmioro dzieci.
Stosunki między teściową a synową uległy poprawie, kiedy Wilhelm został w 1888 roku cesarzem. Wilhelm często wyjeżdżał na manewry wojskowe i jego żona czuła się samotna. Nawiązała więc bliższe relacje z cesarzową-wdową, ale nie na tyle bliskie, aby pozostawić z nią sam na sam swoje dzieci, gdyż obawiała się wpływu, jakie mogła na nie wywrzeć liberalna w swoich poglądach teściowa. Wiktoria i Augusta często jednak jeździły wspólnie na przejażdżki, a cesarzowa przebywała o boku Wiktorii przy jej łożu śmierci w 1901 roku.
Augusta miała mniej serdeczne relacje z niektórymi szwagierkami, zwłaszcza z księżną Zofią, żoną następcy greckiego tronu. W 1890 roku Zofia ogłosiła swoją chęć porzucenia luteranizmu i przejścia na prawosławie. Augusta się temu sprzeciwiła, informując szwagierkę, że ten krok nie spotka się z aprobatą cesarza. Zofia zostanie pozbawiona prawa wstępu do Niemiec, a jej dusza trafi do piekła. Zofia odparła na to, że zmiana religii to jej prywatna sprawa. Taka odpowiedź zdenerwowała Augustę, która wkrótce przedwcześnie urodziła syna, Joachima. Czy ten wcześniejszy poród miał związek ze sprawą Zofii nie wiadomo, aczkolwiek w liście do matki Wilhelm pisał, że gdyby dziecko zmarło byłaby to wina Zofii. W Niemczech znana była ze swojej dobroci i pobożności (ufundowała kilkanaście kościołów, w tym Augustakirche w Sopocie, w Kościele Zbawiciela w Katowicach-Szopienicach ufundowała ołtarz).
9 listopada 1918 roku, wskutek trudnej sytuacji Niemiec podczas I wojny światowej, w Niemczech i obaloniu monarchii oraz po abdykacji męża w dniu 28 listopada 1918 roku podpisanego w pałacu Amerongen, Wilhelm i Augusta udali się do Holandii, gdzie osiedlili się w Haus Doorn. Gdy w 1920 roku opuszczała Niemcy, służba pałacowa żegnała ją szlochając. Ostatnie lata życia nie były szczęśliwe dla byłej cesarzowej. Rewolucja, obalenie monarchii, popsucie się jej małżeństwa, wreszcie samobójstwo Joachima podłamały Augustę, która zmarła na serce 11 kwietnia 1921 roku w Holandii. W Niemczech już jako republice ogłoszono żałobę państwową. Cesarzowa została pochowana w mauzoleum Antikentempel w parku pałacowym Sanssouci w Poczdamie.
Na jej cześć nazwę otrzymała zatoka Cesarzowej Augusty na Papui-Nowej Gwinei.
Wilhelm i Augusta mieli razem sześciu synów i córkę:
Fryderyk Wilhelm III Wiktor August Ernest (urodzony 6 maja 1882 roku, zmarł 20 lipca 1951 roku), następca tronu, głowa Domu Hohenzollernów, po nim potomstwo,
Wilhelm Eitel Fryderyk Chrystian Karol (urodzony 7 lipca 1883 roku, zmarł 8 grudnia 1942 roku), książę Prus, generał major, 34 wielki mistrz Zakonu Joanitów, zmarł bezpotomnie,
Adalbert Ferdynand Berengar Wiktor (urodzony 14 lipca 1884 roku, zmarł 22 września 1948 roku), książę Prus, po nim potomstwo,
August Wilhelm Henryk Günther zwany "Au-Wi" (urodzony 29 stycznia 1887 roku, zmarł 25 marca 1949 roku), książę Prus, wyższy rangą oficer SA, po nim tylko syn,
Oskar Karol Gustaw Adolf (urodzony 27 lipca 1888 roku, zmarł 27 stycznia 1958 roku), książę Prus, po nim potomstwo,
Joachim Franciszek Humbert (urodzony 17 grudnia 1890 roku, zmarł 18 lipca 1920 roku), książę Prus, po nim potomstwo,
Wiktoria Ludwika Adelajda Matylda Charlotta (urodzona 13 września 1892 roku, zmarła 11 grudnia 1980 roku), żona: Ernesta Augusta III (urodzony 17 listopada 1887 roku, zmarł 30 stycznia 1953 roku), księcia brunszwickiego.
Żródła:
Augusta Wiktoria Oldenburska "w Wikipedii"
Augusta Oldenburska
"CESARZE NIEMIECCY XIX-XX w."- autor: Przemysław Jaworski - 2018
31-12-2019