Wincenty Granowski herbu Leliwa (urodzony około 1360 roku, zmarł otruty 12 grudnia 1410 roku)
Zapewne syn Wincentego Granowskiego, generała wielkopolskiego.
Podstoli kaliski od około 1386 roku, kasztelan nakielski od 15 stycznia 1387 roku i śremski i starosta generalny Wielkopolski od sierpnia 1409 roku, dyplomata, znawca spraw krzyżackich, dowódca chorągwi w bitwie pod Grunwaldem, zarządca Torunia.
Poślubił Jadwigę (zmarłą przed 1396 roku). Po 2 października 1397 a przed 1398 roku poślubił Elżbiety z Pilczy herbu Topór (urodzona około 1372 roku, zmarła w Krakowie na Wawelu 12 maja 1420 roku), córki Ottona z Pilczy herbu Topór wojewody sandomierskiego i starosty wielkopolskiego i Jadwigi z Melsztyńskich herbu Leliwa, córki Jana z Melsztyna i Książa herbu Leliwa.
Znany jest również jako Wincenty z Granowa, Wincenty Pilecki.
Granowski pochodził ze średniej szlachty. Brał udział w wielu poselstwach. Był właścicielem miasta Śrem z okolicami i wielu innych posiadłości. W 1409 roku był właścicielem Łańcuta i Ilkowic (powiat tarnowski). Sukcesy zawdzięczał, nie tylko wrodzonym zdolnościom, ale jego pozycję na dworze królewskim umocniło około 1398 roku, małżeństwo z Elżbietą Granowską z Pilczy, córką Ottona z Pilczy. Bogato się ożenił. Wysoki status majątkowy pozwalał mu m.in. na udzielanie pożyczek królowi. Dzięki temu w 1393 roku otrzymał w zastaw wieś Krzywogórę, dom we Wschowej oraz kupił miasto Śrem.
Elżbietą z Pilczy zaopiekował się Spytek z Melsztyna i w brew jej woli wydał ją około 1397 roku za Wincentego Granowskiego, który dzięki temu małżeństwu stał się jednym z najbardziej wpływowych Polaków. Jego rodowym gniazdem było Granowo koło Grodziska Wielkopolskiego.
Wincenty pojawia się w dokumentach w 1386 roku, kiedy to został podstolim kaliskim. Miał wówczas około szesnastu lat. 15 stycznia następnego roku zostaje kasztelanem nakielskim, co było już stosunkowo wysokim stanowiskiem. W początkowych latach panowania Jagiełły, Granowski piastował urząd podstolego kaliskiego.
Charakter miał paskudny. Pożyczał pieniądze pod zastaw majątku żony, procesował się z teściową, najechał jej dobra a nawet wytoczył królowi proces o Śrem. Trudno powiedzieć w którym roku, ale prawdopodobnie przed ślubem z Elżbietą, pożyczył znaczną sumę u krakowskiego lichwiarza. Dług narastał lawinowo i rosnące zobowiązanie sprawiło że stał się praktycznie bankrutem. Granowski pełnił jednak odpowiedzialne funkcje.
Był w Malborku gdy Jagiełlo interweniował po zatrzymaniu przez Krzyżaków płynących na Litwę statków ze zbożem. Brał udział w poselstwie na sąd w Pradze gdzie król czeski Wacław był rozjemcą w sporze z Krzyżakami. Po śmierci starosty wielkopolskiego Tomasza z Węgleszyna w sierpniu 1409 roku kasztelan nakielski uzyskał nominacje na jego miejsce. Później samodzielnie posłował do Wielkiego Mistrza.Jagiełlo nadał mu kasztelanię nakielską a królowa Jadwiga podarowała Śrem, o który później procesował się z jej mężem.
Wincenty Granowski uważany był za znawcę spraw krzyżackich. Z racji sąsiedztwa krzyżackiego król Jagiełło wysłał go w poselstwie w 1409 roku do wielkiego mistrza, żeby interweniował w kwestii statków ze zbożem dla Żmudzi, zatrzymanych przez zakon.
Brał udział w bitwie pod Grunwaldem. Niósł chorągiew błękitną z półksiężycem i gwiazdą w środku. Chorągiew szła jako trzydziesta siódma w kolejności, co oznaczało, że była niemalże w centrum ugrupowania. Po bitwie Jagiełło mianował go dowódcą Torunia gdzie w tajemniczych okolicznościach został otruty w 1410 roku z polecenia krzyżaków. Wdowa po nim poślubiła króla Polski Władysława Jagiełłę.
Wincenty z małżeństwa z Jadwigą miał 3 synów:
Mikołaja z Granowa i Ziemia (urodzony około 1400 roku, zmarł około 1428 roku), zmarł bezpotomnie,
Andrzeja z Granowa i Kościana (urodzony między 1375 a 1435 rokiem, zmarł ?), zmarł bezpotomnie,
Blizbor z Kokalewa Granowski (urodzony między 1375 a 1435 rokiem, zmarł ?), zmarł bezpotomnie,
Wawrzyniec z Jaskółek Granowski (urodzony między 1375 a 1435 rokiem, zmarł ?), zmarł bezpotomnie,
Z Elżbietą synów: Ottona i Jana oraz córki Jadwigę, Ofkę i Elżbietę. Dzieci te przez małżeństwa weszły w koligacje z najpotężniejszymi rodami Rzeczpospolitej.
Żródła:
Wincenty Granowski w "Wikipedii"
Wincenty Granowski w "Encyklopedia Warmii i Mazur"
Wincenty Granowski vel Pilecki w "Geni" tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk
Elżbieta z Pilczy w "JURA-PILICA.COM"
04-09-2024