Pierwotna forma herbu (wg fryzu heraldycznego z Lądu nad Wartą z lat 1357-72)
Dawna forma herbu Grzymała. Taka forma występuje we fryzie w Lądzie z 1357-1372 [Łojko: "Fryz heraldyczny"] oraz w Legendzie o św. Jadwidze [T. Wąsowicz "Legenda śląska"]
Dawna forma herbu Grzymała. Taka forma występuje w Kronice soboru w Konstancji [Piekosiński "Heraldyka"]
pierwotna forma herbu wg Herbarza Złotego Runa z połowy XV wieku
pierwotna forma herbu wg Armorial Lyncenich i Codex Bergshammar z XV wieku
Odmiana herbu uważana za inny wariant herbu podstawowego
wg Wikipedii
wg Czechowskiego
wg herbarzu szlachty białoruskiej
herb Grzymała
Inne nazwy: Grzymalita, Odwaga, Ślasa. Herb z okresu Dynastii Piastów. Rok powstania 1127. Blazon: w polu złotym mur czerwony o trzech blankowanych basztach, w bramie rycerz zbrojny z mierzem w prawej i tarczą w lewej ręce; w klejnocie nad helmem w koronie na pięciu piórach pawich - trzy wieże. Legenda herbowa: Do herbu przywiązano legendę o obronie jakiegoś kasztelu przez protoplastę rodu, którego niekiedy nazywa się Zylberszwechtem i wywodzi z Niemiec. Pierwsze znane pieczęcie średniowieczne przedstawiające ten herb pochodzą z drugiej połowy XIII wieku. Herbu tego najczęściej używały rodziny zamieszkujące ziemię krakowską, lubelską, poznańską, sandomierską i sieradzką. Po unii w Horodle herb Grzymała rozpowszechnił się także na Litwie. Grzymałą pieczętowało się blisko 200 rodzin szlacheckich. Herbowni: (razem rodzin: 478) Adaszewski, Albigowski, Baładyński, Bandynel, Baranowski, Bartold, Bartołd, Bączewski, Benczyński, Bieganowicz, Bieganowski, Biestrzykowski, Bieszczycki, Biezczycki, Biezdziecki, Bieżczyński, Bieździecki, Binczycki, Błażejewski, Bieździecki, Bobalicki, Borkacki, Borkowski, Bortkiewicz, Borzewicki, Bosowski, Bossowski, Brodawski, Brodowski, Brogłowski, Brzeczka, Brzęczka, Brzozogłowski, Buckiewicz, Buczow (nobilitowany w 1775 roku), Bućkiewicz, Budat, Budgin, Budziszewski, Bukowski, Burkard (nobilitowany w 1790 lub 1799 roku), Burkardt, Burzyński, Busiński, Buszewski, Buszyński, Bzowski, Cetwiński, Chądzyński, Chludziński, Chocimierski, Chocimirski, Chodziewski, Chrostowski, Chrościński, Chwalibowski, Chwalikowski, Chwałkowski, Cichocki, Cidzik, Ciemski, Ciesielski, Ciunowicz, Cydzik, Cydzikowski, Czapiński, Czaplicki, Czapski, Cząmpski, Czempski, Czemski, Czuszowski, Długołeński, Długołęcki, Długoski, Dłuski, Dobiecki, Dobrodziejski (indygenat z 1530 roku), Domarat, Domaszewski, Domaszowski, Domejko, Domeyko, Dominikowski, Dubowicki, Dubowiecki, Dulski, Dzianotti (indygenat z 1662 roku), Dziatko, Dziatkowski, Dziekanowski, Dzierżanowski, Dzięcielski, Fedorkowicz, Frangemberg, Frankenberg odm., Freyberg, Garwacki, Garwarski, Garwaski, Gąsiński, Gąsowski, Gąssowski, Gilewicz, Głogowski, Gnoiński, Gojski, Gontar, Gontarski, Gosiński, Goski, Goścki, Goślicki, Gozdowicz, Góslicki, Górski, Grabowiecki, Grabowski, Grodziński, Grom, Gromolewski, Gromołowski, Gronowski, Grudniewski, Grudziński (Zygmunt Ignacy tytuł hrabiego Prus od 19 lutego 1786 roku, dyplom z 19 września 1786 roku, potwierdzony 2 listopada 1826 roku), Grum-Grzymajło, Gruszkowski odm., Grzymajłło, Grzymajło, Grzymalski, vel Grzymała-Siedlecki, Grzymała odm., Grzymałowicz, Grzymałowski, Grzymkowski, Grzymułtowski, Gułtowski, Guszczewski, Gutteter, Habowski, Hałaczkiewicz, Harassowski, Hawranowski, Hertyk odm., Herubinowicz, Hoffman (nobilitowani w 1768 roku), Hnilecki, Hoffman, Hrymalicz, Huliński, Iliaszewski, Imielański, Iwieński, Iwiński odm., Jabłonowski odm. (Roch Stanisław Michał tytuł hrabiego austriackiego 2 stycznia 1779 roku), Jabłoński, Jabłonowski, Jasieński, Jaźwiński odm., Jukowski, Jurkowicz, Jurkowski, Kalborski, Kaliborski, Kalibowski, Kaliński, Kaliski, Kamieński, Kamiński odm., Kamocyński, Kamoczyński, Kamodziński, Kazanowski odm., Kazłowski, Kazonowicz, Kijeński odm., Kijski, Kikowski, Klonowski, Kobylański, Kobyleński, Kobyliński, Kobylnicki, Kocłowski, Komodziński, Konopacki, Kopsch, Kopsz, Korczak, Korzeniowski, Koskowski, Kosłowski, Kostecki, Kościelecki, Krasnopolski, Kretkowski odm., Krol, Krzemieniowski, Krzemienowski, Krzyżanowski, Krzyżewnicki, Krzyżownicki, Kulczycki, Kwot, Kwotor, Kytor, Lagona, Langmin, Laskowski, Laugmin odm., Leciński, Leszczewski, Lesznikowski, Leśniewski, Leśnikowski, Leśniowolski, Leśniowski odm., Leśniowski, Leśnowolski, Lewaszewski, Leźniowski, Litwiński, Litworz, Litwos, Litwosz odm., Lityński odm., Lubański odm., Lubczyński, Lubiański, Lubiatowski, Ludzicki, Ludziski, Łagiewnicki, Łagiewski, Łagona, Łagowski, Łaguna odm., Łaszewski odm., Łaszewicz, Łaszewski, Łazanowski, Łaziński, Łazowski, Łażniński, Łącki, Łopienicki, Łosowski, Łudzicki, Łudziecki, Machowicz, Machwicz, Mackiewicz, Malechowski, Maliński, Malocha, Małachowski, Małgowski, Małkch, Małoch, Marcichowski, Marciszewski, Marciszowski, Margoński, Markowski, Mąkolski, Meisinger, Michałowski, Miedzychowski, Mieszeński, Międzychodzki, Międzyleski, Międzylewski, Mileski, Miniałgo, Miszewski, Mniszewski, Modrzewski, Modrzyński, Mokulski, Morze, Moszczyński odm., Mościborski, Mościbrodzki odm., Mroczko, Murawski odm., Najruszewski, Napruszewski, Napruszowski, Niecikowski, Nieczykowski, Niegalewski, Niegojenko, Niegolewski, Niemiera, Niemira, Niemirowicz, Niemiryc, Niemirycz, Niemirzyc, Nieniewski, Niepruszewski, Niepruszowski, Niemiera odm., Niesiobęcki, Niesobędzki, Niestuszkowski, Nietąszkowski, Niniewski, Noiński, Ochenkowicz, Ochenkowski, Odachowski, Odechowski, Odochowski, Olejewski, Oleski (odmiena herbu), Olesznicki, Oleśnicki, Olewski, Olęcki, Olędzki, Olęski, Olszamowski, Olszanowski odm., Olesznicki, Opalacz, Oryński, Ostrowski, Ościsławski, Paniencki, Parzenczewski, Parzniczewski, Pąchowski, Perski, Pęchowski, Pęczalicki, Pęczelski, Pęczkowski odm., Pęczlicki, Pęczyński, Piątkowski, Piczkowski, Pierski, Pierzcheński, Piczkowski, Pierzchnowski, Pietrski, Pintowski, Piontkowski, Poddębski, Podlecki, Podleski, Podlewski, Podniestrzański, Podolski, Podsosnowski, Pogorell, Pogorzelecki, Pogorzelski, Pokrzywiński (tytułowali się komesami na Pokrzywnicy), Pokrzywnicki, Potulicki odm. (Michał tytuł hrabiego saskiego z 1754 roku?; tytuł hrabiego pruskiego 28 sierpnia 1780 roku, potwierdzony w Królestwie Polskim 19 czerwca 1825 roku i w Rosji 5 czerwca 1852 roku), Poźniak, Pradzeński, Prandota, Prądzeński, Prądzewski, Prądziński, Prądzyński, Pruski, Prządzewski, Przeciszewski, Przeciszowski, Przejrzeński, Prześciszewski, Przyborowicz, Przyborowski, Przybylski, Przybyłek, Przybyłko, Przybyłowski, Przybyszewski odm., Przybytek, Przybytko, Przyłuski odm., Przyłuski, Pyczkowski, Rachfałowski, Rachwałowski, Racławicki, Radowicki, Radwankowski, Radzimowski, Radziszewski, Raszewski, Raszkowski, Raszowski, Redwanowski, Rembiewski, Remer (nobilitowany w 1543 roku), Rokicki, Rybczyński, Rybski, Rychlicki, Rychliński, Rymwid odm., Rymwidowicz, Rynwid, Rynwidowicz, Rzepliński, Sajkowski, Schlichting, Serwański, Siawrukowicz, Siedlecki, Siemianowski, Silberschwecht, Siwacho, Skoczyński, Skotnicki, Skwiroszewski, Skwyroszewski, Slaski, Słomowski odm., Smajgiewicz, Smarzyński, Smerzyński, Smiłowski, Smogulecki, Soboliński, Sojecki, Starogrodzki, Starzyński, Strenkowski, Strębowski, Strękowski, Strzelecki, Strzelski, Suchywilk, Swiszowski, Szarawski, Szaszkiewicz, Szczaworyski, Szczaworzyski, Szczerbowski, Szmagiewicz, Szmerzyński, Szmyt, Szymankowski, Ślaski odm., Śleżyński, Śmiłowski, Świdrygiełł, Świdrygiełło, Świechowski, Świerad, Świrad, Świeradzki, Świszowski, Targonski, Targoński, Tarnowski odm., Trentowski, Treszczyński, Trętowski, Troszczeński, Troszczewski, Truczyński, Truszczeński, Truszczyński, Turczyński, Turzański odm., Turzebin, Turzenin, Turzyński, Ujejski, Uliński, Urmanowicz, Uścięcki, Wabiszewicz, Warecki, Wazgint, Widochorski, Wielgórski, Wielogórski odm., Wierzbicki, Wierzycki, Wiescicki, Wieszczycki, Wieścicki, Wiewierski, Wiewiorowski, Wiewiórkowski, Wiewiurski, Wilamowski, Wiewiurski, Wilanowski, Wilhelmowicz, Wilkau, Wilkowski, Wierzbicki, Wiszniewski, Wiszniowski, Wiśniowski, Wizgint, Wkryński, Wkrzyński, Wodzbun, Wodźbun, Wojdzbun, Wojno, Wojzbun, Wolski, Woydzbun, Woyno, Wskrzeński odm., Wskrzyński, Wysocki, Wyszczycki, Zaborowski, Zaleski odm., Zamojski, Zamoyski, Zamoścki, Zasadzki, Zawalczyc, Zawalczyk, Zawisza, Zbierchowski, Zbierzchowski, Zbikowski odm., Zbigniewski, Zbykowski, Zbykalski, Zderkiewicz, Zedlitz, Zieleński, Zieliński, Znatowicz odm., Zut, Zwierzyński, Zwierzchowski, Zwierzyński, Żarnowiecki, Żbikowski, Żelwetr, Żut, Żutowt, Żydowka. Odmiany herbu:herb Baranowski
wg herbarzu szlachty białoruskiej
Herbowni: Baranowscy.herb Dzianot
wg "CLENODIUM"
wg Wikipedii
Inna nazwa: Dzianott de Castellati, Grzymała odmiana Dzianot, Dzianott, Grzymała odmiana Dzianott Blazon: Na zielonej podstawie mur czerwony ceglany, na murze pięć wież, środkowa wyższa, brama i tło niebieskie. Na środkowej bramie dwugłowy orzeł Rzeszy Niemieckiej - dzioby otwarte, wystają języki czerwone, na głowach orłów korony i aureole złote. Nad nim zbroja złocisto-srebrna, korona złota, wieńczy ją orzeł, taki sam jak w tarczy. Labry czerwone podszyte niebiesko. Najwcześniejsze wzmianki: Dzianott de Castellati , rodzina pochodząca z nad Renu i za panowania króla Zygmunta III w Polsce osiadła. Piotr Dzianott de Castellati, za waleczność i męztwo w różnych wojnach okazane, od króla Polskiego Jana II Każmirza w roku 1662 roku otrzymał dyplomat na Szlachectwo dziedziczno wraz z herbem powyższym otrzymał. Herb szlachty z nobilitacji zatwierdzony w Królestwie Polskim w 1863 roku. Herbowni: Dzianott, Dzianott de Castellati.herb Dzierżanowski III
Herbowni: Dzierzanowski, Dzierżanowski.herb Grudziński
wg Czechowskiego
Herbowni: Grudziński, Oleśnicki.herb Grudziński Hrabia
Herbowni: Grudzińscy (hrabiowie). Zygmunt Ignacy Grudziński (zmarł w 1804 roku) otrzymał w 1786 roku od króla Fryderyka II dziedziczny tytuł hrabiowski w Prusach.herb Grzymała
Herbowni: Bartold, Bartołd, Frankenberg, Przybyszewski, Znatowicz.herb Grzymała II
wg herbarzu szlachty białoruskiej
wg Czechowskiego
Blazon: W polu złotym mur czerwony o trzech blankowanych basztach, w bramie rycerz zbrojny z mieczem w prawej i tarczą w lewej ręce. W klejnocie nad hełmem w koronie na pięciu piórach strusich - trzy wieże. Herbowni: (razem 41 rodzin) Bartold, Bartołd, Chrostowski, Chwalikowski, Czampski, Cząbski, Cząmpski, Cząmski, Czuszewski, Czuszowski, Radowicki, Radowiecki, Raszewski, Raszowski, Rejmer, Remer, Sojecki, Strzelski, Śliwowski, Werecki, Wielgorski, Wielgórski, Wiewiórski, Wkryński, Wodźbun, Zasadzki, Zasiedzki, Zbikalski, Zbykalski, Zderkiewicz, Zwierzchowski, Zwierzyński, Żbikalski, Żułt, Żyłkiewicz.herb Grzymała III
wg Czechowskiego
wg Gajla
wg herbarzu szlachty białoruskiej
Blazon: W polu złotym mur czerwony o trzech blankowanych basztach, brama otwarta, z kratą. W klejnocie nad hełmem w koronie na pięciu piórach pawich - trzy wieże. Herbowni: Grabowieccy, Lwowski, Przybyszewski, Rębieski, Słomowski, Tarnowski, Turzański, Turzeński, Wkrzeński, Zbierzchowski, Znatowicz.herb Grzymała IV
wg Czechowski
wg "CLENODIUM"
wg Gajla
Blazon: W polu złotym mur czerwony z trzema blankowanymi basztami. W klejnocie nad hełmem w koronie na pięciu piórach strusich - trzy wieże. Herbowni: Brachowski, Głużycki, Hertik, Hertyk, Krzyżewski, Lagona, Laguna, Łagona, Łagun, Łaguna, Łagunow, Napruszewski, Napruszowski, Pączkowski, Przybyłowski, Rylski, Sojecki, Ślaski, Śląski, Turkowski, Turowski, Turzyński, Wieszczycki, Zieliński.herb Grzymała V
Blazon: W klejnocie tej odmiany czarne skrzydło przebite od prawej do lewej strony herbowej strzałą. Herbowni: Nyr, Zbikowski, Żbikowski.herb Gubena
Herbowni: Szwencki, Szwęcki.herb Hawranowski
wg "CLENODIUM"
wg Jurzaka
Herbowni: Hawranowski.herb Heretyk
wg Czechowskiego
wg Wikipedii
Blazon: W polu złotym mur czerwony o trzech blankowanych basztach, w bramie rycerz zbrojny z mieczem w prawej i tarczą w lewej ręce. W klejnocie nad hełmem w koronie na pawim ogonie - trzy wieże.wg Gajla
wg Jurzak
Inna nazwa: Grzymała IV Blazon: W polu złotym mur czerwony o trzech blankowanych basztach, w bramie rycerz zbrojny z mieczem w prawej i tarczą w lewej ręce. W klejnocie nad hełmem w koronie trzy wieże. Herbowni: Brachowski, Głużycki, Hertik lub Hertyk, Krzyżewski, Łagona, Łagun, Łaguna, Napruszewski, Napruszowski, Pączkowski, Przybyłowski, Rylski, Ślaski, Turkowski, Turowski, Turzyński, Wisczycki, Wieszczycki, Zieliński.herb Jaźwiński
wg Czechowskiego
wg Gajla
Herbowni: Jaźwiński.herb Łgun
Herbowni: Łgun, Łguna, Pęczkowski, Zieleński. Ponadto istnieje kilkanaście odmian herbu:herb Oleski
wg Czechowskiego
wg Gajla
Herbowni: Oleski.herb Pogrel
wg Czechowskiego
wg Gajla
wg Gajla
Herbowni: Pogarel, Pogrel, von Pogrel (z Pogorzeli). Najwcześniejsze wzmianki: Ród śląski sięgający swymi początkami XIII wieku. Jednym z najwybitniejszych przedstawicieli rodu był Przecław z Pogorzeli (urodzony 5 maja 1299 roku, zmarł 5 kwietnia 1376 roku) biskup wrocławski od 1342 roku. W ciągu swych długich rządów uczynił wiele dla rozwoju gospodarczego podległych mu ziem. W 1344 roku kupił dla kapituły wrocławskiej księstwo grodkowskie oraz dobra i zamek ulova (niem. Fredeberg). Nadał prawa miejskie dla Otmuchowa, a Paczków otoczył murami (miejscowość dzisiaj zwana jest śląskim Carcassonne). Przez współczesnych Przecław nazywany był Aureus Episcopatus (złoty Biskup). Przedstawiciele rodu Pogrelów mieli swe posiadłości w wielu śląskich księstwach, m.in. brzeskim, wołowskim, świdnickim, oleśnickim. Jan Kacper von Pogrel w 1731 roku stał się dziedzicznym baronem cesarstwa z nadania cesarza Karola VI Habsburga, a 17 czerwca 1744 roku cesarz Karol VII Wittelsbach wyniósł Pogrela do stanu hrabiów cesarstwa. W tarnogórskim kościele p.w. św. Apostołów Piotra i Pawła został pochowany w 1556 roku Ulrich Pogrel von der Igel, starosta górniczy ziemi bytomskiej i tarnogórskiej. Jego nagrobek wykonany w stylu późnego gotyku (część historyków twierdzi, że wczesnego renesansu) zachował się do dziś wmurowany w boczną ścianę świątyni.herb Potulicki Hrabia
wg Czechowskiego
wg Gajla
Herbowni: Potuliccy (hrabiowie). Michał Bonawentura Potulicki (zmarł w 1805 roku) otrzymał w 1780 roku od króla Fryderyka II dziedziczny tytuł hrabiowski w Prusach, potwierdzony dla Kaspra Piotra Potulickiego (zmarł w 1853 roku) w 1825 roku w Królestwie Polskim oraz w 1852 roku w Rosji.herb Rymer
Inna nazwa: Remer, Rejmer. Opis herbu z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego: W polu srebrnym mur obronny z blankami, czerwony, na którym trzy takież baszty z blankami; w nim brama, w której mąż zbrojny z mieczem w uniesionej prawicy. Klejnot: mąż zbrojny od pasa jak w godle. Labry czerwone, podbite srebrem. Najwcześniejsze wzmianki: Nadany Walentemu Rymerowi, rajcy krakowskiemu, 13 kwietnia 1590 roku. Ponieważ herb Rymer był herbem własnym, prawo do posługiwania się nim przysługuje tylko jednemu rodowi herbownemu: Herbowni: Rymer, Remer, Rejmer.