forma pierwotna herbu

herb Jelita

Inne nazwy: Koźlarogi, Koźle Rogi, Nagody.

Zawołanie herbowe: Roman (Romany), co Rogala-Sobieszczański wywodzi od staroindyjskiego "roman" - wełna (oznacza też jeden ze staroindyjskich szczepów), germańskiego "ram" - kozioł (!), baran, czy tybetańskiego "rama" - kozioł. Mnie ten wyraz przywodzi na myśl także przymiotnik "rzymski" ma to pewne implikacje.

Blazon: w polu czerwonym trzy skrzyżowane kopie złote, środkowa żeleźcem w dół, boczne żeleźcami ukośnie do góry; w klejnocie nad hełmem w koronie pół kozła rogatego.

Herb z okresu Dynastii Piastów. Rok powstania 1331. Herb wywodzi się z Półkozica.

Legendy: Według legendy Władysław Łokietek, objeżdżając pobojowisko po bitwie z Krzyżakami, zobaczył swego rycerza Floriana Sariusza tłoczącego własnymi rękoma swoje jelita do brzucha. Władca, w uznaniu za męstwo, nadał mu herb z trzema skrzyżowanymi kopiami, którymi rycerz był przeszyty, a rodzinny znak rycerza - rogatego kozła - osadził na hełmie.

Herb ten był najczęściej używany przez rodziny szlacheckie zamieszkujące ziemię: brzeską, krakowską, sandomierską, sieradzką, łęczycką, poznańską i na Mazowszu. Aktem unii horodelskiej 2 października 1413 roku herb został przeniesiony na Litwę.

Najwcześniejsze wzmianki: Jeden z najstarszych herbów polskich. Pierwszy wizerunek zachował się na pieczęci Tomisława z Mokrska z 1316 roku.

Inne źródła: podają, że na tarczy znajdują się nie kopie a włócznie. Fryz heraldyczny w ufundowanej przez Wierzbiętę z Palowic, starostę generalnego Wielkopolski (1352-1369), kaplicy w klasztorze w Lądzie przedstawia herb Jelita jako trzy nieskrzyżowane włócznie - środkowa w słup, pozostałe w skos lewy i prawy, wszystkie ostrzami do góry.

Najstarszy zachowany rysunek: tego herbu pochodzi z 1316 roku z pieczęci Tomisława z Mokrska.

Herbowni: (razem rodzin: 550) Agewski, Ajewski, Alkiewicz, Anszeński, Antonowicz, Aszeński, Badyński, Balowicz, Barczkowski, Białecki, Białocki, Białowiecki, Bielawski, Bielczewski, Bielski, Biesiad, Biesiadecki, Biesiadowski, Biesiadzki, Bilczewski, Bilczowski, Bliżyński, Bobrykiewicz, Boglewski, Bogurski, Bohyła, Bonin, Borzemski, Borzobohaty, Borzyński, Brodecki, Bukowiński, Bury, Buszkowski, Chaiński, Chilchen, Chlebowicz, Chorążyna, Chuchrowski, Cielimoński, Cielimowski, Cielmowski, Cieluśnicki, Cieskanowski, Cieszanowski, Czeczel, Czeczela, Czeluściński, Czerkas, Czerkaski, Czerkawski, Czerkies, Czermieński, Czermiński, Czerniński, Czerszyński, Czerwakowicz, Czop, Czubka, Dąbrowski, Dembowski, Derkaczowski, Dębowski, Dobrożyński, Dobryński, Dobrzyński, Dobuchowski, Drozdowski, Drożewski, Dubowieski, Duranowski, Dyss, Dziadowski, Dziaduski, Działowski, Dzibałtowski, Dziduski, Dziebałtowski, Dzieciątkowski, Dziewałtowski, Dziugłowski, Dziwisz, Dzyryt, Faliński, Fanuel, Francuzewicz, Francuzowicz, Gajewicz, Gajewski, Gawin, Gawlikowski, Gawłowski, Gąska, Gdeszycki, Gedytt, Gerdut, Gielitko, Gierdud, Gierecki, Giertut, Gierzyński, Gieszyński, Gintowt-Dziewałtowski, Girzyński, Glora, Głowa, Głowacki, Głowaczewski, Głupiecki, Godell, Godzianowski, Godziewski, Godziński, Goliszewski, Gołocki, Gomoliński, Goniprowski, Gorlewski, Gorliwski, Halczyniecki, Hałoski, Hałowski, Held, Helt, Homolicki, Idaszewski, Idzelewicz, Idzellewicz, Inowłodzki, Iskrzycki, Iwonia, Jabłoński, Jacewicz, Jackiewicz, Jagiełłowicz, Jajkowski, Jakliński, Jakowicki, Jakowicz, Jakowiecki, Jaksztowicz, Janicki, Jankiewicz, Jankowski, Jarosławski, Jasieński, Jasiński, Jaworski, Jaykowski, Jazdowski, Jekliński, Jelita, Jelitko, Jelitowski, Jerzbutowicz, Kaleński, Kalina, Kalino, Kaliński, Kaliski, Kalisz, Kałowski, Kamisowski, Kamocki, Kamyszowski, Kaufman, Kędzierzyński, Kępiński, Kicki, Kisielewski, Kliszewski, Kliszowski, Kliziński, Kluszczyński, Kmita, Knyszyński, Kobielski, Kochlewski, Kolbrzyński, Kołyszka, Kołyszko, Komornicki, Konstantynowicz, Kopijewicz, Koprzywnicki, Korytko, Korytkowski, Korytnicki, Korytowski, Korzyński, Kosowski, Kossowski, Koślarowski, Kotlicki, Kowalowski, Koziarowski, Kozielecki, Kozierowski, Kozioł, Koziołkowski, Koźlarowski, Koźloróg, Kórzyński, Kraiński, Krasieński, Krasowski, Krassowski, Kropiński, Kropiwnicki, Krzęcki, Kuczyński, Kuncewicz, Kusiecki, Kwiatkiewicz, Kwiatkowicz, Lapczyński, Lasochowski, Lasota, Lassochowski, Lassota, Leniecki, Lganowski, Libicki, Libidzki, Litosławski, Litwinowicz, Litwiński, Lneżeliński, Lochiński, Lochński, Lochyński, Lubecki, Lubicki, Luczeliński, Luczyliński, Luczywiński, Ludkiewicz, Lutkiewicz, Lutkowicz, Lutosławski, Lutostański, Lutoszewski, Łańczyński, Łapczeński, Łapczyński, Łapiński, Łaziński, Łaźnicki, Łaźniński, Łażnicki, Łażniński, Łącki , Łęcki, Łochański, Łochiński, Łochyński, Łodygowski, Łodykowski, Łohyński, Łotocki, Łuczeliński, Łuczyleński, Łuczywiński, Łukiewicz, Łukowicz, Łukowski, Machnicki, Madurowicz, Majeranowski, Majkowski, Makowski, Makułowicz, Malecki, Maljewski, Małecki, Marcinkowski, Marowicki, Martynowski, Marzęcki, Matecki, Matkiewicz, Micewicz, Michałowski, Michaniewski, Miczewicz, Miekaniewski, Mierski, Mietelski, Minczewski, Mirski, Misiekiewicz, Misiewicz, Misiewski, Misiowski, Misiurewicz, Missiewicz, Missowicz, Mniński, Mniszek, Modrzewski, Mojaczewski, Mojkowski, Mokrski, Mongin, Moraniecki, Moraniewski, Morawicki, Morawiecki, Morawieński, Morowiński, Moroz, Morozewicz, Morozowicz, Morozsz, Moszczański, Moszczeński, Moykowski, Mrawiński, Mrowiński, Mszerewicz, Myszejko, Myszeyko, Myślibor, Myśliborski, Myślicki, Neronowicz, Nieronowicz, Niewiadomski, Nowosielecki, Nurowski, Pabianowski, Pacanowski, Pachołowiecki, Padarewski, Paderewski, Paderewski vel Padarewski, Pagiewski, Pajewski, Pajowski, Palski, Paprocki, Pawłowski, Peczlewicz, Peczulewicz, Pełczyski, Perlicki, Pęczycki, Pieczkowski, Pieczulewicz, Pieczykowski, Pieniążek, Pietuch, Pijakowski, Piottuch, Piotuch, Piszkowicz, Piwakowski, Plachowicz, Podarewski, Podgórski, Podstękalski, Podstolski, Pokrzywnicki, Poleski, Popczyński, Popławski, Postękalski, Poznański, Pozylewicz, Pratkowski, Promieński, Promiński, Promnicki, Proniewicz, Proszczyński, Przybyłowski, Pudelski, Pudłowski, Raciborowski, Raczkowski, Radogoscki, Radogoski, Radoszkowski, Rafalski, Raj, Rajczenko, Rajski, Rampalski, Ray, Rayski, Remiesz, Remiszewski, Remiszowski, Reszczewski, Romaszewski, Romer, Romiszewski, Romiszowski, Rosowski, Rospąd, Rospęd, Rozdziałowski, Rozniecki, Rozpąd, Rożniecki, Rożnowski, Rudlicki, Rychcicki, Rychczycki, Rykaczewski, Rymgayło, Rymgayłowicz, Rzepliński, Sadowski, Salecki, Sancygniowski, Saryusz, Sczerbic, Sczukocki, Secygniewski, Secygniowski, Sędzigniewski, Sieliski, Sielnicki, Sietecki, Silnicki, Skarbek, Skąpski, Skępski, Skierko, Skokocki, Skokowski, Skorkowski, Skórkowski, Skrzynicki, Skrzyniecki, Slowiński, Sławianowski, Słupski, Sokolnicki, Sokołowicz, Sołowicki, Stanowski, Staropis, Stawirejski, Staworski, Stawowski, Stokowski, Strumecki, Strumieński, Strus, Struś, Strzałkowski, Strzeszkowski, Suchoczaski, Sudimont, Sudkiewicz, Sudymont, Sudywoj, Swarpłowicz, Swieczyk, Sypniewski, Sypniowski, Sypnowski, Syroczyński, Szadkowski, Szarski, Szczekocki, Szczepankiewicz, Szczepankowicz, Szczerbicz, Szczukocki, Szczurowski, Szpachiński, Szpakiński, Szpaliński, Szparkowski, Szubalski, Szydłowski, Szypieński, Tarnawski, Tarnowski, Tatarski, Tchorzenicki, Tchorznicki, Terlikowski, Tomasz, Trawiński, Trzebiatowski, Tulicki, Ul, Wałowski, Wągleszyński, Werburt, Werbut, Węchadłowski, Węgleszyński, Wieloch, Wierzejski, Wierzyński, Wikoszewski, Wikszemski, Wilczkowski, Wilkoszewski, Wilkowski, Wilner, Witkowski, Witorowicz, Witoszyński, Witowicz, Wojciechowski, Wojnowski, Wojtkiewicz, Wolski, Wolski-Saryusz, Wolszleger, Worszyło, Woźnicki, Wrzesiński, Wrzeszyński, Wrześniowski, Wyłaski, Wyrzejski, Wyrzyski, Zakrzewski, Zakrzowski, Zaleski, Zalewski, Zamojski, Zamoyski, Zarszyński, Zawisza, Zboiński, Zbojeński, Zdunowski, Zdziechowski, Zelecheński, Zielawski, Zieliński, Zieliński-Saryusz, Zurowski, Żarkowski, Żelawski, Żelecheński, Żelechowski, Żelechyński, Żelesiński, Żeleziński, Żeleżyński, Żełeżyński, Żeromski, Żurawski, Żurowski.

Odmiany herbu:

herb Bielski Hrabia

Blazon: W polu czerwonym trzy kopie złote skrzyżowane w gwiazdę, środkowa ostrzem w dół, boczne - w górę. Nad hrabiowską koroną hełm z koroną, w której klejnot: Pół kozła barwy naturalnej.

Herbowni: graf von Olbrachcice Bielski (hrabia).

Najwcześniejsze wzmianki: nadany Antoniemu Bielskiemu z Olbrachcic 19 listopada 1778 roku (dyplom wydany 10 lipca 1780 roku) z predykatem hoch- und wohlgeboren (wysoko urodzony i wielmożny) przez cesarza Józefa II. Podstawą nadania było wieloletnie posiadanie dóbr Olbrachcice, dekret J. J. i A. Zamoyskich z 1778 roku i pismo hofratów proponujące nadanie tytułu hrabiego m.in. Bielskim. Tytuł hrabiowski z identycznym herbem uzyskał też Juliusz Bielski 8 lipca 1895 roku (dyplom wydany 6 września 1895 roku). Juliusz był synem Romana Cyriaka Bielskiego, który z kolei był synem jednej z córek Antoniego z jej bliskim krewnym - Ignacym Bielskim.

herb Bobiedow

Herbowni: Bobiedow.

herb Dębicz

Herbowni: Dębicz.

herb Dzidowski

Herbowni: Dzidowski.

herb Dzirytt

Blazon: W polu czerwonym trzy kopie złote w gwiazdę, środkowa żeleźcem w dół, boczne na krzyż ukośnie do góry. W klejnocie z korony nad hełmem mąż zbrojny ze wzniesionym ramieniem z mieczem i przeszyty włócznią w pas. Labry czerwone złotem podbite.

Nazwa herbu nawiązuje do prehistorycznej włóczni pierwotnie występującej w Afryce Północnej i Azji.

Herbowni: Dziryt, Dzirytowicz, Dzyryt, Szczepankiewicz, Szczepankowicz.

herb Geometer

wg Wikipedii

wg Jurzaka

Inna nazwa: Franko

Blazon: W polu czerwonym dwie kopie srebrne w krzyż skośny. W klejnocie skrzydło orle z łapą, srebrne.

Najwcześniejsze wzmianki: Nadany Piotrowi Franko, geometrze królewskiemu 7 listopada 1582 roku. Herb jest wynikiem adopcji do herbu Jelita. Klejnot miał powstać z herbu rodowego, co sugerowałoby mieszczański rodowód Franko.

Herbowni: Francuz, Frank, Franko, Geometer, Konglaneński.

herb Gołownin

Najwcześniejsze wzmianki: stara rosyjska rodzina znana od 1401 roku pochodząca od bojara Nikity.

Herbowni: Gołownin.

herb Gordiew

Herbowni: Gordiew.

herb Gorłowski

wg Wikipedii

wg Czechowskiego

Inna nazwa: Jelita XI

Blazon: W polu czerwonym trzy kopie w gwiazdę złote z ostrzami srebrnymi - dwie w krzyż skośny i trzecia na opak, na nich. Klejnot - nad hełmem bez korony dwa skrzydła orle. Labry czerwone, podbite złotem.

Najwcześniejsze wzmianki: Nadany 11 czerwca 1593 roku Szymonowi Gorłowskiemu.

Herb powstał z adopcji do herbu Jelita, którego udzielił Jan Zamoyski. Nobilitacja była nagrodą za zasługi wojenne w walkach z Moskwą, udział w bitwie pod Byczyną i obronie Krakowa przed arcyksięciem Maksymilianem.

Herbowni: Gorłowski.

herb Hilchen

Inna nazwa: Chilchen, Jelita VII

Blazon: W polu czerwonym trzy kopie złote w gwiazdę, środkowa żeleźcem w dół, boczne na krzyż ukośnie do góry. W klejnocie pawi ogon rozpostarty, barwy naturalnej.

Herbowni: Hilchen.

Z nich: Dawid, syndyk ryski oraz jego bracia - Jan i Tomasz Hilchen, zaadoptowanym do herbu przez kanclerza Jana Zamoyskiego 2 stycznia 1591roku.

herb Ilmanowski

Blazon: Na tarczy dwudzielnej w słup, w polu prawym, czerwonym - trzy złote kopie w gwiazdę (środkowa na opak); w lewym błękitnym - jeleń wspięty. Klejnot: między dwoma skrzydłami, przebitymi prawe strzałą w skos, lewe w skos lewy, pod trzema złotymi gwiazdami (2 nad 1) - róża srebrna. Labry z prawej strony błękitne, z lewej czerwone - podbite złotem.

Najwcześniejsze wzmianki: Nadany Krzysztofowi Ilmanowskiemu 19 listopada 1581 roku. Herb powstał przez dodanie do herbu rodowego godła herbu Jelita.

Herbowni: Ilmanowski.

herb Jelita II

herb Kotenin

Herbowni: Kotenin.

herb Koźlakowski

Blazon: W polu czerwonym dwie strzały srebrne w krzyż skośny, na których takaż kopia na opak. Klejnot - samo godło. Labry czerwone, podbite srebrem.

Najwcześniejsze wzmianki: Nadany 26 listopada 1581 roku Sebastianowi Koźlakowskiemu za udział w walkach z Tatarami.

Herbowni: Koźlakowski.

herb Kropacz vel Kropáč

Inna nazwa: Niewiadomski I

Blazon: W polu niebieskim złote kropacze o srebrnych głowniach ułożone w gwiazdę.

Polski i czeski herb szlachecki o śląskiej proweniencji.

Najwcześniejsze wzmianki: Dokument z 6 czerwca 1473 roku zawierający żorski pokój ziemski wspomina o rycerzu z Niewiadomia Wacławie herbu Kropacz, który dowodził wojskami węgierskimi i który został panem na Rybniku. (czes. Václav Kropáč z Nevědomí). Ponadto źródła podają, iż ród Kropaczów z Niewiadomia:

w latach 1494-1512 posiadał gród Bučovice z okolicznymi wsiami (Jan Kropáč z Nevědomí o jego syn Mikuláś Kropáč z Nevědomí).

w latach 1503-1536 posiadał zamek w Iwanowicach (Jindřich Kropáč z Nevědomí, Albert Kropáč z Nevědomí oraz Bohuś Kropáč z Nevědomí)

w latach 1533-1572 Jan Kropáč z Nevědomí był panem na Hranicach).

Herbowni: Kropáč z Nevědomí, Kropacz, Niewiadomski.

herb Likacziow

Herbowni: Likacziow.

herb Łapczyński

Inna nazwa: Jelita III

Blazon: W polu błękitnym trzy kopie w gwiazdę złote - dwie w krzyż skośny i trzecia na opak, na nich. Klejnot - ramię zbrojne trzymające szablę. Labry błękitne, podbite złotem.

Herbowni: Lapczyński, Łapczeński, Łapczyński, Śliwicki.

Herb nadany 20 listopada 1581 roku drukarzowi Walentemu Łapczyńskiemu.

Herb powstał z adopcji do herbu Jelita, dokonanej za zasługi w wojnach z Gdańskiem i Moskwą.

herb Manikowski

Inna nazwa: Jelita X

Blazon: W polu czerwonym trzy kopie w gwiazdę srebrne - dwie w krzyż skośny i trzecia na opak, na nich. Klejnot - trzy pióra strusie. Labry czerwone, podbite srebrem.

Najwcześniejsze wzmianki: nadany 8 czerwca 1593 roku braciom Zachariaszowi i Teodorowi Manikowskim. Herb powstał z adopcji do herbu Jelita[1], którego udzielił Jakub Mirski. Nobilitacja była nagrodą za zasługi wojenne w walkach z Moskwą i Tatarami na Podolu.

Herbowni: Manikowski.

herb Maszalski

Inna nazwa: Masalski

Blazon: W polu błękitnym trzy kopie w gwiazdę złote - dwie w krzyż skośny i trzecia na opak, na nich. Klejnot - ramię zbrojne, trzmające płonącą pochodnię. Labry błękitne, podbite złotem.

Najwcześniejsze wzmianki: Nadany 1 marca 1581 roku Stefanowi Maszalskiemu.

Herb powstał z adopcji do herbu Jelita, dokonanej za odwagę przy zdobywaniu Wielkich Łuków i Newla.

Herbowni: Masalski, Maszalski.

herb Morozewicz

Herbowni: Morczewicz, Morozewicz, Morozowicz.

herb Natalis

Inna nazwa: Jelita VI

Blazon: W polu czerwonym trzy kopie w gwiazdę złote - dwie w krzyż skośny i trzecia na opak, na nich. Klejnot - jastrząb naturalny. Labry czerwone, podbite złotem.

Najwcześniejsze wzmianki: nadany 20 lutego 1585 roku Tomaszowi Natalisowi z Dubrownika, kanonikowi krakowskiemu, lekarzowi Piotra Myszkowskiego. Herb powstał z adopcji do herbów Jelita oraz Jastrzębiec. Herbu Jelita udzielił Stanisław Gomoliński.

Herbowni: Natalis.

herb Niewiadmski II

Herbowni: Kropacz, Niewiadomski.

herb Pskowczyk

Według Ostrowskiego odmiana herbu Kownia, z nobilitacji.

Blazon: W polu czerwonym połuorzeł srebrny o orężu złotym, w takiejż koronie; w polu czerwonym trzy kopie w gwiazdę złote - dwie w krzyż skośny i trzecia na opak, na nich. Klejnot I - na ogonie pawim trzy miecze w klin nad księżycem złotym, między nimi dwie takież gwiazdy, trzecia pod księżycem; Klejnot II - wieża czerwona z dwoma oknami i bramą; na niej zatknięta chorągiew czerwona, na której trzy zęby wilcze srebrne. Klejnot III - wieża czerwona z dwoma oknami i bramą; na niej zatknięta chorągiew o dwóch strefach - srebrnej i czerwonej, na której trzy kopie w gwiazdę jak w godle, dzielone w pas srebrno-czerwone. Labry na wszystkich hełmach czerwone, z prawej podbite złotem, z lewej srebrem.

Najwcześniejsze wzmianki: Nadany za zasługi wojenne 10 września 1581 roku Stanisławowi Pachołowieckiemu, pisarzowi kancelarii królewskiej. Herb powstał z adopcji do herbu Jelita przez Jana Zamoyskiego. Zawiera też element herbu Batorych i Orła Białego, udzielonych przez Stefana Batorego. W I klejnocie ma według Paprockiego widnieć godło starego herbu Pachołowieckiego - herb Kownia. Obecność gwiazd i księżyca wskazuje na odmianę herbu Kownia III.

Etymologia: Nazwa topograficzna, o charakterze pamiątkowym, nawiązuje do oblężenia Pskowa.

Herbowni: Pachołowiecki.

herb Rembowski I

Inna nazwa: Jelita Pruskie, Oszczepy Rembowskich, Rembowski Ia

Polski herb szlachecki, według Alfreda Znamierowskiego odmiana herbu Bełty. Herb używany był w Prusach Królewskich, oraz, być może na Kaszubach. Blazon: Opis z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego:

W polu czerwonym (albo błękitnym) oszczep (albo rohatyna) srebrna, na niej dwie strzały w krzyż skośny, srebrne. Klejnot: dwa (lub jedno) skrzydła orle, czarne (także złote lub czerwone), jedno na drugim, w prawo.

Najwcześniejsze wzmianki: Herb przytaczany przez Dachnowskiego (Herbarz szlachty Prus Królewskich), Niesieckiego, Ostrowskiego (Księga herbowa rodów polskich) i Chrząńskiego (Tablice odmian herbowych).

Herbowni: Rembowski oraz pochodzący od tej rodziny Grabowski. Grabowscy omawiani nosili niekiedy przydomki Kiemlada lub Pupka oraz Jark. Tym Grabowskim powinno się przypisywać herby Kemlada bądź Grabowski IV. Nie jest niczym dziwnym na Kaszubach przypisywanie tej samej rodzinie różnych herbów.

Rodzina Rembowskich i Grabowskich. Rodzina pochodząca z Rębowa w Prusach Królewskich. Wywodzić ma się od nich kaszubska rodzina Grabowskich. Istnieli Grabowscy używający szeregu innych herbów.

herb Romer

Polski herb szlachecki, pochodzenia niemieckiego, mylnie określany jako Jelita.

herb Romer Hrabia

Herbowni: Romer (hrabiowie).

Z nich: Cyprian Paweł (zmarł w 1850 roku) otrzymał w 1818 roku (dyplom z 1832 roku) dziedziczny tytuły hrabiowski w Austrii.

herb Serny

Inna nazwa: Jelita odmienny

Blazon: W polu czerwonym trzy kopie w gwiazdę złote - dwie w krzyż skośny i trzecia na opak, na nich. Klejnot - chorągiew kościelna złota z takimż krzyżem trójlistnym między dwiema chorągiewkami - prawą w skos, czerwoną, lewą w skos lewy, srebrną. Labry czerwone, podbite złotem.

Najwcześniejsze wzmianki: nadany 22 stycznia 1581 roku Bartłomiejowi Sernemu, burmistrzowi sandomierskiemu i Łukaszowi Sernemu, rotmistrzowi królewskiemu. Herb powstał z adopcji do herbu Jelita, której dokonał kanclerz Jan Zamoyski.

Herbowni: Serny.

herb Sienicki

Blazon: W polu błękitnym trzy kopie w gwiazdę złote - dwie w krzyż skośny i trzecia na opak, na nich. Klejnot - ramię zbrojne, trzmające płonącą pochodnię. Labry błękitne, podbite złotem.

Najwcześniejsze wzmianki: nadany 1 marca 1581 roku Janowi Sienickiemu. Herb powstał z adopcji do herbu Jelita. Niemal identyczny herb (z inną tynkturą) otrzymał tego samego dnia Stefan Maszalski (herb własny Maszalski). Nobilitacja była nagrodą za odwagę przy zdobywaniu Wielkich Łuków.

Herbowni: Maszalski, Sienicki.

herb Słowieński

wg Wikipedii

wg Czechowskiego

Inna nazwa: Jelita IX

Blazon: W polu czerwonym trzy kopie w gwiazdę złote - dwie w krzyż skośny i trzecia na opak, na nich. Klejnot - dwa skrzydła orle barwy nieznanej, pomiędzy którymi krzyż kawalerski czerwony. Labry czerwone, podbite złotem.

Najwcześniejsze wzmianki: nadany 12 stycznia 1591 roku Wojciechowi Słowieńskiemu (vel Słowińskiemu). Herb powstał w wyniku adopcji do herbu Jelita, którego udzielił Jan Zamoyski. Słowieński miał przed nobilitacją nosić nazwisko Wnuk.

Herbowni: Słowieński, Słowiński.

herb Stupiszin

Herbowni: Stupiszin.

herb Szczerbic

Blazon: W polu czerwonym trzy kopie w gwiazdę złote - dwie w krzyż skośny i trzecia na opak, na nich. Klejnot - dwa skrzydła orle - prawe czerwone, lewe złote, pośrodku roża czerwona. Labry czerwone, podbite złotem.

Najwcześniejsze wzmianki: Nadany 25 lutego 1585 roku Pawłowi i Janowi Szczerbicom. Herb powstał z adopcji do herbu Jelita, którego udzielił Jan Zamoyski.

Herbowni: Szczerbic, Szczerbicz.

herb Szydłowski

wg Czechowskiego

wg Wikipedii

Inna nazwa: Jelita V

Blazon: W polu czerwone trzy kopie w gwiazdę złote - dwie w krzyż skośny i trzecia na opak, na nich. Klejnot - wieża czerwone, częściowo zniszczona, między dwiema chorągewkami - z prawej w skos, złota, z lewej w skos lewy, czerwona. Labry czerwone, podbite złotem.

Najwcześniejsze wzmianki: nadany 21 listopada 1581 roku Krzysztofowi Bernardowi Szydłowskiemu. Herb powstał z adopcji do herbu Jelita, dokonanej przez Jana Zamoyskiego za odwagę przy zdobywaniu Pskowa.

Herbowni: Szydłowski.

herb Śliwicki

Herbowni: Śliwicki.

herb Weliaminoff

Herbowni: Woroncow-Veliaminoff.

herb Wielkołucki

Blazon: Opis z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego:

W polu srebrnym trzy kopie czarne w gwiazdę, środkowa na opak w słup. Klejnot: wieża drewniana gorejąca. Labry czarne, podbite srebrem.

Najwcześniejsze wzmianki: Nadany w 1580 roku Kacprowi Wielochowi z odmianą nazwiska na Wielkołucki, za męstwo w czasie oblężenia Wielkich Łuków. Herb powstał w wyniku adopcji do herbu Jelita.

Herbowni: Ponieważ herb Wielkołucki był herbem własnym, prawo do posługiwania się nim przysługuje tylko jednemu rodowi herbownemu:

Wielkołucki, Wielołucki.

herb Wolski

Herbowni: Wolski.

herb Zamoyski Hrabia

Herbowni: Zamojski, Zamoyscy (hrabiowie).

Z nich: Andrzej Zamoyski (zmarł w 1792 roku) otrzymał w 1778 roku dziedziczny tytuł hrabiowski w Galicji, Stanisław Kostka Zamoyski (zmarł w 1830 roku) otrzymał w 1820 roku dziedziczny tytuł hrabiowski w Austrii. Przedstawiciele rodu otrzymali w 1824 roku potwierdzenie tytułu hrabiowskiego w Królestwie Polskim oraz w 1844 roku w Rosji.

Żródła:

Herby Polskie

Herby Polskie

"Herbarz Polski - od średniowiecza do XX wieku" - Tadeusz Gajl

herb Jelita w "Wikipedii"

Herby szlachty śląskiej