Anastazja Romanowna Zacharyna-Juriewna (urodzona między 1530 a 1532 rokiem, zmarła 7 sierpnia 1560 roku)
Córka bojara Romana Jurewicza Zacharyna-Koszkina, członka Rady Regencyjnej, namiestnika i Juliany (Ulyanowej) [Anastazji] Fiodorownej, zapewne córka Fiodora Iwanowicza Karpowa, bojara, namiestnika, okolniczego.
W Moskwie, na Kremlu, 3 lutego 1547 roku poślubiła Iwana IV Wasiliewicz Groźny" Rurykowicz (urodzony w Kolomenskoje, 25 sierpnia 1530 roku, zmarł w Moskwie, 18 [28] marca 1584 roku), wielkiego księcia moskiewskiego i twerskiego, I cara Rosji.
Jej brat Nikita był ojcem Fiodora Nikitycza Romanowa, protoplasty dynastii carskiej.
Iwan IV pragnął zerwać z tradycją ożenku z cudzoziemkami i kandydatkę na żonę wybrał w swoistym castingu, na który stawiło się, według różnych relacji, między 500 a 1500 urodziwych kobiet.
Opisywana jako dziewczyna o dużych, zielonych, lekko skośnych oczach oraz smagłą twarzą o pięknym owalu. Urzekła swoją urodą Iwana stojąc przed nim nago w kremlowskiej łaźni.
Pełen przepychu ślub został zawarty na Kremlu. Małżeństwo okazało się nadzwyczaj dobrane i udane. Nie wszystkie sprawy rodzinne układały się jednak najlepiej: małżonkowie doczekali się 6 dzieci: trzech córek i trzech synów, z których dwóch: Dymitr i Iwan zmarło tragicznie. Jedynie najmłodszy, Fiodor, został carem, zarazem ostatnim z dynastii Rurykowiczów.
Anastazja zmarła na atak apopleksji, który nastąpił wskutek kłótni z bojarami. Położona w swoich komnatach nieprzytomna, już nigdy nie otworzyła oczu. Jej śmierć stała się przyczyną załamania nerwowego jej męża i pośrednio - przyczyną jego legendarnego okrucieństwa i krwawej rozprawy z bojarami, obwinianymi przez niego o śmierć małżonki. I słusznie, według najnowszych badań w trumnie i na zachowanych zwłokach Anastazji wykryto arszenik. Iwan dostał pierwszego napadu furii, kiedy nikt nie uwierzył w jego oskarżenia o otrucie ukochanej żony.
Po kilku latach od śmierci Anastazji car oskarżył o jej otrucie wdowę po swoim stryju Andrzeju Starickim - księżnę Eufrozynę Chowańską. Trucizna była przeznaczona również dla Iwana IV "Groźnego". W razie jego przedwczesnej śmierci, tron moskiewski przypadłby w udziale najbliższemu carskiemu krewnemu - czyli jego kuzynowi Włodzimierzowi Starickiemu (synowi trucicielki). Niestety, wydarzenia potoczyły się innym torem. Truciznę wypiła pierwsza i najbardziej umiłowana żona Anastazja Romanowna Zacharina-Koszkina. Iwan IV przeżył. Ale koniec trucicieli był straszny. Carska stryjenka, Eufrozyna z Chowańskich, została utopiona w rzece Szeksna w dniu 20 października 1569 roku. W średniowieczu tak postępowano z trucicielami w całej Europie. A rodzina książąt Starickich została na rozkaz Iwana IV "Groźnego" wymordowana w okrutny sposób w tym samym miesiącu co babcia - domniemana trucicielka.
Żródła:
Anastazja Romanowna Zacharyna w "WikipediA"
16-02-2025
18-12-2022
26-09-2020