
Dymitr Samozwaniec III (Izydor, Matyushko (Mateusz) Sidorka z Pskowa) (zmarł lipiec 1612 roku)
Car Rosji od grudnia 1611 roku do 1 lipca 1612 roku.
Trzeci z kolei pretendent do rosyjskiego tronu, podający się za cudownie ocalałego carewicza Dymitra, syna Iwana IV "Groźnego".
Według niektórych nazywany, Fałszywym Dymitrem III, albo "złodziejem Sidorką", a właściwie był moskiewskim diakonem Mateuszem i nazywał się Sidorka był prawosławnym diakonem. Na początku 1611 roku w Nowogrodzie pojawił się na rynku obwołał się "carem Dmitrem wspaniale ocalanym", ale został tam zidentyfikowany jako oszust i musiał uciekać z miasta. Następnie 23 marca 1611 roku pojawił się w Iwangorodzie, gdzie udało mu się zebrać oddział Kozaków, z którymi przystąpił do oblężenia Pskowa. W obawie przed Szwedami musiał się wycofać, jednak w grudniu 1611 roku Psków uznał go jako władcę, otwierając drogę do stolicy.
W trakcie przygotowań do objęcia władzy w Moskwie został oblężony w Pskowie przez Dmitra Pożarskiego i Szwedów. W maju 1612 roku, Szwedzi oblegali Psków i przedmieścia Porhow. Spiskowcy wykorzystał moment, aby usunąć z Pskowa Kozaków, lojalnych wobec "pretendenta". Dymitr III, wyczuwając, że coś jest nie tak, w nocy 18 maja 1612 roku próbował uciec z Pskowa do Gdowa (miasto w Rosji). Dwa dni później został złapany i w kajdany zakuty, a nastepnie przewieziony do Pskowa. 1 lipca 1612 roku został przewieziony do Moskwy, w drodze został zaatakowany przez oddział pod dowództwem polskiego Józefa Aleksandera Lisowskiego. Pskowie oświadczono, iż "Dymitr III" w trakcie ucieczki zginął. Według innej wersji, Dymitr III wyjechał do Moskwy, gdzie wykonano wyrok skazujacy Dymitra na śmierć.
Szczegóły jego śmierci pozostają bliżej nieznane. Wiadomo, że w 1612 roku został pojmany i stracony.

Żródła:
Dymitr Samozwaniec III w "WikipediA"
Dymitr Samozwaniec III w "WikipediA" tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk