Leonida Georgiewna Bagration-Muchrańska (urodzona w Tbilisi, 23 września [6 października] 1914 roku, zmarła w Madrycie, 23 maja [5 czerwca] 2010 roku) herb
Córka Jerzego Iraklijewicza Bagration-Muchrańskiego, księcia Gruzji i Heleny Zygmuntownej Złotnickiej herbu Nowina, córki Czesława Zygmunta Dmitriewicza Złotnickiego herbu Nowina.
W Nicei, 24 października [6 listopada] 1934 roku poślubiła (rozwiedziona w Nicei, 5 [18] listopada 1937 roku) Sumner Moore Kirby (urodzony w Wilkes-Barre, Pensylwania, USA, 5 [18] września 1895 roku, zmarł w obozie koncentracyjnym w Buchenwaldzie, w pobliżu Bernberg, Niemcy, 29 marca [11 kwietnia] 1945 roku). W Lausannie, 30 lipca [12 sierpnia] 1948 roku (cywilny), 31 lipca [13 sierpnia] 1948 roku (religijny) poślubiła Włodzimierza III Kiriłłowicz Romanow-Oldenburg-Schleswig-Holstein-Gottorp (urodzony w Porvoo, Finlandia, 17 [30] sierpnia 1917 roku, zmarł w Miami, Floryda, USA, 8 [21] kwietnia 1992 roku), wielkiego księcia Rosji i tytularnego cesarza Rosji, tytularne króla Polski, tytularnego wielkiego księcia Finlandii.
Ze związku z Sumner Moore Kirby miała córkę:
Helena Louise Kirby (urodzona w Genewie w Szwajcarii, 13 [26] stycznia 1935 roku, zmarła w Indianapolis, USA, 29 maja [12 czerwca] 2011 roku), hrabina Dvinskaya, nigdy nie wyszła za mąż.
Ze związku z Włodzimierzem Kiriłłowiczem miała córkę:
Maria Władimirowna (urodzona w Madrycie, Hiszpania, 23 grudnia 1953 roku [5 stycznia 1954 roku]), wielka księżna Rosji, pretendentka do tronu rosyjskiego, tytularna imperatorowa (cesarzowa) Wszechrosji, po niej potomstwo.
Niektórzy monarchiści nazywają Leonidę Georgiewną Wielką Księżną i de jure - cesarzową - (żoną), ostatniego członka rodziny cesarskiej, urodzonego na terytorium Imperium Rosyjskiego.
Ojciec: książę Gieorgij Bagration-Mukhrani - był przywódca szlachty w latach 1916-1917, uważany jest za część monarchistów szefem gruzińskiego domu królewskiego. Wnuczka księcia Aleksander Irakłewicz Bagration-Mukhransky (dziadek Leonidy) został zamordowany przez bolszewików w Piatigorsku w 1918 roku. Prawnuczka księcia Konstantin Iwanowicz Bagration z Mukhrani, ostatniego władcę Irakli Bagration of Mukhrani (w latach 1800-1801).
Matka: Helena Zygmuntowna, z domu Złotnicka-Nowina, córka rosyjskiego arystokraty polskiego pochodzenia - Czesława Zygmunta Dmitriewicza Złotnickiego, wnuka polskiego generała w służbie rosyjskiego Antonia Osipowicza Złotnickiego herbu Nowina i księżnej Marii Erisbarovny Eristow. Na linii matczynej - bezpośredniego potomka króla Herakliusza II. Wśród jej przodków, są: książęta Armeńsko-Dołgoruków, książęta Guramow, książęta Orbeliani i Gołowaczewiowie von Hessen.
Leonida wyemigrowała wraz z rodzicami w 1931 roku z ZSRR do Hiszpanii. 6 listopada 1934 roku poślubiła w Nicei bogatego biznesmena żydowsko-amerykańskiego pochodzenia - Sumnera Moore Kirby, dla którego było to trzecie małżeństwo. W 1937 roku para rozwiodła się i Leonida po rozwodzie wróciła do Hiszpanii. Sumner Moore Kirby po rozwodzie zamieszkał we Francji, później w 1944 roku w czasie II wojny światowej został deportowany do Niemiec, gdzi w kwietniu 1945 roku zmarł w szpitalu koncentracyjnym w Leau (Buchenwald), gdzie został internowany jako obywatel USA.
W 1947 roku spotkała się z wielkim księciem Władimirem Kiriłłowiczem. Był jedynym synem wielkiego księcia Kirilla, a Kirill był synem wielkiego księcia Włodzimierza, młodszego brata cara Aleksandra III. W rok później Leonida wyszła za Włodzimierza Kiriłłowicza (12 sierpnia (cywilny), 13 sierpnia (ślub w kościele greckim St. Gerasim) w 1948 roku w Lozannie).
Istnieje silna opinia, że potomkowie Władymira Kiriłłowicza nie mogą pretendować do rosyjskiego tronu. Powody są dwa: małżeństwo następcy tronu, muszą być wyznania prawosławnego i urodzić się jako ze związku małżeńskiego, i małżonek musi być ochrzczony w obrządku prawosławnym i nie może być rozwodnikiem. W przypadku naruszenia tych warunków dzieci z tego małżeństwa nie mają prawa do tytułów i nie mają prawa dziedziczenia.
Leonida Georgievna została ochrzczona w wierze prawosławnej w dzieciństwie. Mimo to, dalej podważane są jej prawa, gdyż była rozwiedziona z pierwszym mężem. Wielu Romanowów nie zaakceptowało małżeństwo Władymira Kiriłłowicza, ponieważ rodzina Bagration-Mukhrańscy nie zostali uznani za równych im pochodzeniom, w rosyjskim imperium rodzinie cesarskiej. W 1911 roku małżeństwo księżniczki cesarskiej krwi Tatiany Konstantinownej Romanowej z księciem Konstantinem Aleksandrowiczem Bagration-Mukhrańskim zostało uznane za morganatyczne przez rodzinę cesarską, o czym świadczy rezygnacja Tatiany Konstantinewnej z praw do tronu w 1911 roku, a był warunkiem koniecznym przed zawarciem małżeństwa morganatycznego. Według niektórych, sam Mikołaj II był przeciwnego zdania.
Zgodnie z prawem obowiązujcym od 1797 roku - ci, którzy urodzili się z małżeństwa morganatycznego, tracą swoje prawa do tronu rosyjskiego. Rodzina Marii Władymirowny nalegają, aby małżeństwo zostało uznane za równe, odnosząc się do faktu, że przodkowie Leonidy Georgievny należeli do panującej dynastii w linię męskiej, do 1505 roku, która rządziła królestwem Kartli, zgodnie z traktatem św. Jerzego z 1783 roku, i mieli zagwarantowany status królewski, na mocy art. 5 i 6, chociaż traktat św. Jerzego nie odnosił się do dynastii Muchrańskiej, ale do dynastii Bagrationów Kartii (czyli Królów Kartlia i Kakheti).
W 1946 roku, jeszcze przed spotkaniem Władzimierza Kiriłłowicza i Leonidy Georgiewnej, jej brat - Irakli Georgiewicz Bagration-Muchrański (urodzony w 1909 roku, zmarł w 1977 roku) wszedł w związek z hiszpańską infantką Marią de las Mercedes, z hiszpańskiego domu królewskiego, i jako członek rodu Bagrationów poprosił Władymira Kiriłłovicza, uważanego za monarchę Europy - za szefa rosyjskiego Domu Cesarskiego - o uznanie tego małżeństwa, na co Włodzimierz Kiriłłowicz w specjalnym statusie Bagration-Mukhransky, dnia 5 grudnia 1946 roku uznał królewską godność Bagration-Muchrańskich, ich prawo do nazywania się książętami gruzińskimi i tytułowanie się Jej Królewskimi Wysokościami. Przywódcą gruzińskiego domu królewskiego został uznany ojciec Leonidy Georgiewnej - George Alexandrovich Bagration-Mukhransky. Status ten został również uznany przez hiszpański dom królewski, który wyraził zgodę na poślubienie infantki Marii z księciem Herakliuszem. Pretendent do tronu gruzińskiego mieszka w Tbilisi - Jego Najjaśniejsza Wysokości książę Nugzar Pietrowicz Bagration-Georgian (urodzony w 1950 roku), potomek przedostatniego cara gruzińskiego w prostej linii męskiej.
Gazeta "Nasz kraj", a P. W. Skarzhinsky poinformował, że Władymir Kiriłłowicz otrzymał wiele pozdrowień od rosyjskch emigrantów oraz zwolenników monarchii rosyjskiej, z okazji jego małżeństwa i że, jeśli w kręgach intelektualnych to małżeństwo spowodowało różne osądy, to w szerokich kregach kościelnych spowodowały satysfakcję, z powodu zawarcia zwiazku prawosławnego.
21 kwietnia 1992 roku wielki książę Włodzimierz Kiriłłowicz na konferencji prasowej w Miami, opadł na krzesło i wkrótce zmarł. Na prośbę wielkiej księżnej Leonidy, prezydent Rosji Borys Jelcyn podpisał dekret zezwalający na pierwszy romański pogrzeb w Sankt Petersburgu od 75 lat. 29 maja Włodzimierz został pochowany w krypcie katedry św. Piotra i Pawła.Po śmierci Włodizmierza Kiriłłowicza zamieszkała w Paryży, skąd od 1991 roku wielokrotnie odwiedzała Rosję. Była obecna przy ponownym pogrzebie rodziców w Mskhetu, a w 1995 roku była inicjatorką i organizatorką pogrzebu dla rodziców Władymira w Petersburgu. Głównym zajęciem w późniejszym życiu była praca charytatywna, a szczególnie w zakresie pomocy sierotom, inwalidom i osóbom starszym, a także w promowaniu sztuki.
23 maja 2010 roku, zmarł w Madrycie w wieku 95 lat. W jej testamencie poprosiła o pochowanie obok męża Władimira Kirillovicha w Petersburgu. 3 czerwca 2010 roku obrzędy jej pogrzebu w Katedrze Piotra i Pawła poprowadził metropolita St. Petersburg i Ladoga Władymir (Kotlyarow). Leonida została pochowana w grobie książęcym w twierdzy Piotra i Pawła w Petersburgu 3 czerwca 2010 roku w obecności jej córki Marii Władymirowneej, wnuka Jerzego Michajłowicza, a także przedstawicieli rosyjskiej, francuskiej, włoskiej i hiszpańskiej arystokracji oraz członków gruzińskiej diaspory w Petersburgu.
Wielka księżna Leonida Georgiewna, zmarła w wieku 95 lat, i była ostatnim ocalałym członkiem rodziny Romanowów urodzonych przed rewolucją rosyjską; jako wdowa po wielkim księciu Władimirze Kiryłłowiczu, pretendencie do tronu Rosji, zwanego Jego Cesarską Wysokością. Spoczęła 3 czerwca w soborze Piotra i Pawła w Petersburgu u boku małżonka.
Żródła:
Bagration-Mukhranskaya, Leonida Georgievna w "Wikipedia" tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk
GRAND DUCHESS LEONIDA OF RUSSIA tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk
Leonida Georgievna w "Geneall" tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk
Leonida Georgievna tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk
Leonida Bagration- Moukhransky Romanova w "Geni" tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk
30-03-2025
20-02-2025
30-01-2020