Napoléon-Joseph "Léon" Ney (urodzony w Ile de France w Paryżu, 8 maja 1803 roku, zmarł w Saint-Germain-en-Laye, 25 lipca 1857 roku) herb

Syn Michel Ney, marszałka Francji, I księcia d'Elchingen, I księcia Moskwy, para Francji i Aglaé Louise Auguié, córki Pierre César Auguié.

II książę Moskwy od 7 grudnia 1815 roku do 25 lipca 1857 roku, par Francji od 19 listopada 1831 roku do 25 lipca 1857 roku, deputowany Parlamentu z de la Moselle od 13 maja 1849 roku do 26 stycznia 1852 roku, senator od 26 stycznia 1852 roku do 25 lipca 1857 roku, generał brygady od 10 sierpnia 1853 roku,

Poślubił w Paryżu 26 stycznia 1828 roku Albine Étiennette Marguerite Laffitte (urodzona w Ile de France w Paryżu, 12 maja 1805 roku, zmarła w Ile de France w Paryżu, 18 lipca 1881 roku), córkę Jacques Laffitte i Marine-Françoise Laeut.

Rozpoczął służbę w Szwecji pod dwództwem marszałka Bernadotte w 1824 roku.

Męska linia jego potomków wymarła. Józef miał również nieślubnego syna, naturalnym synem z Julią Mesvres Jules, Napoleon Ney (urodził się w 1849 roku), który ożenił się w 1880 roku Theresita Pinto de Araújo.

Z małżeństwa miał:

Albine Marie Napoléone Aglaé (urodzona w Paryżu, 10 października 1832 roku, zmarła w Cannes, 30 marca 1890 roku), żona: 27 maja 1852 roku Victor Fialin, książę Persigny (urodzony w 1808 roku, zmarł w 1872 roku), minister Spraw Wewnętrznych cesarza Napoleona III; żona: 18 lutego 1873 roku Doktor Hyacinthe Le Moyne, senior Boucheteau (Loiret), z którym rozwiodła sie w 27 stycznia 1879 roku ; żona: 21 października 1889 roku Charles hrabiego de Villelume-Sombreuil (urodzony w 1861 roku, zmarł w 1912 roku),

Michel Napoléon (urodzony w Paryżu, 5 lutego 1837 roku, zmarł w Paryżu, 19 maja 1852 roku).

W sierpniu 1830 roku został wysłany do Kopenhagi, aby powiadomić o tym króla Danii o nadejściu monarchii lipcowej. 11 sierpnia 1831 roku został mianowany kapitanem w 5-tego pułku huzarów. 19 listopada 1831 roku otrzymał tytuł para Francji. 7 grudnia 1838 roku został dowódca dywizjonu 8 pułku ułanów i zasiadł w Izbie Lordów od 6 marca 1841 roku.

10 marca 1844 roku został podpułkownikiem. Założyciel "Jockey Club", którego był przewodniczącym od 1836 roku do 1849 roku. Znany był z elegancji i szyku. Był doświadczonym alpinista - 11 sierpnia 1838 roku udało mu się wejść na szyt Vignemale, w Pirenejach. Namiętny miłośnik muzyki klasycznej. Przyjaciel i zwolennik Alexandre-Étienne Choron wspólnie z którym założył w 1843 roku "Towarzystwo klasycznej muzyki religijnej i wokalnej", do którego należeli: Roland de Lassus, Victoria, Clement Janequin, Joseph Haydn, Haendel i Alessandro Marcello.

W 1848 roku zwolennik przyjęcia przez księcia Ludwika Napoleona Bonapartego, kandydatury na prezydenta Republiki.

1 maja 1849 roku otrzymuje awans na pułkownika i otrzymuje order Oficera Legii Honorowej 1 października 1850 roku. 13 maja 1849 roku został wybrany do reprezentowania w Parlamencie. 26 listopada 1848 roku dostał się do Zgromadzenia Konstytucyjnego. Popierał politykę Pałacu Elizejskiego i pochwalił zamach stanu z 2 grudnia 1851 roku, za co 26 stycznia 1852 roku został mianowany członkiem Rady Doradczej i zajął miejsce w Senacie, które utrzymał do swojej śmierci w 1857 roku.

10 sierpnia 1853 roku uzyskał stopień generała brygady.


Żródła:

Napoléon Joseph Ney w "WikipediA" tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk


Joseph Napoléon Ney w "Geneall" tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk

30-01-2020