Wiktoria Melita Wettin Saxe-Coburg-Gotha (Wiktoria Fiodorowna) (urodzona w Valettcie (Malta), 25 listopada [8 grudnia] 1876 roku, zmarła w Amorbach, 2 [15] marca 1936 roku) herb
Córka Alfreda Wettin Saxe-Coburg-Gotha, księcia Edynburga i Marii Aleksandrówny Romanow-Oldenburg-Schleswig-Holstein-Gottorp, wielkiej księżnej Rosji, najmłodszej córki Aleksandra II Romanow-Oldenburg-Schleswig-Holstein-Gottorp, cesarza Rosji.
W Schloss Ehrenburg, Coburg 19 kwietnia 1894 roku poślubiła (rozwiedziona 21 grudnia 1901 roku) Ernesta Ludwika Karl Albrecht Wilhelm Heskiego (urodzony w Darmstadt, 25 listopada 1868 roku, zamrł w Schloß Wolfsgarten, 9 października 1937 roku), wielkiego księcia Hesji na Rhine. 8 (21) grudnia 1905 roku w Tegernsee, Niemcy poślubiła w tajemnicy Cyryla I "Spornego" Władimirowicza Romanow-Oldenburg-Schleswig-Holstein-Gottorp (urodzony w Carskim Siole, 30 września [12 października] 1876 roku, zmarł w Neuilly, 12 [25] października 1938 roku), wielkiego księcia Rosji, głowę rosyjskiej rodziny carskiej i strażnika Imperatorskiego Tronu, tytularnego cesarza Rosji, tytularnego króla Polski, tytularnego wielkiego księcia Finlandii.
Członkini brytyjskiej rodziny królewskiej, wnuczka brytyjskiej królowej Wiktorii. W latach 1894-1901, wielka księżna Hesji, później wielka księżna Rosji jako Wiktoria Fiodorowna.
Wiktoria Melita była córką księcia Edynburga, oraz wielkiej księżnej Rosji. Jej ojciec był drugim synem królowej Wiktorii i jej męża księcia Alberta. Jej matka była córką cara Aleksandra II i carycy Marii Aleksandrownej.
Jako członkini rodziny królewskiej Wiktoria miała tytuł Jej Królewska Wysokość Wiktoria, księżniczka Edynburga. W rodzinie nazywana była Ducky. W chwili urodzenia była dziesiąta w kolejce do brytyjskiego tronu. Jej siostrami były Maria, królowa Rumunii, Aleksandra, księżna Hohenlohe-Langenburg oraz Beatrycze, księżna Hiszpanii.
W 1894 roku wyszła za mąż za Ernesta Ludwika, wielkiego księcia Hesji. Wiktoria rozwiodła się z mężem w 1901 roku. Powodem rozwodu była miłość Wiktorii do kuzyna. Para doczekała się jednej córki:
Elisabeth Marie Alice Viktoria von Hessen und bei Rhein (urodzona 11 marca 1895 roku, zmarła 16 listopada 1903 roku),
syn (urodzony i zmarł w 1901 roku).
Wiktoria Melita wyszła za Ernesta Ludwika za namową swojej babki, królowej Wiktorii, choć już wtedy kochała Cyryla. Ernest nie interesował się kobietami, co pogarszało sytuację w małżeństwie Wiktorii.
Z powodu braku zainteresowania Wiktorią Melitą jej pierwszego męża, księżna zaczęła spędzać całe tygodnie z Cyrylem w Rosji i Niemczech. W 1905 roku w Niemczech, w tajemnicy poślubiła z miłości swego kuzyna, wielkiego księcia Cyryla. Choć rosyjska Cerkiew nie zezwalała na zawarcie małżeństwa pomiędzy kuzynami pierwszego stopnia, jak miało to miejsce w tym przypadku, Wiktoria Melita przeszła na prawosławie dopiero trzy lata po ślubie. Za namową żony, będącą siostrą byłego męża Wiktorii, carycy Aleksandry, car Mikołaj II wygnał z Rosji tę parę, która najpierw zamieszkała w Niemczech, a następnie we Francji. Wiktoria i Cyryl mieli troje dzieci:
Marię Kiriłłowną (urodzona 2 lutego 1907 roku, zmarła 25 października 1951 roku), żonę Fryderyka Karola zu Leiningen (urodzony 13 lutego 1898 roku, zmarł 2 sierpnia 1946 roku), księcia Leiningen,
Kirę Kiriłłowną (urodzona 9 maja 1909 roku, zmarła 8 września 1967 roku), żonę Ludwika Ferdynanda (urodzony 9 listopada 1907 roku, zmarł 26 września 1994 roku), księcia Prus,
Włodzimierza III Kiriłłowicza (urodzony 17 [30] sierpnia 1917 roku, zmarł 8 [21] kwietnia 1992 roku), głowę rosyjskiej rodziny carskiej, po nim potomstwo.
Wiktoria była osobą o błyskotliwej inteligencji i silnej osobowości. To ona była siłą napędową związku, który łączyła wielka namiętna miłość: pomagała Cyrylowi zapomnieć o okrucieństwach wojny rosyjsko-japońskiej, podjęła decyzję o przeniesieniu się do Francji, zachęcała też męża do wzięcia na siebie obowiązków głowy rodu Romanowów po śmierci Mikołaja II. Z inicjatywy tej niezwykłej kobiety Saint-Briac, siedziba rodziny, stało się miejscem spotkań rosyjskiej emigracji we Francji i symbolem monarchii na wygnaniu.
W pewnym momencie Wiktoria wycofała się z aktywnego życia i zamknęła w milczeniu, które bardzo niepokoiło najbliższych, a zwłaszcza siostrę, rumuńską królową Marię. Zmarła w 1936 roku. Po śmierci Wiktorii jej rodzinie trudno było się odnaleźć.
Żródła:
Wiktoria Melita Koburg w "WikipediA"
20-02-2025
13-04-2021
30-01-2020