Henryk VII Piast

Henryk VII "z Blizną, Waleczny" Piast (urodzony na Śląsku, między 1343 a 1345 rokiem, zmarł 11 lipca 1399 roku) herb

Syn Ludwika I "Roztropnego, Sprawiedliwego" Piasta, księcia brzeskiego, chojnowskiego, kluczborkskiego, lubińskiego, Niemczy, oławskiego i Agnieszki Piastówny, córki Henryka IV (II) "Wiernego" Piasta, księcia żagańskiego, ścinawskiego, głogowskiego, wielkopolskiego, dziedzica Królestwa Polskiego.

Książę oławski od 1398 roku między 6 a 23 grudnia do 11 lipca 1399 roku, książę lubiński od 1398 roku między 6 a 23 grudnia do 11 lipca 1399 roku, ksiżę brzeski od 1398 roku między 6 a 23 grudnia do 11 lipca 1399 roku, książę chojnowski od 1398 między 6 a 23 grudnia roku do 11 lipca 1399 roku, książę na Niemczy od 1395 roku do 1398 roku.

Między 1360 i 1368 a 1369 rokiem poślubił Helenę Ballenstedt Askańska Brandenburg-Weimar-Orlamünde (urodzona między 1309 a 1369 rokiem, zmarła 19 czerwca 1369 roku), córka Ottona VIII Ballenstedt Askańskiego, hrabiego Orlamünde i Heleny Hohenzollern Brandenburg-Nürnberg, córki Friedrich IV Hohenzollern Brandenburg, burgrabiego Nürnberga. W lipcu między 1379 a 1399 rokiem poślubił Małgorzatę Piastównę (urodzona między 1353 a 1356 rokiem, zmarła po 14 sierpnia 1409 roku), córkę Ziemowita III "Starszego" Piasta, księcia mazowieckiego i Eufemii Przemyślidównej, córka Mikołaja II Przemyślida, księcia opawskiego.

"Chronica principum Polonie" wymienia Henryka jako syna Ludwika: "Heinricum viventem adhuc et Wenceslaum defunctum" synami "dux Ludwicus". XV-wieczna "Kronika legnicka" opisując księcia Henryka przydaje mu określenie "z Blizną", co interpretuje się obecnie jako jego przydomek. Widoczna i głęboka rana na twarzy władcy miała mu zostać zadana w nieznanych bliżej okolicznościach około 1373 roku, w związku z którą istniała nawet duża obawa o życie Henryka.

Henryk VII był starszym synem (a drugim dzieckiem) Ludwika I, księcia brzeskiego i księżniczki żagańskiej Agnieszki.

Henryk po raz pierwszy w dokumentach pojawia się dopiero w 1358 roku i mimo osiągnięcia wieku sprawnego do rządów - aż do 1395 roku (mając już przeszło pięćdziesiąt lat życia!), nie otrzymał własnej dzielnicy. Powodem tego stanu rzeczy była polityka Ludwika I brzeskiego, który nie chciał dodatkowo rozdrabniać i tak już niewielkiej dzielnicy, nad jaką przyszło mu panować. W 1360 roku przebywał na dworze Karola IV Luksemburskiego w Pradze. W zamian od 1360 lub 1361 lub 1362 roku Henryk VII zostaje dopuszczony przez ojca do formalnych współrządów w księstwie brzesko-oławskim (jednak bez wydzielenia odrębnego władztwa)..

Co dziwne (jeżeli weźmiemy pod uwagę analogiczne sytuacje w innych dzielnicach) nie znajdujemy śladów, by Henryk protestował i domagał się wydzielenia osobnego władztwa.

W 1365 roku Henryk VII, razem ze swoim stryjecznym bratem - Rupertem I i Bolesławem III opolskim, wziął udział w wyprawie cesarza Karola IV do Niemiec i Francji (Prowansji), podczas której w czerwcu odwiedził m.in. Awinion, gdzie starał się u papieża Urbana V o prebendy kościelne dla rodziny i osób z dworu książęcego oraz 4 czerwca wziął udział w koronacji Karola IV na króla Arles.

W 1382 roku księciu udało się uzyskać od króla czeskiego Wacława IV prawo do wykupu, zastawionej niegdyś przez dziadka Bolesława III "Rozrzutnego", Niemczy, za połowę sumy zastawnej (4000 grzywien). Dziesięć lat później okręg Niemczy rzeczywiście udało się wykupić (za środki uzyskane od gospodarnego ojca) i prawdopodobnie w 1395 roku gród ten otrzymał Henryk VII jako własną dzielnicę. Wprawdzie o fakcie tym bezpośrednio brak danych, ale świadczą o tym: sprzedaż w 1395 roku kamienicy w Brzegu (w której Henryk do tej pory zamieszkiwał) i wydzielenie przez Ludwika I w 1396 roku wnukowi Henrykowi IX dzielnicy kluczborskiej.

W związku ze śmiercią długowiecznego ojca Henryka VII w grudniu 1398 roku, książę otrzymał w spadku długo wyczekiwaną dzielnicę brzesko-oławską. Nie na długo jednak, gdyż zaledwie osiem miesięcy później - 11 lipca 1399 roku Henryk VII z Blizną niespodziewanie zmarł.

W 1398 roku między 6 a 23 grudnia umiera Ludwika I brzeskiego, po którym Henryk przejmuje samodzielne rządy w dzielnicy brzesko-oławskiej.

Z dwóch związków miał dwóch synów i jedną córkę.

Żródła:

Henryk VII z Blizną w "Wikipedia" tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk

Henryk VII z Blizną w "Poczet.com" autorstwa: Michała Szustera

HEINRICH w "Medievan Lands" tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk

Henryk VII z Blizną w "Geni" tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk