Salomea Piastówna (urodzona między 1225 a 1235 rokiem, zmarła miedzy 1267 a 1274 rokiem) herb
Córka Władysława "Odonicza" Piasta, księcia wielkopolskiego i Jadwigi, krewnej wielkiego mistrza krzyżackiego Poppona von Osterna.
W Poznaniu, na Boże Narodzenie w 1249 roku poślubił Konrad I Piast (urodzony między 1228 a 1231 rokiem, zmarł 6 sierpnia między 1273 a 1274 rokiem), księcia Głogowa, biskup Passawy.
W 1249 roku została przez starszego brata Przemysła I wydana za mąż za Piasta śląskiego Konrada I, syna Henryka II "Pobożnego". Małżeństwo to miało wymiar polityczny i skierowane było przeciwko Bolesławowi "Rogatce", który dzięki temu sojuszowi zmuszony został do wydzielenia Konradowi księstwa głogowskiego i rezygnacji z pretensji do Wielkopolski. Uroczystości weselne odbyły się w Poznaniu, a nowożeńców pobłogosławili arcybiskup gnieźnieński Pełka i biskup poznański Boguchwał II.
Salomea urodziła się przed 1236 roku. Wychowywała się w Poznaniu na dworze swojego ojca, a później brata - Przemysława, ożenionego z córką Henryka "Pobożnego" - Elżbietą. Na dworze poznańskim schronił się brat Elżbiety Konrad, po bezskutecznych staraniach o uzyskanie własnej dzielnicy, i tutaj poznał księżniczkę Salomeę. Ich ślub odbył się również w Poznaniu w czasie Świąt Bożego Narodzenia 1249 roku. Najprawdopodobniej w 1252 roku młoda para przeniosła się do księstwa głogowskiego, wywalczonego przez Konrada przy pomocy swojego szwagra w wojnie z braćmi.
Niewiele wiadomo o rządach Salomei jako księżny głogowskiej. Można przypuszczać tylko, że starała się utrzymywać poprawne i żywe stosunki ze swymi braćmi, książętami wielkopolskimi. Była również hojnym darczyńcą na rzecz klasztorów św. Marii Magdaleny w Nowogrodźcu nad Kwisą oraz dominikanów w Głogowie.
Z małżeństwa z Konradem doczekała się sześciorga dzieci: trzech synów oraz trzy córki:
Henryk III (urodzony między 1251 a 1260 rokiem, zmarł 9 grudnia 1309 roku), książę głogowski, książę wielkopolski, dziedzic korony polskiej,
Konrad II "Garbaty" (urodzony między 1260 a 1265 rokiem, zmarł 11 października 1304 roku), książę ścinawski, książę żagański,
Przemko (urodzony między 1265 a 1271 rokiem, zmarł 26 lutego 1289 roku), książę żagański, książę ścinawski,
Anna (urodzona między 1250 a 1252 rokiem, zmała 25 czerwca 1271 roku), żona Ludwika II (urodzony 13 kwietnia 1229 roku, zmarł 2 lutego 1294 roku), księcia Górnej Bawarii, hrabiego Palantynu Reńskiego,
Eufemia (zmarła przed 29 maja 1275 roku), żona Albrechta II, hrabiego Gorycji,
Jadwiga (zmarła 9 czerwca 1318 roku), ksieni klarysek we Wrocławiu.
Od Konrada i Salomei wywodzi się linia Piastów głogowskich i żagańskich, wygasła w 1504 roku na Janie II "Szalonym".
Księżna Salomea, zgodnie z zachowaną tradycją, miała opinię osoby dobrej, pobożnej i prawej. Popierała polskie duchowieństwo w Głogowie i jak głosi legenda ona właśnie wybrała miejsce na budowę nowej kolegiaty, wypuszczając z wieży zamku białego gołębia, który usiadł na wałach dawnego grodu. Do naszych czasów zachował się kamienny posąg księżnej, umieszczony pierwotnie w niszy chóru kościoła kolegiackiego, naprzeciw posągu jej męża.
Salomea zmarła po 1267 roku i została pochowana w głogowskim kościele dominikanów w Głogowie. Po jej śmierci książę Konrad ożenił się z Zofią, córką margrabiego Miśni.
Według Kroniki książąt polskich Piotra z Byczyny Salomeę otaczał nimb świętości. Nie zachowały się jednak żadne ślady starań o beatyfikację.
W kolegiacie NMP w Głogowie zachowała się do dnia dzisiejszego (obecnie przechowywana w Muzeum Narodowym w Poznaniu) rzeźba gotycka przedstawiająca postać Salomei.
Żródła:
Salomea Odonicówna "w Wikipedii"
Salomea "Glogopedia - Internetowa Encyklopedia Ziemi Głogowskiej"