Klemens (Clemens) August Ferdynand Maria Hiacynt Wittelsbach von Bayern (urodzony w Bruselii 17 sierpnia 1700 roku, zmarł na zamku w Ehrenbreitstein 6 lutego 1761 roku)
Syn Maksymiliana II Emanuela Wittelsbacha księcia-elektora Bawarii i Teresy Kunegundy z Sobieskich, córki Jana III Sobieskiego króla Polski, wielkiego księcia litwy.
Koadiutor biskupa Ratyzbony od 1683 roku (konsekrowany 9 lipca 1683 roku), koadiutor biskupa Freising od 27 listopada 1684 roku (konsekrowany 6 października 1685 roku). Biskup Ratyzbony i Freising od 4 listopada 1685 roku do 29 września 1694 roku. Koadiutor biskupa Hildesheim od 18 stycznia 1694 roku (konsekrowany 1 czerwca 1694 roku), biskup Liáge od 4 kwietnia 1694 roku (konsekrowany 29 września 1694 roku). Książe-biskup Regensburg od 1716 roku do 1719 roku, książę-biskup Münster, burgrabia Stromberg, senior Werth i książe-biskup Paderborn od 1719 roku do 6 lutego 1761 roku, książę-biskup Ratyzbony od 1716 roku do 1719 roku, Hildesheim od 1723 roku do 1761 roku i książę-biskup Osnabrück od 1728 roku do 1761 roku, arcybiskup-książe elektor Kölnii od 19 lipca 1688 roku (konsekrowany 20 września 1688 roku), arcy-kanclerz Włoch i książe Westfalii od 1723 roku do 1761 roku. Wielki mistrz Zakonu Krzyżackiego od 17 lipca 1732 roku do 4 lutego 1761 roku.
Jego dziadkami byli: książę elektor Bawarii Ferdynand Maria Wittelsbach i Henrietta Adelajda Sabaudzka oraz król Polski Jan III Sobieski i Maria Kazimiera d'Arquien.
Od najmłodszych lat przeznaczony do kariery duchownej. Studiował w Rzymie. W 1715 roku został koadiutorem biskupa w Ratyzbonie, a w roku następnym ordynariuszem tej diecezji. W 1719 roku otrzymał biskupstwa w Paderborn i w Münster. W listopadzie 1723 roku sięgnął po jedną z najbardziej prestiżowych godności kościelnych w Rzeszy, tytuł arcybiskupa Kolonii. Tym samym wszedł do grona elektorów mających wpływ na obsadę tronu cesarskiego. Nie był usatysfakcjonowany do końca stanem posiadania beneficjów kościelnych postarał się jeszcze o dwa biskupstwa: w Hildesheim w 1724 roku i w Osnabrück w 1728 roku. W 1732 roku bezskutecznie zabiegał o najbardziej zaszczytny tytuł arcybiskupa Moguncji. Po Franciszku Ludwiku Pfalz-Neuburg udało mu się odziedziczyć jednak tylko tytuł wielkiego mistrza zakonu krzyżackiego, który jako rekompensatę otrzymał dzięki protekcji cesarza Karola VI.
Podczas wojny sukcesyjnej polskiej opowiedział się po stronie Francji, pozwalając przejść jej wojskom przez swoje terytoria. W czasie wojny sukcesyjnej austriackiej wspierał swojego brata w staraniach o koronę cesarską i lawirował między dworami europejskimi, aby tylko pomóc rodowi Wittelsbachów w przyjęciu tej godności.
Klemens August Wittelsbach rezydował głównie w Bonn, gdzie utrzymywał ogromny dwór. Otaczał się przepychem, ufundował kilka wspaniałych rezydencji i pałaców. Trwonił wielkie sumy pieniędzy na: utrzymanie metres, polowania, zakupy wyszukanych strojów. Miał kaprys do urządzania wspaniałych barokowych ceremonii kościelnych, które onieśmielały wiernych swoim przepychem.
Zmarł nagle 6 lutego 1761 roku na zamku Ehrenbreitstein. Pochowany został w katedrze w Kolonii.
Żródła:
Klemens August Wittelsbach w "WikipediA"
Clemens August w "Geneall" tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk
Joseph Clemens von Bayern von Wittelsbach w "GCatholic.com" tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk