Adeodat II (urodzony w Rzymie, około 620 roku, zmarł w Rzymie, 17 czerwca 676 roku) herb
Syn Jowiniana z Rzymu.
Papież, Biskup Rzymu, Wikariusz Jezusa Chrystusa, Następca i Książe Apostolski, Najwyższy Biskup Kościoła, Patriarcha Świata od 11 kwietnia 672 roku do 17 czerwca 676 roku.
Pierwotnie był mnichem benedyktyńskim w klasztorze św. Erazma na Monte Caelio. Na Stolicę Piotrową wybrano go w podeszłym wieku.
Opiekował się zakonami w Italii. Już kilka tygodni po elekcji otrzymał, zatwierdzenie od egzarchy raweńskiego. W latach jego panowania w Kościele odżyła pamięć o męczennikach zmagań z monoteletyzmem, Marcinie I oraz Maksymie "Wyznawcy". Wkrótce patriarcha Konstantynopola Konstantyn I usunął imię Adeodata II z dyptyków, ponieważ ten nie wyraził zgody na przesłane mu wyznanie wiary i list synodalny, uznając je za skażone herezją.
Zasłynął jako papież troszczący się o pielgrzymów i o swoich kapłanów. W liście adresowanym do Hadriana, opata klasztoru benedyktyńskiego w Canterbury, potwierdził wyłączenie tego opactwa spod jurysdykcji episkopatu angielskiego.
Zmarł w Rzymie, a pochowano go w Bazylice św. Piotra.
Żródła:
"Leksykon papieży" - Rudolf Fischer-Wollpert, przekład: Bernard Białecki
"Poczet papieży" - Michał Gryczyński
"Poczet papieży" - Jan Wierusz Kowalski.
Adeodatus II w "Geneall" tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk
USTAWA z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. 1994 Nr 24 poz. 83 z późn. zmianami)
Bogdan Pietrzyk