Święty Jan I (urodzony w Toskanii, w 485 roku, zmarł w Rawennie 18 maja 526 roku)

Syn Konstantyna z Tuscji.

Papież, Biskup Rzymu, Wikariusz Jezusa Chrystusa, Następca i Książe Apostolski, Najwyższy Biskup Kościoła, Patriarcha Świata od 13 sierpnia 523 roku do 18 maja 526 roku.

Jego bliskim przyjacielem był Boecjusz, słynny filo­zof, który przebywał na dworze króla Teodoryka "Wielkiego". Ten wybitny myśliciel i mąż stanu zade­dykował mu trzy traktaty teologiczne. Kiedy jednak podjął starania o zbliżenie papieża z Bizancjum, został oskarżony przez króla, który podejrzewał spi­sek katolików z Konstantynopolem, o zdradę inte­resów państwa Ostrogotów. Aresztowany i osadzony w więzieniu, napisał dzieło O pocieszeniu, jakie da­je filozofia. Po roku król kazał go zgładzić.

W chwili wyboru na papieża był już starym, schorowanym diakonem rzymskim. Wcześ­niej należał przez pewien czas do grona zwolenni­ków antypapieża Wawrzyńca, ale 16 września 506 roku przeszedł na stronę prawowitego papieża Symmacha. Wybra­no go 13 sierpnia 520 roku po śmierci Hormizdasa na kolejnego bisku­pa Rzymu w nadziei, że zdoła doprowadzić do całkowitego pojednania z Bizancjum.

Pontyfikat Jana I przypadł na ostatni okres 30-letniego panowania nad Italią Teodoryka "Wielkiego". Ten wybitny wódz ostrogocki stylizo­wał się na spadkobiercę augustów oraz cezarów i wzorował na strukturach dawnego cesarstwa rzymskiego, podejmując liczne inicjatywy służą­ce idei zbliżenia pomiędzy barbarzyńcami a Rzy­mianami. Po roku od zakończenia schizmy aka­cjańskiej, na krótko przed wyborem Jana I, cesarz Justyn I, wspierany przez swego sio­strzeńca Justyniana, przystąpił do rozprawy z arianami w 520 roku. Pozbawiano ich urzędów publicz­nych, zmuszano do odstępstwa od arianizmu i konfiskowano świątynie. Prześladowanie do­tknęło wielu Gotów żyjących na terenie cesarstwa wschodniego, więc Teodoryk, jako Got i arianin, był oburzony represjami. Wezwał papieża do Rawenny i zlecił mu upokarzającą misję; oczekiwał, że papież zajmie się obroną herezji. Jan I miał po­prowadzić grupę biskupów oraz senatorów do Konstantynopola, aby interweniować u cesarza w sprawie zaprzestania prześladowań. Papież zgodził się pomimo oporów, ponieważ żywił oba­wy o los wiernych na Zachodzie. Nie miał jednak zamiaru zabiegać u cesarza o zgodę na to, aby nawróceni na katolicyzm mogli powrócić do aria­nizmu. Król zlecił, więc owo zadanie prawdopo­dobnie jednemu z delegatów.

Była to pierwsza w dziejach podróż papieża do stolicy Bizancjum w październiku 525 roku, gdzie został przyjęty z wiel­kimi honorami. Na spotkanie wyszli mu miesz­kańcy, wprowadzono go do miasta z płonącymi świecami, a cesarz złożył pokłon przed następcą św. Piotra. Potem papież celebrował liturgię z okazji świąt Bożego Narodzenia, natomiast kilka miesięcy później 19 kwietnia 526 roku, w czasie ceremonii wielka­nocnych, posadzono go na wyższym tronie niż patriarchę Konstantynopola i to Jan I nałożył ce­sarzowi tradycyjną koronę. Cały ten splendor nie wpłynął jednak na przebieg mediacji, bo Justyn I - choć warunkowo zgodził się zwrócić arianom kościoły - stanowczo odmówił stworzenia na­wróconym możliwości powrotu do wyznawania heretyckiej wiary.

Zanim delegacja z papieżem zdążyła powró­cić do Rawenny, Teodoryk "Wielki" uwięził i ska­zał na śmierć dwóch wpływowych chrześcijan, filozofa i męża stanu Boecjusza, a także swojego teścia Symmacha. Oskarżył ich, jako przedstawi­cieli arystokracji, o spiskowanie z Konstantynopolem przeciw niemu i państwu. Kiedy powrócił Jan I wraz z legatami, rozsierdzony Teodoryk uznał ich misję za całkowicie nieudaną i zarzucił im zdradę. Nie ukrywał irytacji okazałym przyję­ciem Jana I w stolicy Bizancjum; zabronił mu opuszczania Rawenny, manifestując, że popadł w niełaskę. Załamany i ciężko chory papież wkrótce zmarł. Według innej wersji wydarzeń papież został aresztowany na rozkaz Teodoryka i skonał w więzieniu śmiercią głodową. Faktem jest, że lud uznał go za męczennika, a po prze­wiezieniu ciała z Rawenny do Rzymu rozdzielo­no podczas pogrzebu jego szaty.

Został pocho­wany w Bazylice św. Piotra, a jego wspomnienie liturgiczne obchodzimy 18 maja.


Żródła:

"Poczet papieży" - Michał Gryczyński

"Poczet papieży" - Jan Wierusz Kowalski.


Ioannes I w "Geneall" tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk


USTAWA z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. 1994 Nr 24 poz. 83 z późn. zmianami)

Bogdan Pietrzyk