Święty Leon IV (urodzony w Rzymie, około 805 roku, zmarł w Rzymie, 17 lipca 855 roku) herb
Syn Radoalda z Rzymu.
Papież, Biskup Rzymu, Wikariusz Jezusa Chrystusa, Następca i Książe Apostolski, Najwyższy Biskup Kościoła, Patriarcha Świata od stycznia 847 roku do 17 lipca 855 roku.
Był pierwszym papieżem liczącym lata swego pontyfikatu i pierwszym, który opuścił zwrot "dominus" w stosunku do władców świeckich.
Św. Leon IV był synem zamożnego rzymianina Rodoalda (Rudolfa). W młodym wieku przywdział benedyktyński habit w klasztorze św. Marcina w Rzymie. Za pontyfikatu Grzegorza IV jako subdiakon pracował w rzymskiej kurii, a papież Sergiusz II nadał mu tytuł kardynała-prezbitera bazyliki Czterech Koronowanych Świętych (Basilica dei Santi Quattro Coronati). Po śmierci papieża Sergiusza został jednogłośnie wybrany jego następcą na tronie Piotrowym, jeszcze zanim odbył się pogrzeb. Cesarz Lotar I zarządził, że wybór papieża może się dokonać jedynie za pozwoleniem i w obecności posłów cesarskich. Odstąpiono jednak od tego podczas wyboru Leona IV, który został wybrany w styczniu 847 roku i konsekrowany 10 kwietnia bez zgody cesarza, bo Lotar I zwlekał z zatwierdzeniem.
Gdy wojska saraceńskie wylądowały w pobliżu Ostii w 849 roku papież udał się na to miejsce, gdzie zjednoczeni za jego namową mieszkańcy Rzymu, Neapolu, Amalfi i Gaety pokonali wroga, zjednoczona flota papieska i większych miast rozbiły w bitwie morskiej pod Ostią flotę saraceńską.
Aby uspokoić mieszkańców obawiających się ponownego zniszczenia miasta przez wojska saraceńskie i uchronić bazylikę św. Piotra od profanacji, postanowił wykonać plany Leona III i wznieść mury wokół grobu św. Piotra i wzmocnić fortyfikację (848-852). Przy wsparciu finansowym cesarza utworzył w 853 roku tzw. Miasto Leonowe (Urbs Leoniana, civitas Leonina), wznosząc na prawym brzegu Tybru potężne mury obronne otaczające Bazylikę św. Piotra i część Wzgórza Watykańskiego łączące Zatybrze z Zamkiem św. Anioła. Po obwarowaniu Rzymu Leon IV umocnił także Porto - gdzie ze zbiegłych Korsykańczyków utworzył garnizon obronny. Poza tym uważał, że musi zachować swą władzę nad Rawenną. Miasto to, położone na Zachodzie, lecz będące częścią państwa wschodniorzymskiego, dążyło do usamodzielnienia się od Rzymu; tamtejszy arcybiskup Eleuteriusz rościł sobie prawo do specjalnych praw i do zawłaszczenia dóbr kościelnych. W 853 udało się Leonowi nakłonić arcybiskupa do uległości, jednak w 861 roku spór ten wybuchł na nowo. Do konfliktu doszło również z arcybiskupem Reims, który jako metropolita dążył do rozbudowy swego prawa zwierzchności. Te spory wokół roszczeń Rzymu do prymatu prawdopodobnie były powodem powstania tzw. pseudoizydoriańskich fałszerstw.
Na życzenie cesarza Lotara I papież Leon IV koronował w kwietniu 855 roku jego syna Ludwika II na współcesarza. Leon IV starał się jednak uniezależnić papiestwo od władzy świeckiej, nie zawahał się nawet przed ekskomunikowaniem kardynała-prezbitera Anastazego Bibliotekarza, późniejszego antypapieża, który był protegowanym Ludwika II.
Rozbudowywał i upiększał rzymskie kościoły, wspierał rozwój muzyki kościelnej i zalecał tworzenie szkół parafialnych dla młodzieży. Jako pierwszy spośród papieży zaczął w nagłówkach korespondencji papieskiej umieszczać swoje imię.
Zwołał w Rzymie cztery sobory. Wydał "Admonitio Synodalis", specjalny formularz wizytacyjny dla biskupów, zobowiązanych do corocznej wizyty w podległych ich władzy duchowej parafiach.
Połączył w sobie najrzadsze cnoty: szczodrość, pobożność, odwagę, miłosierdzie, miłość bliźniego i sprawiedliwość. Rozbudował i wyposażył wiele kościołów w Rzymie. Zachęcał do rozwijania muzyki kościelnej, a w 853 roku zarządził utworzenie szkół parafialnych dla młodzieży.
Zmarł 17 lipca 855 roku, został pochowany na Watykanie. W starym kościele pod wezwaniem św. Piotra za papieża Paschalisa II jego doczesne szczątki złożono w sarkofagu razem ze świętymi papieżami - Leonem II i Leonem III. Sarkofag został zniszczony podczas przebudowy kościoła, w 1601 roku jego relikwie wraz z relikwiami św. Leona I złożono w ołtarzu Najświętszego Zbawiciela z Colonny.
Kościół czci go 17 lipca.
Żródła:
"Poczet papieży" - Michał Gryczyński,
"Poczet papieży" - Jan Wierusz Kowalski.
Św. Leon IV "ŚWIĘCI PAŃSCY"
Leo IV w "Geneall" tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk
USTAWA z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. 1994 Nr 24 poz. 83 z późn. zmianami)
Bogdan Pietrzyk