Święty Linus (urodzony w Volterra w Toskanii, około 10 roku, ścięty w Rzymie 23 września 76 roku)

Syn Herkulanusa z Erytrei.

Biskup Rzymu, Wikariusz Jezusa Chrystusa, Następca i Książe Apostolski, Najwyższy Biskup Kościoła, Patriarcha Świata od 67 roku do 23 września 76 roku.

Św. Ireneusz i Euzebiusz z Cezarei utożsamiają św. Linusa z towarzyszem podróży św. Pawła, wspomnianym w drugim liście do Tymoteusza (2 Tm 4,21). Tradycja przypisuje mu wydanie dekretu nakazującego kobietom nakrywanie głów w kościele.

Wg doktryny Watykanu Linus nie był papieżem, a jedynie biskupem Rzymu. Władzę papieską uzyskali biskupi Rzymu dopiero na podstawie uchwały, którą ogłosił Sobór Konstantynopolitański I. Był pierwszym następcą św. Piotra.

Linus był wymieniany w najstarszym Kanonie rzymskim Mszy świętej, czyli w I Modlitwie Eucharystycznej, zaraz po wspomnieniu świętych apostołów Piotra i Pawła. Wspominają o nim również najstarsze katalogi papieskie. Św. Ireneusz napisał: Błogosławieni apostołowie, po założeniu i urządzeniu Kościoła, przekazali jego rządy i episkopat Linusowi. O Linusie wspomina Paweł w swym liście do Tymoteusza (2 Tm 4,21).

Zachowało się o nim mało informacji. Pochodził z Eturii, być może z Tuscji.

Jako następca św. Piotra wsławił się napomnieniem adresowanym do kobiet, aby w świątyni nakrywały głowy welonem. Chodziło mu zapewne o to, by ich fryzury i ozdoby do włosów nie stawały się przyczyną roztargnienia mężczyzn. Linus miał być według Ireneusza i Euzebiusza towarzyszem św. Pawła, który przesłał z Rzymu pozdrowienia Tymoteuszowi w Efezie. Po kilkunastu latach rządzenia kościołem w Rzymie zmarł, jak głosi legenda, śmiercią męczeńską. Natomiast w VI wieku pojawiło się pismo apokryficzne, sygnowane jego imieniem pt. "Martyrium beati Petri Apostoli a Lino conscriptum".

"Liber Pontificalis" wspomina o męczeńskiej śmierci św. Linusa i pochowaniu go w grobie św. Piotra. Jego liturgicznym dniem pamięci jest 23 września, dzień jego męczeńskiej śmierci. W 1969 roku świeto ku czci papieża zostało zniesione. Św. Linus jest wspominany w Kanonie Mszy Świętej.

Relikwie św. Linusa w Polsce są przechowywane m.in. w kościele pod wezwaniem św. Bartłomieja w Czernikowie, w relikwiarzu z XVIII wieku, w kościele pod wezwaniem św. Anny w Blichowie w relikwiarzu z XVII wieku oraz kościele pod wezwaniem św. Jana Chrzciciela w Gnojnie, w pacyfikale z XVII wieku.


Żródła:

"Poczet papieży" - Michał Gryczyński,

"Poczet papieży" - Jan Wierusz Kowalski.


Św. Linus "ŚWIĘCI PAŃSCY"


Linus I w "Geneall" tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk


USTAWA z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. 1994 Nr 24 poz. 83 z późn. zmianami)

Bogdan Pietrzyk