Marceli II

Marcello Cervini (urodzony w Montepulciano, 6 maja 1501 roku, zmarł w Rzymie, 1 maja 1555 roku) herb

Syn Ricarda Cervini, sekretarza Stolicy Apostolskiej i Cassandry Benci.

Papież, Biskup Rzymu, Wikariusz Jezusa Chrystusa, Następca i Książe Apostolski, Najwyższy Biskup Kościoła, Patriarcha Świata od 9 kwietnia 1555 roku do 23 marca 1555 roku. nadziejami, bo odznaczał się wybitnymi zaletami umysłu i cieszył się nieposzlakowaną opinią. Ale panował zaledwie 22 dni.

To ostatni papież, który zachował imię otrzymane na chrzcie. Jego elekcję przyjęto z wielkimi nadziejami, bo odznaczał się wybitnymi zaletami umysłu i cieszył się nieposzlakowaną opinią. Ale panował zaledwie 22 dni.

Przyszedł na świat 6 maja 1501 roku w Montepulciano koło Sieny jako syn pisarza Świętej Penitencjarii. Urodzony jako Marcello, zachował swoje imię również jako papież. Po studiach w Sienie i Rzymie zajął się tłumaczeniem dzieł łacińskich i greckich na język włoski. Papież Paweł III mianował go protonotariuszem apostolskim i powierzył mu opiekę nad swym bratankiem, kardynałem Alessandro Farnese. Był kolejno biskupem Nicastro, Reggio Emilia oraz Gubbio i 10 grudnia 1539 roku otrzymał nominację na kardynała-prezbitera. Sprawował misje dyplomatyczne m.in. do cesarza i króla Francji oraz od 1543 roku jako legat papieski współprzewodniczył Soborowi Trydenckiemu. Był człowiekiem uczonym i otwartym na sztuki piękne. Papież Paweł III w 1548 roku mianował go bibliotekarzem watykańskim, a także członkiem Komisji ds. Reform, której później przewodniczył. Spodziewa­no się po nim reformy Kościoła, bo posiadał odpowiednie przygotowanie i kwalifikacje do jej przeprowadzenia. Krytycznie odnosił się do praktykowania przez Juliusza III nepotyzmu i jego wystawnego styl życia, więc przeniósł się do Gubbio.

Po wyborze na papieża 9 kwietnia 1555 roku wyprawił skromną uroczystość koronacyjną i zminimalizował wydatki na utrzymanie dworu. Wprowadził zakaz organizowania festynów, a swoim krewnym nakazał - jako przeciwnik nepotyzmu - trzymać się z dala od Wiecznego Miasta. 1 maja 1555 roku zmarł w Rzymie na wylew, pochowano go w Bazylice św. Piotra, a podczas pogrzebu wykonano "Missa Papae Marcelli", którą skomponował na jego cześć Palestrina.


Żródła:

"Poczet papieży" - Michał Gryczyński

"Poczet papieży" - Jan Wierusz Kowalski.


Marcelus II w "Geneall" tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk


USTAWA z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. 1994 Nr 24 poz. 83 z późn. zmianami)

Bogdan Pietrzyk