Sabinian (urodzony w Viterbo, w 530 roku, zmarł w Rzymie, 22 lutego 606 roku) herb
Syn Bonusa z Italii.
Papież, Biskup Rzymu, Wikariusz Jezusa Chrystusa, Następca i Książe Apostolski, Najwyższy Biskup Kościoła, Patriarcha Świata od 13 grudnia 604 roku do 22 lutego 606 roku.
Przyszedł na świat w Volterra w Toskanii. Musiał być wyróżniającym się diakonem rzymskim, skoro papież Grzegorz I "Wielki w latach 593-595 powierzył mu funkcję nuncjusza papieskiego w Konstantynopolu. W tym czasie Jan IV "Postnik" uzurpował sobie prawo do posługiwania się tytułem "patriarchy ekumenicznego".
Po śmierci papieża Sabinian w marcu 604 roku został wybrany na jego następcę, ale konsekracji dokonano dopiero pół roku później, ponieważ tak długo przyszło mu czekać na zatwierdzenie elekcji przez cesarza Fokasa. Podczas swojego pontyfikatu Sabinian zdołał utrzymać pokój z Longobardami, którzy dopiero pod koniec jego życia rozpoczęli kolejne ataki. Uczestniczył wtedy prawdopodobnie w negocjacjach, uwieńczonych rozejmem zawartym pomiędzy królem Longobardów a Smaragdusem, egzarchą cesarskim z Rawenny.
W latach pontyfikatu Sabiniana do użytku kościelnego zostały wprowadzone dzwony. Od tej pory ich brzmienie zaprasza do świątyń i wzywa do modlitwy, zwiastuje życie i śmierć, wojnę i czas pokoju, klęski żywiołowe i ocalenie, a także obwieszcza początek nowego roku. Różnią się między sobą alikwotami, czyli dźwiękami pobocznymi, które razem z dźwiękiem głównym tworzą piękny akord i pełne brzmienie. Dla chrześcijanina donośny dźwięk dzwonów posiada szczególną wymowę, ponieważ symbolizuje głos samego Boga. Początkowo odlewano je przy klasztorach benedyktyńskich, a od XIII wieku w ludwisarniach.
Do historii przeszedł, niestety, z opinią wyjątkowo chciwego człowieka. A to dlatego, że wykorzystując koniunkturę spowodowaną głodem panującym wśród mieszkańców Rzymu i centralnej Italii, wyczerpanych najazdami barbarzyńców, miał sprzedawać zboże ze spichlerzy kościelnych po mocno zawyżonych cenach. Jego wielki poprzednik Grzegorz I rozdawał zboże głodującym za darmo, więc takie postępowanie Sabiniana wywołało oburzenie ludzi. Z tego powodu, kiedy zmarł, kondukt żałobny przeszedł poza murami Rzymu, aby uniknąć zamieszek i ewentualnego znieważenia zwłok. Jego ciało złożono w Bazylice św. Piotra.
Żródła:
"Poczet papieży" - Michał Gryczyński
"Poczet papieży" - Jan Wierusz Kowalski.
Sabinianus I w "Geneall" tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk
USTAWA z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. 1994 Nr 24 poz. 83 z późn. zmianami)
Bogdan Pietrzyk