Błogosławiony Stefan IX (X)
Frederic Wigerich von Ardennes (urodzony około 1000 roku, zmarł we Florencji, 29 marca 1058 roku) herb Syn Gozelon (Gothelon) I "Wielkiego" Wigerich von Ardennes, księcia Lotaryngii i Barbe von Lebarten, córki Ottona III von Lebarten. Papież, Biskup Rzymu, Wikariusz Jezusa Chrystusa, Następca i Książe Apostolski, Najwyższy Biskup Kościoła, Patriarcha Świata od 2/3 sierpnia 1057 roku do 29 marca 1058 roku. Pontyfikat Wiktora II, ostatniego z czterech Niemców desygnowanych przez cesarza Henryka III na papieża, zakończył czas współpracy papiestwa z cesarstwem. Ośmiomiesięczne panowanie jego następcy to czas uniezależniania się od władzy cesarza i dalszego reformowania Kościoła. Brat Godfryda, księcia Lotaryngii i Toskanii. Po studiach w szkole katedralnej w Liege został archidiakonem kościoła św. Lamberta. Leon IX sprowadził go do Rzymu i mianował kanclerzem oraz bibliotekarzem Kościoła. Towarzyszył papieżowi w wyprawie przeciw Normanom, brał także udział w poselstwie do Konstantynopola, które zakończyło się wybuchem schizmy wschodniej. W 1049 roku został kardynałem-diakonem kościoła S. Maria in Domnica. Kiedy Henryk III zwyciężył jego brata Godfryda, schronił się w opactwie na Monte Cassino, gdzie później został opatem. Dzięki nominacji Wiktora II został w 1057 roku kardynałem-prezbiterem, a po jego śmierci, przy poparciu Hildebranda wybrano go z 2 na 3 sierpnia 1057 roku na kolejnego papieża. Konsekrowano go bez zgody cesarza, ale kilka miesięcy później wybór zatwierdziła cesarzowa regentka Agnieszka. Stefan IX (X) kontynuował reformy kościelne i umacniał prymat papiestwa. Zwołał w 1057 roku synod rzymski, poświęcony symonii oraz małżeństwom kapłanów. Piotra Damianiego - pustelnika, który piórem zwalczał symonię i rozwiązłość kapłanów - mianował kardynałem-biskupem Ostii. Z obawy przed ekspansją Normanów dążył do sojuszu z Konstantynopolem. Hildebranda wysłał z misją do Niemiec, polecając mu wcześniej opracowanie nowych zasad elekcji papieża, które zablokowałyby wpływ cesarza i arystokracji rzymskiej. Przed wyjazdem do Florencji na spotkanie ze swym bratem, księciem Godfrydem, zobowiązał przysięgą duchowieństwo i lud rzymski, że przypadku jego śmierci powstrzymają się z elekcją następcy do powrotu Hildebranda. Zmarł, być może został otruty. Pochowany we Florencji w kościele Santa Reparata. Liturgicznym dniem jego pamięci jest dniem jego śmierci - 29 marca.USTAWA z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. 1994 Nr 24 poz. 83 z późn. zmianami)
Bogdan Pietrzyk