Święty Sylweriusz (urodzony w Kampanii, w 500 roku, zmarł na wyspie Ponza, 2 grudnia 537 roku)
Syn Hormizdasa z Frosinone, papieża rzymskiego, który jeszcze przed przyjęciem święceń był żonaty.
Papież, Biskup Rzymu, Wikariusz Jezusa Chrystusa, Następca i Książe Apostolski, Najwyższy Biskup Kościoła, Patriarcha Świata od 8 czerwca 536 roku do abdykacji 11 listopada 537 roku.
Dramatyczne losy papieża Sylweriusza i tło historyczne jego pontyfikatu mogłyby posłużyć jako gotowy materiał na pasjonujący scenariusz filmowy. W okresie jego rządów monarchia ostrogocka toczyła wojnę z Bizancjum. Teodahad, król Ostrogotów, został obalony i zamordowany, zaś na kolejnego władcę wybrano Witigisa. Armia bizantyjska, która najechała Italię, uderzyła jednocześnie od strony Dalmacji i na Sycylię, a po zdobyciu Półwyspu Apenińskiego z Neapolem ruszyła na Rzym. Ostrogoci nie zamierzali jednak ustąpić i rozpoczęli oblężenie Wiecznego Miasta.
Jako subdiakon rzymski został wybrany po śmierci Agapita I na jego następcę, dzięki poparciu ostrogockiego króla Italii Teodahada. Monarcha ten, w obliczu wojny z Bizancjum, chciał mieć w papieżu sojusznika. Chociaż duchowni rzymscy zostali do tego wyboru przymuszeni przez króla, po konsekracji nie wyrażali sprzeciwu.
Kilka miesięcy później Sylweriusz, z nadzieją, że uniknie rozlewu krwi, 9 kwietnia 536 roku podjął się rokowania w sprawie poddania Rzymu wojskom dowodzonym przez Belizariusza. Uwikłany w intrygi, został niebawem oskarżony przez niego o sprzyjanie wrogom cesarstwa i zdradę stanu. Cesarzowa
Teodora, która była monofizytką, oczekiwała bowiem, że Sylweriusz przywróci godność patriarchy Konstantynopola Antymosowi I, który wyznawał monofizytyzm. Po złożeniu z urzędu przez Agapita I, znalazł on schronienie w komnatach pałacowych Teodory. Kiedy papież stanowczo odmówił, cesarzowa zwróciła się do diakona Wigiliusza, który był apokryzjariuszem, czyli nuncjuszem Stolicy Apostolskiej, i zawarła z nim tajny układ. Złożyła mu obietnicę wyniesienia na tron papieski, jeśli tylko przyrzeknie, że unieważni uchwały Soboru Chalcedońskiego i przywróci Antymosa I na patriarchat konstantynopolitański.
Wigiliusz, którego już Bonifacy II chciał wyznaczyć na swego następcę, wyraził zgodę i z listem cesarzowej udał się do generała wojsk bizantyjskich. Belizariusz próbował przekonać papieża do przyjęcia żądań Teodory, ale Sylweriusz był nieprzejednany. Został, więc podstępnie zwabiony (11 marca 537 roku), jedynie w towarzystwie Wigiliusza, do kwatery Belizariusza, gdzie oskarżono go o zdradę stanu. Sprawczynią całej intrygi była zaprzyjaźniona z cesarzową małżonka Belizariusza o imieniu Antonina, która spreparowała rzekomy list papieża do Witigisa, ostro gockiego wodza wybranego w miejsce Teodahada. Na podstawie tego sfałszowanego listu zarzucono papieżowi udział w spisku z Gotami, którzy oblegali Wieczne Miasto, czyniąc ogromne spustoszenia. Wigiliusz zdarł Sylweriuszowi paliusz i zmusił go do przywdziania habitu mnicha, a duchowieństwo poinformowano, że papież został złożony z urzędu i należy przeprowadzić nowe wybory.
Wigiliusza ogłoszono kolejnym papieżem, a Sylweriusza wsadzono na okręt, którym popłynął na wygnanie do Patary w syryjskiej Lycii. Biskup Patary, oburzony takim potraktowaniem Sylweriusza, wyruszył do Konstantynopola, aby powiadomić o wszystkim cesarza. Justynian I podjął wtedy decyzję o powrocie papieża do Rzymu, gdzie miał stanąć przed uczciwym sądem: jeśli oskarżenia okażą się zasadne, obejmie inną stolicę biskupią, a jeśli zostanie uniewinniony powróci na tron papieski. Jednak ani Belizariusz, ani Wigiliusz - urzędujący już jako papież - nie chcieli powrotu Sylweriusza, więc wywieźli go na wyspę Palmarię (obecnie Ponza) w Zatoce Gaetańskiej. Po niedługim czasie Sylweriusz załamał się i aby uniknąć schizmy - abdykował 11 listopada 537 roku. Wkrótce zmarł śmiercią głodową. Pochowano go na wyspie, a od XI wieku odbiera cześć jako męczennik za wiarę. Kościół wspomina św. Sylweriusza przypada na 20 czerwca.
Żródła:
"Poczet papieży" - Michał Gryczyński
"Poczet papieży" - Jan Wierusz Kowalski.
Silverius I w "Geneall" tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk
USTAWA z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. 1994 Nr 24 poz. 83 z późn. zmianami)
Bogdan Pietrzyk