Wawrzyniec (zmarł około 507 lub 508 roku)
Antypapież Rzymu od 22 listopada 498 roku do 1 marca 499 roku i od 501 roku do 505 roku. Od 1 marca 499 roku biskup Nucerii.
Z pochodzniea Rzymianin.
Elekcji antypapieża Wawrzyńca dokonali zwolennicy Bizancjum, reprezentujący w Wiecznym Mieście interesy dworu cesarskiego w Konstantynopolu, w przeważającej części arystokraci oraz przedstawiciele senatu rzymskiego. Ten wybór dał początek tzw. schizmie laurencjańskiej, w której straciło życie wiele osób duchownych.
Ten archiprezbiter kościoła tytularnego św. Praksedy w Rzymie został wybrany 22 listopada 498 roku na papieża tego samego dnia, co Symmach, a konsekrowano go w Bazylice Santa Maria Maggiore. Podwójny wybór doprowadził do krwawych starć pomiędzy zwolennikami obu konkurentów do papieskiego tronu. Po odwołaniu się do ówczesnego króla Italii, którym był ariański wódz Ostrogotów Teodoryk "Wielki", Wawrzyniec zaakceptował jego decyzję, że prawowitym papieżem jest Symmach. Potwierdził to własnym podpisem, złożonym pod dekretem synodu rzymskiego zwołanego przez papieża, na którym został mianowany 1 marca 499 roku biskupem Nucerii w Kampanii. Później jednak, pod naciskiem swoich wpływowych zwolenników, zaczął walczyć z Symmachem o urząd papieski.
Niebawem frakcja Wawrzyńca oskarżyła Symmacha przed Teodorykiem o celebrowanie uroczystości wielkanocnych według starego kalendarza rzymskiego, a nie aleksandryjskiego, potem także o pożycie z niewiastą i sprzeniewierzenie własności kościelnej. Teodoryk, do czasu wyjaśnienia zarzutów, powierzył zarządzanie Stolicą Piotrową wyznaczonemu biskupowi. Wawrzyniec zrezygnował wtedy z biskupstwa i schronił się przed zwolennikami papieża w Rawennie. Kiedy synod rzymski ustalił 23 października 502 roku, że oskarżenia wobec Symmacha były bezpodstawne, Teodoryk, rozgniewany nieobecnością papieża, zezwolił Wawrzyńcowi na powrót z Rawenny do Rzymu. Na okres czterech lat (501-505) Wieczne Miasto opanowali zwolennicy Wawrzyńca, a on sam sprawował z pałacu na Lateranie władzę papieską, przejmując większość rzymskich kościołów i znaczną część majątku. W tym czasie Symmach wycofał się do Bazyliki św. Piotra. Potem jednak, na skutek ochłodzenia stosunków z Bizancjum i dzięki zabiegom dyplomatycznym stronników Symmacha, Teodoryk uznał go za prawowitego papieża i wyegzekwował zwrot zagrabionego majątku kościelnego. Wawrzyniec został wówczas usunięty z Rzymu i przeniósł się do posiadłości jednego z najbardziej oddanych mu zwolenników, przywódcy senatu rzymskiego, Festusa. Wiódł tam surowe życie ascety, a wkrótce zmarł.
Żródła:
"Poczet papieży" - Michał Gryczyński
"Poczet papieży" - Jan Wierusz Kowalski.
USTAWA z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. 1994 Nr 24 poz. 83 z późn. zmianami)
Bogdan Pietrzyk