Paschalis I (zmarł około 692 roku)
Antypapież Rzymu od początku grudnia do 15 grudnia 687 roku.
Pochodził z Rzymu.
Ten archidiakon rzymski wykorzystał fakt, że Konon był papieżem schorowanym, i jeszcze za jego życia podjął kroki, aby zostać jego następcą. Po śmierci papieża Konona w 687 roku przekupił Paschalis arcybiskupa Rawenny Jana Platyna, chcąc, by uznano go za prawowitego papieża. W Rzymie tymczasem zostali wybrani Teodor (popierany przez milicję miejską). Obaj usiłowali, ze swymi zwolennikami, opanować pałac laterański, a kiedy okazało się to niemożliwe, w ramach kompromisu dokonano wyboru innego kandydata. Był nim tytularny kapłan kościoła św. Zuzanny - Sergiusz I. Rozczarowany Paschalis zwrócił się wtedy do egzarchy, żądając interwencji. Jan Platyn przybył więc z Rawenny do Rzymu, ale po zapoznaniu się z faktami i widząc popularność Sergiusza, uznał go za prawowitego papieża, gdyż Paschalis nie zapłacił obiecanej sumy arcybiskupowi Rawenny. Teodor podporządkował się tej decyzji, natomiast Paschalis podjął walkę zbrojną i dlatego został aresztowany. Oskarżono go o uprawianie magii, pozbawiono archidiakonatu, zesłano do klasztoru, a potem wtrącono do więzienia, gdzie pięć lat później zmarł na atak serca.
Do końca swych dni upierał się, że jest prawowitym następcą św. Piotra.
Żródła:
"Poczet papieży" - Michał Gryczyński
"Poczet papieży" - Jan Wierusz Kowalski.
USTAWA z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. 1994 Nr 24 poz. 83 z późn. zmianami)
Bogdan Pietrzyk